تحقیق جدیدی که امروز در نشریه مجله گزارش های علوم باستان شناسی نشان می دهد که چگونه باستان شناسان می توانند تعیین کنند که چه زمانی یک گلدان توسط رومی ها به عنوان یک توالت قابل حمل استفاده می شود که به عنوان گلدان اتاقی شناخته می شود.
ظروف مخروطی از این نوع در امپراتوری روم کاملاً شناخته شده است و در غیاب شواهد دیگر اغلب آنها را کوزه های ذخیره می نامند. راجر ویلسون، استاد بخش مطالعات کلاسیک، خاور نزدیک و مطالعات مذهبی UBC که پروژه باستان‌شناسی Gerace را در سیسیل، جایی که گلدان پیدا شد، هدایت می‌کند، می‌گوید.
باستان شناسان در دانشگاه کمبریج مواد پوسته ای را که روی سطح داخلی یک گلدان سرامیکی متعلق به قرن پنجم از یک مکان ویلایی رومی در سیسیل تشکیل شده بود، تجزیه و تحلیل کردند. با استفاده از میکروسکوپ برای شناسایی انگل‌های روده، تیم آزمایشگاه انگل‌های باستانی تخم‌های کرم شلاقی را شناسایی کردند و تأیید کردند که ظرف زمانی حاوی مدفوع انسان بوده است.
Tianyi Wang، یکی از نویسندگان دانشگاه کمبریج که در کار میکروسکوپی شرکت داشت، می‌گوید: «پیدا کردن تخم‌های این کرم‌های انگلی 1500 سال پس از رسوب‌گذاری فوق‌العاده هیجان‌انگیز بود.
کرم‌های شلاقی انگل‌های انسانی هستند که حدود پنج سانتی‌متر طول دارند و روی پوشش روده‌های ما زندگی می‌کنند. تخم‌هایی که می‌گذارند با مدفوع انسان مخلوط می‌شوند و در حین استفاده در یک گلدان محفظه‌ای قرار می‌گیرند. مواد معدنی از ادرار و مدفوع به صورت لایه‌هایی در سطح داخلی گلدان که به طور مکرر مورد استفاده قرار می‌گرفتند، ایجاد می‌کردند.
سوفی رابینو (Sophie Rabinow) یکی از نویسندگان این پروژه، همچنین از تیم کمبریج، می گوید: “ما دریافتیم که تخم های انگل در لایه های مواد معدنی تشکیل شده روی سطح گلدان به دام افتادند، بنابراین آنها را برای قرن ها حفظ کردند.”
این اولین باری است که تخم‌های انگل از بتن‌های داخل ظرف سرامیکی رومی شناسایی می‌شود و تأیید می‌کند که گلدان Gerace باید برای محتوی مدفوع انسان استفاده شده باشد.
اگرچه اندازه‌های گلدان محفظه‌ای Gerace (ارتفاع 31.8 سانتی‌متر با قطر 34 سانتی‌متر در لبه) نشان می‌دهد که می‌توان از آن برای نشستن استفاده کرد، اما به احتمال زیاد به همراه یک صندلی حصیری یا چوبی که زیر آن گلدان محفظه‌ای قرار داشت استفاده می‌شد. تنظیم شد.
سرامیک ها یکی از رایج ترین اشکال آثار باستانی به دست آمده از محوطه های رومی است. این تکنیک ابزار مهمی را فراهم می‌کند که محققان را قادر می‌سازد تا گلدان‌هایی را شناسایی کنند که هدف ویژه آنها یک گلدان محفظه‌ای است، و آنها را از آن‌هایی که به‌عنوان کوزه‌های ذخیره‌سازی غذا یا سایر مواد استفاده می‌شوند متمایز می‌کنند (اگرچه استفاده‌های جایگزین گاه‌گاهی از چنین ظرف‌هایی مستند شده است).
رابینو می گوید: «یافته ها نشان می دهد که تجزیه و تحلیل انگل می تواند سرنخ های مهمی برای تحقیقات سرامیکی ارائه دهد.
این تکنیک تنها زمانی جواب می‌دهد که حداقل یکی از افرادی که از گلدان محفظه استفاده کرده‌اند به کرم‌های روده آلوده شده باشد. در جایی که امروزه چنین انگل‌هایی در کشورهای در حال توسعه بومی هستند، بیش از نیمی از مردم حداقل به یک نوع انگل روده مبتلا می‌شوند. اگر رومی ها به طور معمول آلوده شده باشند، احتمال زیادی وجود دارد که این رویکرد اکثر این ظروف را به عنوان گلدان های محفظه ای در صورت حفظ رسوبات پوشش داده شده شناسایی کند.
پیر میچل، متخصص انگل‌ها که این مطالعه را در آزمایشگاه انجام داد، می‌گوید: “این گلدان از مجموعه حمام‌های یک ویلای رومی آمده است. به نظر می‌رسد کسانی که از حمام‌ها بازدید می‌کنند، زمانی که می‌خواستند به حمام بروند از این گلدان اتاقکی استفاده می‌کردند. توالت، زیرا حمام‌ها فاقد یک مستراح ساخته شده از خود بودند. واضح است که راحتی برای آنها مهم بود.”
میچل می‌افزاید: «جایی که گلدان‌های رومی در موزه‌ها دارای این بتن‌های معدنی در داخل پایه هستند، اکنون می‌توان با استفاده از تکنیک ما نمونه‌برداری کرد تا ببینیم آیا از آنها به عنوان گلدان اتاقی نیز استفاده می‌شده است یا خیر».
شناسایی تخم‌های انگل روده‌ای در گلدان‌های محفظه‌ای این پتانسیل را دارد که درک ما از بهداشت، رژیم غذایی و سلامت روده افراد در گذشته را ارتقا دهد.
پروژه تحقیقاتی Gerace توسط شورای تحقیقات علوم اجتماعی و انسانی کانادا، تحت مجوزی که توسط Regione Siciliana اعطا شده است، تأمین مالی می شود.