مطالعه روی موش‌ها نشان می‌دهد که دارو عملکرد سلولی را که با افزایش سن کند شده است، بازیابی می‌کند –

RSV یا ویروس سنسیشیال تنفسی، سالانه عامل 14000 مرگ و 177000 بستری شدن در بیمارستان در بین بزرگسالان بالای 65 سال ایالات متحده است. RSV تا حدودی برای افراد مسن مشکل ساز است زیرا عفونت اولیه در القای پاسخ ایمنی طولانی مدت به ویروس موثر نیست. .

این مطالعه نشان داد که موش‌های پنبه‌ای سالخورده به مدت یک هفته قبل از عفونت اولیه با RSV، ویروس را سریع‌تر از موش‌هایی که ایبوپروفن دریافت نکردند، پاک کردند. هنگامی که محققان یک ماه بعد موش های تحت درمان با ایبوپروفن را مجدداً آلوده کردند، حیوانات مسن کاملاً از ویروس محافظت شدند.

در مقابل، موش‌های پنبه‌ای بالغ جوان توانستند ویروس را به طور نسبتاً مؤثری از بین ببرند و یک ماه بعد یک پاسخ ایمنی مناسب به عفونت مجدد نشان دهند – اما هیچ سودی از ایبوپروفن نبردند.

با وجود اثربخشی ایبوپروفن فقط در حیوانات سالمند، یافته‌ها نشان می‌دهد که این دارو با کاهش التهاب مرتبط با افزایش سن، پاسخ ایمنی را بهبود می‌بخشد. اگرچه هنوز چیزهای زیادی برای یادگیری وجود دارد، محققان دانشگاه ایالتی اوهایو حدس می‌زنند که کاهش التهاب عملکرد سلول‌های ایمنی خاص مورد نیاز برای پاکسازی ویروس را بازیابی می‌کند.

یک مطالعه ارشد گفت: “برای مدت طولانی، مردم فکر می کردند که سلول های ایمنی خاصی می سوزند و دیگر نمی توانند به درستی عمل کنند. و سپس درمان التهاب را شروع کردیم و ناگهان سلول های پیر می توانند مانند سلول های جوان کار خود را انجام دهند.” نویسنده استفان نیویسک، استاد علوم زیستی دامپزشکی در ایالت اوهایو.

“این فقط در حیوانات مسن کار می کند، و در افراد مسن ما شاهد التهاب و بیماری مزمن مرتبط با آن هستیم. وقتی به راه های رفع عفونت RSV در افراد مسن فکر می کنیم، این مطالعه دری را به روی احتمالات باز می کند.”

این تحقیق در شماره نوامبر 2021 مجله ظاهر می شود ویروس شناسی.

نیویسک و اولین نویسنده اولیویا هاردر، یکی از همکاران تحقیقاتی علوم زیستی دامپزشکی در ایالت اوهایو، هشدار دادند که خیلی زود است که مصرف ایبوپروفن را برای جلوگیری از عفونت RSV در نظر بگیریم. استفاده طولانی مدت از ایبوپروفن، یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID)، می تواند به کلیه ها و پوشش معده آسیب برساند و زمان لخته شدن خون را کاهش دهد.

در این مطالعه، محققان تأثیر پیش‌درمان با ایبوپروفن را بر روی گروه‌های موش‌های صحرایی بالغ بالغ از نظر جنسی، جوان‌تر از 2 ماه، و موش‌های سالمند بین 9 تا 15 ماه مقایسه کردند. موش‌های پنبه‌ای مدل خوبی برای مطالعه RSV هستند زیرا ویروس مانند انسان در ریه‌ها و بینی به خوبی رشد می‌کند، اما موش‌ها علائم بیماری را تجربه نمی‌کنند.

این دارو به مدت یک هفته به آب آشامیدنی و غذای آنها اضافه شد قبل از اینکه آنها برای اولین بار با RSV آلوده شوند. دوز تخمینی ایبوپروفن مشابه 200 تا 400 میلی گرمی بود که انسان ممکن است هر چهار تا شش ساعت مصرف کند.

اگرچه ایبوپروفن با پاکسازی سریع‌تر ویروسی در موش‌های پیر مرتبط بود، دانشمندان به‌ویژه به واکنش حیوانات به عفونت مجدد یک ماه بعد علاقه‌مند بودند.

هاردر گفت: «ما می‌خواستیم ببینیم که آیا آنها می‌توانند یک پاسخ ایمنی ایجاد کنند یا خیر. در موش‌های پنبه‌ای سالمند که با ایبوپروفن درمان کرده بودیم، با عفونت دوم، ویروس رشد نکرد.

هاردر در بررسی سلول‌ها و بافت‌ها دریافت که ایبوپروفن پاسخ آنتی‌بادی را در موش‌های پیر بهبود نمی‌بخشد یا ویروس را از بین نمی‌برد. این تجزیه و تحلیل نوع خاصی از سلول های ایمنی به نام سلول های T CD8+ (سیتوتوکسیک) را شناسایی کرد که برای توانایی موش های سالمند در پاکسازی ویروس بسیار مهم است زیرا سلول های آلوده را حذف می کنند. هنگامی که تیم از روشی برای تخلیه سلول های CD8+ T در موش های پیر استفاده کرد، حیوانات مدت بیشتری طول کشید تا ویروس را پاک کنند و هر گونه اثرات مثبت ایبوپروفن از بین رفت – که نشان می دهد ایبوپروفن یک اثر ترمیمی بر روی آن سلول ها دارد.

تحقیقات قبلی نشان داده است که سایر سلول‌های ایمنی مسئول تحریک تولید سلول‌های T در حیوانات مسن کند می‌شوند و مولکول‌های مرتبط با التهاب پشت واکنش‌پذیری کند آنها هستند.

نیویسک گفت: “اگر این مولکول های التهابی را با ایبوپروفن از بین ببرید، این سلول های ایمنی به طور طبیعی مهاجرت می کنند و ما سلول های CD8+ T را تحریک می کنیم. این ایده است، اما ما هنوز مکانیسم را تایید نکرده ایم.” “ما همچنین می‌پرسیم ایبوپروفن بر چه بخشی از آبشار التهابی تاثیر می‌گذارد؟ التهاب در این حیوانات پیر چگونه به نظر می‌رسد — آیا همیشه وجود دارد و سپس با عفونت افزایش می‌یابد؟ این جایی است که در حال حاضر به دنبال آن هستیم.”

واکسن‌های RSV در حال توسعه هستند، اما هیچ درمانی وجود ندارد – به استثنای یک آنتی‌بادی پیشگیرانه گران قیمت برای جلوگیری از علائم شدید فقط در نوزادان در معرض خطر.

Niewiesk امیدوار است در نهایت بتواند عامل هدفمندتری را برای جمعیت سالخورده شناسایی کند که بتواند اثر محافظتی مشابهی در برابر RSV بدون هیچ خطری داشته باشد.

او گفت: “این موردی نیست که کسی باید روزانه ایبوپروفن را برای کل زمستان مصرف کند. عوارض جانبی بسیار زیادی وجود دارد.” اما اگر بعد از عفونت چیزی برای مصرف وجود داشته باشد، بعد از اینکه احساس بیماری کردید – عالی خواهد بود.

این کار تا حدی توسط موسسه ملی آلرژی و بیماری‌های عفونی حمایت شده است. مارگارت مارتینز، دانشجوی سابق فارغ التحصیل نیز روی این مطالعه کار کرد.