در مطالعات، تزریق سوم تقویت کننده پاسخ ایمنی را افزایش می دهد –

همان آزمایشگاه دانشگاه ایالتی اوهایو در مطالعه قبلی که روی سرور پیش‌چاپ bioRxiv ارسال شده بود، دریافت که سومین واکسن تقویت‌کننده mRNA COVID-19 سطوح مؤثری از آنتی‌بادی‌های خنثی‌کننده علیه omicron را تولید کرد. این مطالعه هنوز مورد بازبینی همتایان قرار نگرفته است.

کار جدید ما نشان می‌دهد که دو دوز واکسن mRNA محافظتی در برابر omicron ارائه نمی‌کند و حتی داشتن یک عفونت جدید در بالای واکسن کمک زیادی نمی‌کند. اما مطالعه قبلی ما نشان داد که تقویت‌کننده واقعاً می‌تواند کاستی‌های دو دوز را برطرف کند. شان-لو لیو، نویسنده ارشد هر دو مطالعه و استاد ویروس شناسی در گروه علوم زیستی دامپزشکی در ایالت اوهایو گفت.

پژوهش جدید به صورت آنلاین به عنوان مقاله First Release در مجله منتشر شده است پزشکی ترجمه علوم.

محققان آنتی‌بادی‌ها را در نمونه‌های سرم 48 متخصص مراقبت‌های بهداشتی با نسخه‌های آزمایشی ویروس مادر و انواع آلفا، بتا، دلتا و امیکرون بررسی کردند. نمونه های سرم قبل از واکسیناسیون، سه تا چهار هفته پس از اولین دوز واکسن، سه تا چهار هفته پس از دوز دوم واکسن و شش ماه پس از واکسن دوم جمع آوری شد.

جان ایوانز، نویسنده مطالعه اول، دانشجوی دکترا در برنامه زیست شناسی مولکولی، سلولی و تکاملی ایالت اوهایو که در آزمایشگاه لیو کار می کند، گفت: «پس از دوز دوم در برابر هر گونه متفاوتی به جز نوع اومیکرون، افزایش قابل توجهی در آنتی بادی های خنثی کننده وجود داشت. از دوز دوم تا شش ماه بعد، حداقل پنج برابر کاهش ایمنی، حتی در برابر ویروس مادر وجود داشت.

آنتی بادی های خنثی کننده ای که مانع ورود ذرات ویروسی به سلول های میزبان می شوند، استاندارد طلایی محافظت در برابر عفونت COVID-19 در نظر گرفته می شوند.

دوازده نمونه از افراد مشکوک به عفونت کووید-19 – در مقاطع زمانی از قبل از واکسیناسیون تا بعد از دو دوز واکسن – بر اساس نوع متفاوتی از آزمایش آنتی‌بادی تهیه شد. و اگرچه یافته‌ها حاکی از آن بود که یک عفونت جدید کووید-19 علاوه بر واکسیناسیون، ایمنی را در برابر بیشتر نسخه‌های ویروس افزایش می‌دهد، آنتی‌بادی‌های تنها یک فرد مبتلا به عفونت قبلی به سطوحی رسیدند که می‌توانستند مبارزه معقولی با اومیکرون انجام دهند.

لیو، محقق مرکز تحقیقات رتروویروس دانشگاه و یکی از مدیران برنامه برنامه ویروس‌ها و پاتوژن‌های نوظهور در موسسه بیماری‌های عفونی ایالت اوهایو، گفت: «به طور کلی، هیچ‌کس در این مطالعه ایمنی خوبی در برابر omicron نداشت.

ویروس‌های آزمایشی همان‌هایی بودند که شبه ویروس نامیده می‌شوند – یک هسته ویروسی غیرعفونی که با پروتئین‌های مختلف SARS-CoV-2 تزئین شده روی سطح، ساختاری برای مطابقت با جهش‌های شناخته شده در انواع مورد مطالعه دارد.

محققان از روش خاصی برای تشخیص آنتی‌بادی‌های خنثی‌کننده در نمونه‌های خون متخصصان بهداشت استفاده کردند تا سطوح مختلف آنتی‌بادی‌های تولید شده توسط افراد را محاسبه کنند.

لیو گفت: “افراد به نوبت اول واکنش بسیار متفاوتی نشان دادند و همین امر در مورد دوز دوم نیز صادق بود.”

نتایج همچنین نشان داد افرادی که واکسن mRNA Pfizer-BioNTech را دریافت کرده‌اند، نسبت به افرادی که واکسن مدرنا دریافت کرده‌اند، دو برابر کمتر از آنتی‌بادی‌های خنثی‌کننده تولید می‌کنند. مردان همچنین در مقاطع زمانی پس از واکسیناسیون، سطوح آنتی بادی به طور قابل توجهی در مقایسه با زنان در برابر همه انواع مختلف داشتند.

لیو گفت که کاهش چشمگیر ایمنی شش ماه پس از دو دوز واکسن و یافته های مقاله قبلی مبنی بر اینکه یک تقویت کننده در برابر omicron محافظت می کند، نشان می دهد که تزریق سوم برای جلوگیری از عفونت چقدر مهم است.

او می‌گوید: «پس از دوز دوم واکسن، آنتی‌بادی‌های خنثی‌کننده مؤثر علیه اومیکرون 23 برابر کاهش یافت، اما با تزریق تقویت‌کننده، ایمنی تنها 3 تا 4 برابر کاهش یافت – که با اثربخشی تقویت‌کننده‌ای که قبلاً در مورد نوع دلتا گزارش شده قابل مقایسه است.» گفت. مشاهدات مشابهی توسط آزمایشگاه های دیگر انجام شده است.

نویسندگان دیگر از پزشکی ترجمه علوم مطالعه، همه از ایالت اوهایو، شامل کنگ زنگ، کلر کارلین، جرارد لوزانسکی، لیندا سیف، یوجین اولتز و ریچارد گومینا است. نویسندگان مشترک اضافی در bioRxiv پیش چاپ شامل پانکه کو، جولیا فارائون، یی مین ژنگ، جوزف اس. بدنش، راما مالامپالی، پیتر مولر و کای زو از ایالت اوهایو و تونگ کینگ ژو از NIH است.

این کار توسط کمک های مالی اهداکننده ناشناس، کمک های مالی از مؤسسه ملی بهداشت، کمک هزینه تحصیلی گلن باربر از کالج دامپزشکی ایالت اوهایو، مؤسسه ملی سرطان و صندوق رابرت جی آنتونی برای تحقیقات قلب و عروق پشتیبانی شد.