کووید-19 باعث تغییر شیوه های تغذیه سالم توسط والدین کودکان خردسال شد

تلاش‌ها برای مهار شیوع COVID-19 زندگی روزمره خانواده‌ها را در ایالات متحده و سراسر جهان به طور چشمگیری تغییر داده است. خانواده ها در آموزش و مراقبت از کودکان، فعالیت های تفریحی و حمایت اجتماعی دچار اختلال شده اند. در عین حال، بسیاری از والدین مجبور شده اند خود را با تغییرات قابل توجه در برنامه کاری، مدرسه و مراقبت از کودکان وفق دهند.

منتشر شده در مجله اشتها، میلمطالعه‌ای که توسط کیتی لوث، دکترای MPH، استادیار پزشکی خانواده در دانشکده پزشکی دانشگاه مینه‌سوتا انجام شد، بررسی کرد که چگونه والدین رویکردهای تغذیه فرزندان خود را در طول همه‌گیری تغییر دادند. این مطالعه با همکاری دانشکده بهداشت عمومی U of M و دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه تمپل انجام شد.

لوث گفت: «والدین در طول همه‌گیری COVID-19 برای اکثر خانواده‌ها چالش برانگیز بود. قابل درک است، ما متوجه شدیم که بسیاری از خانواده‌ها رویکرد خود را برای غذا دادن به فرزندشان در این زمان تغییر دادند. ما متوجه شدیم که در طول همه‌گیری، والدین در مطالعه ما در مقایسه با قبل از همه‌گیری – با استفاده از قوانین کمتر، در رویکرد تغذیه‌شان ساختار کمتری داشتند. و محدودیت‌ها، روتین کمتر و الگوبرداری کمتر – و اینکه والدین رفتارهای کمتری را انجام می‌دهند که از استقلال کودکان در مورد غذا خوردن حمایت می‌کند، مانند مشارکت دادن کودکان در تهیه غذا، صحبت با کودکان در مورد غذاهایی که به آنها سرو می‌شود یا ارائه تحسین به کودکان و تشویق برای امتحان کردن غذاهای جدید.”

لوث گفت: “این همه گیری برای بسیاری افتضاح بوده است، و تغییر در رویکرد به غذا خوردن و روال های زمان غذا مورد انتظار و معقول است. اکنون، ما می خواهیم به مردم کمک کنیم تا جایی که می توانیم به مسیر خود بازگردند.”

این مطالعه رویکردهای والدین را برای تغذیه با استفاده از داده‌های جمع‌آوری‌شده قبل از همه‌گیری COVID-19 در مقایسه با داده‌های جمع‌آوری‌شده در طول همه‌گیری بررسی کرد. آنها همچنین به چگونگی تأثیر استرس والدین، خلق و خو و رفتار کودک بر هر تغییر مشاهده شده توجه کردند. اینها یافته های کلیدی آنها بود:

• اکثر والدین کودکان پیش دبستانی از طیف وسیعی از شیوه های فرزندپروری غذایی استفاده می کنند که شامل چهار حوزه درجه بالاتر کنترل اجباری (مثلاً محدودیت غذا، فشار برای خوردن)، زیاده روی (مانند پخت و پز کوتاه مدت، تهیه غذا در پاسخ به احساسات)، ساختار (مثلاً قوانین و روال ها) و حمایت از خودمختاری (مثلاً انتخاب های هدایت شده، تمجید).
• استفاده از شیوه‌های فرزندپروری مرتبط با غذا که با رژیم غذایی سالم‌تر و الگوهای تغذیه در کودکان مرتبط است (یعنی ساختار و رفتارهای حمایت از خودمختاری) در طول همه‌گیری COVID-19 کاهش یافت. هیچ تغییری در استفاده از کنترل اجباری یا شیوه های تغذیه افراطی مشاهده نشد.
• خلق و خوی والدین و کودک نیز در تغییرات مشاهده شده نقش داشت. خلق و خوی منفی والدین در طول COVID-19 با سطوح بالاتر کنترل اجباری و سطوح پایین تر ساختار مرتبط بود، در حالی که خلق مثبت کودک با استفاده بیشتر از شیوه های حمایتی خودمختاری مرتبط بود.

لوث گفت: “به طور کلی، یافته های این مطالعه نشان می دهد که والدین کودکان پیش دبستانی از سطوح پایین تری از ساختار و حمایت از خودمختاری در طول COVID-19 استفاده می کردند.” “علاوه بر این، ما دیدیم که خلق و خوی والدین و کودک نقش مهمی در تفاوت های مشاهده شده ایفا می کند. تفاوت های مشاهده شده با توجه به چالش های عظیمی که خانواده ها در 18 ماه گذشته با آن مواجه بوده اند قابل درک است.”

لوث گفت: “ضروری است که حامیان سلامت عمومی، سیاست گذاران و ارائه دهندگان مراقبت های اولیه به دنبال فرصت هایی برای حمایت از خانواده ها در برقراری مجدد برنامه های غذایی سالم برای فرزندان خود باشند، زیرا آنها از این بیماری همه گیر بیرون می آیند.”

تحقیقات بیشتری برای درک بهتر نقش جو عاطفی تغذیه در فرزندپروری غذا و همچنین مناسب سازی استراتژی های مداخله ای برای کمک به والدین برای حفظ شیوه های تغذیه حمایتی در مواجهه با موقعیت های چالش برانگیز مورد نیاز است. لوث در تلاش است تا این یافته‌ها را بین سیاست‌گذاران و ارائه‌دهندگان با هدف کمک به والدین برای خروج موفقیت‌آمیز از همه‌گیری و تلاش در جهت برقراری مجدد روال‌های تغذیه سالم، منتشر کند.