[ad_1]
وزیر بهداشت گفت: اعضای خانواده باید به عزیزانشان کمک کنند تا سیگار را ترک کنند، رژیم های غذایی بهتری اتخاذ کنند و مصرف داروها را برای کمک به کاهش فشار عظیم بر روی NHS متوقف کنند.
ساجد جاوید از خویشاوندان خواست تا هر کاری که می توانند انجام دهند تا یکدیگر را متقاعد کنند تا زندگی سالم تری داشته باشند تا سرویس بهداشتی بتواند بهتر با موج فزاینده بیماری که با آن مواجه است کنار بیاید.
او در یک سخنرانی مهم در روز سه‌شنبه گفت که خانواده‌ها باید نقشی کلیدی در افزایش گسترده پیشگیری از بیماری‌ها ایفا کنند، زیرا روندهای جمعیتی به این معناست که NHS در سال‌های آینده می‌تواند تحت فشار درمان تعداد فزاینده‌ای از افراد مسن قرار گیرد. چندین بیماری
NHS همچنین باید کارهای بیشتری انجام می داد تا در وهله اول از ناخوشی مردم جلوگیری کند و دیگر “فقط یک “خدمات بیمارستان ملی” به عنوان راهی برای مقابله با “مالی ناپایدار” خود نباشد، زیرا بودجه آن در حال افزایش بود. او افزود که سهم بیشتری از هزینه های عمومی دارد.
جاوید با تکیه بر تاریخچه خانوادگی خود گفت: «زمانی که من در حدود پنج سالگی بودم، پدرم سیگاری بود – در آن زمان افراد بسیار بیشتری بودند. یادم می آید که بالای راه پله ایستاده بودم و صدای برخورد مادرم با او را شنیدم و گفت: “اگر بمیری، پسرهایت بابا نخواهند داشت.” او دیگر هرگز سیگار نکشید.
این نوع مداخله قدرتمندتر از آن چیزی است که بسیاری از ما می توانیم تصور کنیم. خواه ترک اعتیاد به مواد مخدر باشد یا مقابله با افسردگی، هیچ نیروی محرک قوی‌تری از خانواده وجود ندارد.»
جاوید گفت که اگرچه پدرش سال‌ها بعد بر اثر سرطان روده بزرگ درگذشت، “من نمی‌دانم که آیا با ترک سیگار در اوایل دهه 30 زندگی‌اش، زمان بیشتری برای ما به عنوان یک خانواده فراهم می‌کند.” او گفت که گفت‌وگو با اقوام می‌تواند به افراد کمک کند که سالم‌تر غذا بخورند.
جاوید در یک سخنرانی که پس از دو سال از همه‌گیری کووید، «جاده بهبودی» NHS نام‌گذاری شد، گفت: «ما باید بین صرف هزینه‌های بی‌پایان بیشتر و بیشتر یا اصلاح نحوه انجام مراقبت‌های بهداشتی یکی را انتخاب کنیم. من اصلاحات را انتخاب می کنم. من از ما می‌خواهم که به حالت جدیدی از کار برویم، حالتی که در مورد کمک به جمعیت حفره‌ای برای سالم ماندن است، نه فقط درمان کسانی که برای کمک درخواست می‌کنند.»
وی خاطرنشان کرد: در حالی که هزینه های سلامت در سال 2000 27 درصد از هزینه های عمومی را مصرف می کرد، تا سال 2024 به 44 درصد خواهد رسید و این روند نمی تواند ادامه یابد.
او با متعهد ساختن NHS «مناسب قرن بیست و یکم»، برنامه‌هایی را برای گسترش بودجه سلامت شخصی، شخصی‌سازی بیشتر مراقبت‌ها، ادغام نزدیک‌تر بین NHS و مراقبت اجتماعی، و دسترسی آسان‌تر بیماران به مراقبت‌های NHS، از جمله از طریق برنامه NHS
اما نایجل ادواردز، مدیر اجرایی اندیشکده Nuffield Trust، به جاوید هشدار داد که افزایش هزینه های مراقبت های بهداشتی یکی از ویژگی های کشورهای غربی است و بعید است که بریتانیا از آن اجتناب کند.
ادواردز گفت: “هیچ مدرکی مبنی بر اینکه فشارهای هزینه بر NHS ناپایدار است، وجود ندارد.” «اینکه چه مقدار از ثروت خود را برای مراقبت های بهداشتی خرج می کنیم یک موضوع انتخاب سیاسی است. در کشورهای توسعه‌یافته در سراسر جهان، با افزایش سن جمعیت و زندگی با بیماری‌های مزمن بیشتر، دولت‌ها برای خدمات بهداشتی هزینه بیشتری می‌کنند، و به سختی می‌توان دید که بریتانیا این روند را به این زودی‌ها پشت سر بگذارد.
دکتر Chaand Nagpaul، رئیس شورای انجمن پزشکی بریتانیا، گفت که جاوید “بنیادی ترین عنصر هر استراتژی بهبودی را که مقابله با کمبود مزمن نیروی کار در NHS است، حذف کرده است.”
جاوید اعتراف کرد که برنامه بلندمدت نیروی کار که او از NHS انگلستان خواسته بود، یک سال طول بکشد تا ظاهر شود، علیرغم فوریت مشکلات گسترده کارکنان که همه بخش‌های مراقبت را مخدوش کرده بود و درخواست‌های گروه‌های NHS برای اقدام سریع‌تر.
[ad_2]