دیابت نوع 1 که معمولا در کودکان، نوجوانان و بزرگسالان جوان تشخیص داده می شود، یک بیماری خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی به سلول های بتا ترشح کننده انسولین در لوزالمعده حمله کرده و آنها را از بین می برد. در نتیجه، افراد مبتلا به دیابت نوع 1 نمی توانند سطح قند خون خود را تنظیم کنند و برای زنده ماندن نیاز به درمان با انسولین دارند. اکنون، محققان در حال گزارش هستند مواد و رابط های کاربردی ACS دیابت نوع 1 تازه شروع شده را در موش‌های دارای مولکول‌های DNA شبه هرم به نام اسیدهای نوکلئیک چهار وجهی (tFNA) معکوس کرده‌اند.
به گفته بنیاد تحقیقات دیابت نوجوانان، سالانه حدود 64000 نفر در ایالات متحده به دیابت نوع 1 مبتلا می شوند. هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد و برای مدیریت علائم، افراد باید سطح قند خون خود را در طول روز اندازه گیری کنند و انسولین را از طریق تزریق یا پمپ تزریق کنند. اگرچه دانشمندان هنوز دقیقاً نمی‌دانند چه چیزی باعث می‌شود بدن علیه خودش بچرخد و به سلول‌های ترشح کننده انسولین حمله کند، افراد مبتلا به دیابت نوع 1 سلول‌های T تنظیم‌کننده (Tregs) کمتری دارند – سلول‌های ایمنی که تمایز و فعال شدن خود را سرکوب می‌کنند. – حمله به سلول های T در مطالعه اخیر منتشر شده در ACS’ نامه های نانویونفنگ لین و همکارانش نشان دادند که درمان موش‌ها با tFNA می‌تواند از دیابت نوع 1 جلوگیری کند، تا حدی با افزایش تعداد Treg. اخیراً ثابت شده است که tFNA ها که در اصل برای حمل مولکول های درمانی دیگر به داخل سلول ها طراحی شده بودند، سیستم ایمنی را به تنهایی تعدیل می کنند. اکنون، محققان می‌خواستند دریابند که آیا این مولکول‌ها می‌توانند دیابت نوع 1 تازه شروع شده را قبل از نابودی کامل سلول‌های β پانکراس معکوس کنند.
محققان tFNA را از چهار بخش DNA تک رشته‌ای ساختند که به شکل‌های هرم مانندی به نام چهار وجهی ترکیب می‌شوند. اما در حالی که یک هرم در قاعده خود مربع است، چهار وجهی ها مثلثی هستند. سپس، یک روز در میان به مدت 4 هفته، آنها tFNAs را به 10 موش مبتلا به دیابت نوع 1 تازه شروع شده تزریق کردند، در حالی که به 10 موش دیابتی دیگر سالین تزریق شد. در موش‌های کنترل، سطح گلوکز خون به افزایش ادامه داد و 60 درصد از موش‌ها در طول دوره پیگیری 12 هفته‌ای جان خود را از دست دادند. در مقابل، سطح گلوکز خون در موش های تحت درمان با tFNA به سطح طبیعی کاهش یافت و هیچ یک از جوندگان نمرد. در تجزیه و تحلیل بیشتر موش‌های تحت درمان با tFNA، تیم دریافتند که سلول‌های β پانکراس محافظت می‌شوند و Tregs به سطوح طبیعی بازگردانده می‌شوند، در حالی که سلول‌های T واکنش‌پذیر خودکار در پانکراس کاهش می‌یابد. به گفته محققان، اگرچه یافته‌ها هنوز باید در افراد تأیید شود، tFNA یکی از امیدوارکننده‌ترین گزینه‌ها برای ایمونوتراپی دیابت نوع 1 است.
منبع داستان:
مواد ارائه شده توسط انجمن شیمی آمریکا. توجه: محتوا ممکن است برای سبک و طول ویرایش شود.