یک پروتئین جدید متصل به Olig2 که برای رشد مناسب سیستم عصبی مرکزی مورد نیاز است —

سیستم عصبی مرکزی که شامل مغز و نخاع می شود، با تکثیر مناسب سلول های پیش ساز عصبی و تمایز آنها به سلول های عصبی و گلیال ساخته می شود. فاکتور رونویسی Olig2 در سلول های پیش ساز عصبی بیان می شود و برای رشد نورون های حرکتی و الیگودندروسیت ها ضروری است و همچنین به تکثیر سلول های پیش ساز عصبی کمک می کند. با این حال، مشخص نیست که چگونه Olig2 این فرآیندهای بیولوژیکی متنوع را تنظیم می کند. بنابراین، این گروه تحقیقاتی به دنبال یک فاکتورهای جدید اتصال Olig2 بودند و هدفشان روشن کردن مکانیسم‌های رشدی دخیل در این عوامل و Olig2 بود.

در یک مطالعه پیشگامانه اخیر، تیمی از دانشمندان مستقر در دانشگاه نیگاتا، پروتئین جدیدی به نام Olig2 به نام Ddx20 (همچنین به عنوان Gemin3 یا DP103 شناخته می‌شود) شناسایی کردند که در طول رشد عصبی با Olig2 تعامل دارد. Ddx20 به عنوان یک مولکول چند منظوره شناخته می شود که رونویسی، پیوند RNA و ترجمه پروتئین را تنظیم می کند. علاوه بر این، Ddx20 با SMN، یک ژن عامل آتروفی عضلانی نخاعی (SMA) تعامل دارد و عمیقاً در پاتوژنز SMA نقش دارد. در این مطالعه، دانشمندان تولید کردند Ddx20 موش های ناک اوت مشروط برای بررسی عملکرد Ddx20 در طول توسعه CNS. آنها دریافتند که آپوپتوز به سرعت در سلول های پیش ساز عصبی و سلول های پیش ساز الیگودندروسیت رخ می دهد. مکانیسم مسئول مرگ سلولی مورد بررسی قرار گرفت و تجمع هسته ای بیش از حد p53، یک محصول ژن سرکوبگر تومور، پیدا شد. جالب اینجاست که در Ddx20موش‌های دارای کمبود، پروتئین SMN بی‌ثبات شد و مکانیسم‌های پیوند RNA غیرطبیعی بود که منجر به اختلال در تنظیم پیرایش شد. Mdm2، یک مهارکننده p53. آنها به درک بیشتر مکانیسمی پرداختند که توسط آن Olig2 به تکثیر و بقای سلول های پیش ساز عصبی کمک می کند. در این آزمایش‌ها، نویسندگان دریافتند که سطح Ddx20 در موش‌های دارای کمبود Olig2 کمتر از موش‌های نوع وحشی بود. علاوه بر این، سطح پروتئین SMN در کمتر بود Olig2-موش های ناقص نسبت به موش های نوع وحشی. علاوه بر این، مقداری RNA اسپلایسئوزومی و Mdm2 پیچش در نظم نبود Olig2-موش های ناقص نسبت به موش های نوع وحشی. در نهایت، p53 بیشتر فعال شد Olig2-موش های ناقص نسبت به موش های نوع وحشی.

به طور خلاصه، کشف گزارش‌شده در این مطالعه نشان می‌دهد که Olig2 کمپلکس Ddx20-SMN را در تنظیم اتصال Mdm2 حفظ می‌کند، که به نوبه خود فعال‌سازی p53 را سرکوب می‌کند. در مصاحبه ای با پروفسور هیروهید تاکبایاشی، سرپرست این تحقیق در دانشگاه نیگاتا، گفت: “این مطالعه نشان می دهد که یک عامل رونویسی، Olig2، نه تنها بر تنظیم رونویسی بلکه بر متابولیسم RNA از طریق تثبیت Ddx20 تأثیر می گذارد و عملکردهای متنوع Olig2 را آشکار می کند. از آنجایی که گزارش شده است که Olig2 نه تنها در رشد عصبی بلکه در پیشرفت گلیوم و ملانوما نیز نقش دارد، از سوی دیگر، Ddx20 به عنوان آغازگر سرطان های مختلف نیز شناخته شده است، بنابراین تأثیر متقابل این دو عامل ممکن است ما بر این باوریم که تحقیقات بیشتر ممکن است سرنخ‌هایی را برای روشن کردن علت بیماری‌های عصبی مادرزادی و سرطان‌ها، از جمله توسعه استراتژی‌های درمانی علیه آن‌ها، ارائه دهد.»

منبع داستان:

مواد ارائه شده توسط دانشگاه نیگاتا. توجه: محتوا ممکن است برای سبک و طول ویرایش شود.