ایدئولوژی در پزشکی جایی ندارد. مراقبت های بهداشتی یک فرد نباید تحت تأثیر سوگیری های یک پزشک قرار گیرد. اما یک بررسی مستقل نشان داده است که کیفیت مراقبت از کودکان مبتلا به نارسایی جنسیتی در انگلستان در سال‌های اخیر به طور غیرعادی به خطر افتاده است، تا حدی در نتیجه تمایل بزرگسالان به یک جهان بینی غیرقابل اثبات.
این بررسی که توسط پزشک برجسته اطفال و رئیس سابق کالج سلطنتی اطفال و سلامت کودکان دکتر هیلاری کاس رهبری می‌شود، گزارش موقت خود را منتشر کرده است. یافته های آن منعکس کننده نگرانی هایی است که قبلاً توسط دادگاه ها، کمیسیون کیفیت مراقبت، و به عنوان نظاره گر در طول سال ها، چندین افشاگر NHS گزارش داده است.
این گزارش بر کمبود شدید شواهد و اجماع پزشکی در مورد بهترین رویکرد برای درمان نارسایی جنسی در کودکان تاکید می کند. با این حال، خدمات تخصصی توسعه هویت جنسیتی NHS (GIDS) هویت جنسی بیان شده کودک را به عنوان نقطه شروع درمان در نظر می گیرد. این «رویکرد مثبت» فضای کمی را برای کاوش در رابطه بالقوه بین نارسایی و تنوع عصبی یا نیازهای روانی اجتماعی، از جمله مواردی که ناشی از آسیب های دوران کودکی یا خصومت درونی شده نسبت به جاذبه همجنس است، باقی می گذارد. GIDS این کمبود شواهد را با شکست خود در ردیابی نتایج بیمار ترکیب کرده است.
با افزایش ارجاعات به GIDS، ظرفیت حفظ نشده است، به این معنی که کودکان به طور غیرقابل قبولی برای مراقبت طولانی منتظر می مانند. همچنین، مدل مثبت را به شکلی آزادتر از هلند، جایی که تصور می‌شد، به کار می‌برد، و برای گروهی از بیماران که ویژگی‌های آنها به‌طور چشمگیری نسبت به کسانی که برای آنها ایجاد شده تغییر کرده است – دختران نوجوان، که ناهنجاری جنسیتی در آنها آشکار شده است. نوجوانی به جای اوایل کودکی اکثریت جوانانی که اکنون به GIDS مراجعه می کنند، دارای سایر مسائل پیچیده سلامت روان یا تنوع عصبی هستند، اما GIDS نتوانسته است این نیازها را در مرحله ارزیابی کند.
این بررسی همچنین در مورد عدم وجود شواهد در مورد یکی از مسیرهای درمانی مدل مثبت روشن است: داروهای مسدودکننده بلوغ، که برای اکثریت قریب به اتفاق کودکانی که آنها را تجویز می‌کنند، به عنوان پیش‌ساز هورمون‌های جنسی عمل می‌کنند. عواقب درازمدت مسدود کننده های بلوغ ناشناخته است و در مورد هدف آنها سردرگمی بالینی وجود دارد. مشخص نیست که آیا کودکان به دلیل اینکه هویت جنسی آنها مشخص شده بود، به سمت هورمون‌های متقابل جنسی پیش می‌روند یا اینکه مسدودکننده‌های بلوغ با رفع طبیعی نارسایی جنسیتی تداخل دارند.
هویت جنسیتی جوانان می‌تواند تا اواسط دهه 20 زندگی آنها تغییر کند، بنابراین خطر پشیمانی پس از درمان غیرقابل برگشت باید درک شود، اما اطلاعات کافی در مورد پشیمانی وجود ندارد. این گزارش به فقدان خدمات و حمایت از افراد جوانی مانند کایرا بل اشاره می کند که اعتمادی را که GIDS را اداره می کند به دادگاه کشاند و نقشی حیاتی در جلب توجه به مراقبت ناکافی از آن ایفا کرده است.
دلیل اینکه رسیدگی به این ناکامی ها در مراقبت های بهداشتی کودکان بسیار طول کشیده است، ماهیت قطبی شده بحث بزرگسالان درباره هویت جنسیتی است. گرایش اسفناکی از سوی برخی وجود دارد که نگرانی‌های بالینی را در مورد مدل مثبت به عنوان ترنس‌فوبیا به اشتباه برچسب‌گذاری می‌کنند. این قطبی شدن به جوی کمک کرده است که در آن پزشکان چه در داخل و چه در خارج از GIDS از ایجاد نگرانی می ترسند. یک دادگاه کار دریافت که افشاگران NHS در GIDS با سطوح تکان دهنده ای از توهین و تلاش برای تضعیف یکپارچگی حرفه ای خود مواجه شدند.
حتی در پی یافته‌های سخت گزارش کاس، برخی از پزشکان و موسسات خیریه به تلاش‌های خود برای پایان دادن به بحث‌های قانونی درباره مدل مثبت ادامه می‌دهند. این بزرگسالان باید وجدان خود را بررسی کنند، زیرا این کودکان هستند که مراقبت از آنها در نتیجه ایدئولوژی آنها به خطر می افتد.