محققان جهش های ژنی مرتبط با بیماری بارداری را شناسایی می کنند

اکثر زنان در دوران بارداری تهوع و استفراغ را تجربه می کنند، اما وضعیتی به نام هایپر استفراغ گراویداروم (HG) که تا 2 درصد از زنان باردار را تحت تاثیر قرار می دهد، باعث تهوع و استفراغ شدید می شود که می تواند منجر به گرسنگی، کمبود مواد مغذی و مشکلات رشد جنین شود. . HG می تواند در خانواده ها منتقل شود و بیشتر زنانی که آن را در یک بارداری تجربه می کنند، در حاملگی های اضافی عود می کنند. HG مدت‌هاست که به خوبی شناخته نشده است و بنابراین تحت درمان قرار نمی‌گیرد، و زنان مبتلا به این بیماری را در معرض خطر فزاینده ختم بارداری، افکار خودکشی و حتی مرگ قرار می‌دهد.

اکنون، یک مطالعه جدید توسط تیمی از محققان دانشکده پزشکی کک USC و بنیاد آموزش و تحقیقات Hyperemesis (HER) نشان می‌دهد که جهش‌ها یا گونه‌هایی در ژن GDF15 با HG مرتبط هستند. یافته های این هفته در BJOG: مجله بین المللی مامایی و زنان، تحقیقات قبلی تغییر پارادایم را تأیید می کند که ژن GDF15 را به HG مرتبط می کند و ممکن است ابزارهایی را برای پیش بینی افرادی که ممکن است در معرض خطر ابتلا به HG باشند و تشخیص بیماری ارائه دهد.

مارلنا فیزو، دکتری، محقق دانشکده در دانشکده کک می‌گوید: «برای نسل‌ها تصور می‌شد که HG یا ماهیتی روان‌شناختی دارد یا ناشی از هورمون بارداری hCG است، بنابراین این پیشرفت ما را به مسیر جدیدی هدایت می‌کند. پزشکی و نویسنده اصلی مقاله. “مطالعه ما شواهد قانع کننده ای ارائه می دهد که نشان می دهد ناهنجاری های ژن GDF15 و پروتئینی که برای آن کدگذاری می شود، علت اصلی HG است.”

این کشف امیدوار است که پزشکان در نهایت قادر به پیش‌بینی و تشخیص به موقع HG، احتمالاً از طریق آزمایش ژنتیکی، و همچنین درمان‌هایی که به طور خاص برای درمان علت اصلی آن طراحی شده‌اند، داشته باشند.

پاتریک ام. مولین، MD، MPH، دانشیار مامایی بالینی و زنان در دانشکده پزشکی کک، گفت: “این وضعیت می تواند بسیار ناتوان کننده باشد و بدون دانستن علت آن، ما داروهای تخصصی برای ارائه به بیماران نداشته ایم.” یکی از نویسندگان این مطالعه “امید ما این است که درک اساس ژنتیکی HG از توسعه رویکردهای هدفمندتر برای درمان حمایت کند.”

اساس ژنتیکی HG

محققان ژن 926 زن مبتلا به HG را با 660 زن که در دوران بارداری دارای سطوح طبیعی تهوع و استفراغ بودند، مقایسه کردند. تنها یک ژن به طور قابل توجهی بین دو گروه تفاوت داشت: ژنی که هورمون استرس سلولی به نام GDF15 را کد می کند. این هورمون که در سطوح بالایی در جفت وجود دارد، سیگنال هایی را به بخشی از مغز می فرستد که حالت تهوع و اشتها را کنترل می کند. نتایج نشان می‌دهد که در زنان با انواع خاصی از ژن شناسایی‌شده، چیزی در مورد نحوه ارسال سیگنال‌های هورمون GDF15 به مغز که منجر به علائم HG می‌شود، پیش می‌رود.

در تحقیقات قبلی، این تیم در یک مطالعه مرتبط با ژنوم، ارتباطی بین ژن GDF15 و HG پیدا کردند. یافته‌های BJOG با تأیید پیوند در گروه جداگانه‌ای از شرکت‌کنندگان با استفاده از توالی‌یابی کل اگزوم، یک تکنیک تجزیه و تحلیل ژنتیکی متفاوت که به محققان اجازه می‌دهد مقادیر زیادی از DNA را برای جستجوی جهش‌های نادر در ژن‌ها توالی‌یابی کنند، بر این پیشرفت استوار است. در این مطالعه محققان دو گونه از ژن GDF15 مرتبط با HG را پیدا کردند. یک تغییر رایج در زنان با حاملگی HG بسیار بیشتر از گروه شاهد رخ داد، در حالی که دومین جهش نادر در 10 زن با حاملگی HG رخ داد اما هیچ یک از زنان بدون HG رخ نداد، که قویاً نشان می دهد که ناهنجاری در ژن GDF15 در ایجاد HG نقش دارد.

مطالعه جدید همچنین شامل یک گروه شرکت‌کنندگان متنوع‌تر بود، که روند مشابهی را به سمت ارتباط نوع ژن رایج GDF15 و HG در افراد آفریقایی، آسیایی و اسپانیایی تبار نشان داد، که نشان می‌دهد نتایج ممکن است قابل تعمیم به جمعیت بزرگتر باشد.

علاوه بر نقش آن در HG، هورمون GDF15 در کاشکسی سرطان، یک سندرم هدر رفت که باعث کاهش وزن، سوء تغذیه و از دست دادن اشتها می شود، دخیل است. در حال حاضر آزمایش‌های بالینی برای داروهای کاشکسی که مسیر سیگنال دهی GDF15 را مسدود می‌کنند، در حال انجام است که نویدبخش کاهش تهوع و کاهش وزن است. این داروها ممکن است در نهایت برای بیماران HG نیز مفید باشند.

فیزو گفت: “ارائه دلایل مبتنی بر شواهد HG به پزشکان و بیماران ممکن است انگ تاریخی را کاهش دهد و به بیماران اجازه دهد تا جدی‌تر گرفته شوند و در نتیجه مراقبت‌های بهتر و مادران و نوزادان سالم‌تر شود.”

بهبود سلامت مادر و جنین

در دوران بارداری، زمانی که افزایش وزن کلید سلامت جنین است، زنان مبتلا به HG معمولاً حداقل 5 درصد از وزن بدن خود را از دست می دهند. برخی از آنها با گرسنگی طولانی مدت مواجه می شوند و دچار کمبود مواد مغذی می شوند که شدیدترین موارد منجر به شرایط تهدید کننده زندگی از جمله انسفالوپاتی Wernicke می شود.

اما این وضعیت فقط به مادران آسیب نمی رساند. نوزادانی که از زنان مبتلا به HG متولد می‌شوند در مقایسه با نوزادان مادران سالم پنج برابر بیشتر از سن حاملگی خود کوچک‌تر هستند – این خطر بیشتر از مصرف دخانیات، کوکائین یا آمفتامین است. نوزادانی که در معرض HG قرار دارند نیز نسبت به همتایان سالم خود با مشکلات رشد بیشتری از جمله خطر ابتلا به اوتیسم مواجه هستند.

فیزو گفت: “بیماران HG و نوزادان آنها می توانند بسیار رنج ببرند، حتی می توانند بمیرند، و این مطالعه پیشرفت طولانی مدتی را در جهت درک این بیماری ارائه می دهد.”

در مرحله بعد، تیم هدف این است که ارتباط بین GDF15 و HG را با استفاده از داده های بالینی و بیولوژیکی روشن کند، به عنوان مثال برای تعیین اینکه آیا سطوح هورمون GDF15 می تواند شروع HG را پیش بینی کند یا خیر. آنها در حال حاضر سطح هورمون GDF15 را در نمونه های خون زنان با و بدون HG اندازه گیری می کنند و این داده ها را با گزارش های بالینی شدت تهوع و استفراغ مقایسه می کنند.