تحقیقات کودک آزاری ممکن است از پیامدهای بد سلامت جنسی در دختران جلوگیری نکند

هدف سیستم خدمات محافظت از کودک (CPS) بررسی و مداخله در موارد سوء استفاده و غفلت از کودک است، اما یک مطالعه جدید نشان می دهد که ممکن است فرصتی را برای کمک به جلوگیری از پیامدهای بد سلامت جنسی در دختران نوجوان از دست بدهد.

محققان دریافتند که دخترانی که پس از بدرفتاری یا آزار، تحت بررسی CPS قرار گرفته‌اند، بیشتر از دخترانی که موارد آنها شدید نبوده است، به نتایج نامطلوب سلامت جنسی – از جمله عفونت‌های مقاربتی (STIs) یا بارداری – قبل از 18 سالگی ادامه می‌دهند. به اندازه کافی برای گزارش به CPS.

با این حال، محققان همچنین دریافتند که در مقایسه با دخترانی که توسط CPS مورد بررسی قرار گرفته‌اند اما در کنار خانواده‌های خود باقی مانده‌اند، دخترانی که پس از بررسی خود وارد مراکز نگهداری می‌شوند، شانس کمتری برای تجربه بارداری یا تولد زنده دارند.

این مطالعه اخیرا در مجله منتشر شده است JAMA اطفال.

سارا فونت، دانشیار جامعه‌شناسی در ایالت پن و نویسنده اصلی این مطالعه، گفت: یافته‌ها نشان می‌دهد که استراتژی‌های بیشتر و مؤثرتری برای پیشگیری از این پیامدها در دختران آسیب‌پذیر مورد نیاز است.

فونت گفت: «ارتباط با CPS، خواه منجر به خدمات پس از بررسی شود یا خیر، یک پیش‌بینی‌کننده قوی برای نتایج منفی در آینده است. “این نقطه تماس می‌تواند زمان خوبی برای ارائه مداخله باشد، اما CPS در چارچوب یک اختیار محدود با بودجه محدود کار می‌کند، که خدمات همیشه امکان‌پذیر نیست. این کار نشان می‌دهد که فرصتی واقعی برای ارجاع برخی از آن خانواده‌ها وجود دارد. خدمات جایگزین در آن نقطه.”

جنی نول، استاد رشد انسانی و مطالعات خانواده و مدیر شبکه راه‌حل‌های بدرفتاری با کودکان در ایالت پن، گفت این خدمات جایگزین می‌تواند بر راه‌هایی برای انتقال موفقیت‌آمیز نوجوانان در معرض خطر به بزرگسالی سالم تمرکز کند.

نول گفت: «سوال این است که چگونه کودکان را از خدمات حفاظتی به انتقال موفقیت‌آمیز به بزرگسالی برسانیم، و این تحقیق سرنخی از انواع مداخلاتی را ارائه می‌کند که می‌توانند برای خدمت بهتر به این کودکان تقویت شوند. علاوه بر آموزش مهارت‌های زندگی و آموزش در مورد بیماری‌های مقاربتی، بارداری نوجوانان و پیشگیری از بارداری، این مداخلات باید شامل درمان‌های مبتنی بر شواهد باشد که مستقیماً به آسیب‌های ناشی از سوء استفاده یا بدرفتاری آنها رسیدگی کند.

به گفته محققان، سوء استفاده یا بدرفتاری در دوران کودکی و نوجوانی می‌تواند به طرق مختلف بر سلامت و رفتار جنسی آینده تأثیر بگذارد. دخترانی که سوء استفاده را تجربه کرده‌اند ممکن است بیشتر به مواد مخدر یا الکل مصرف کنند، در عملکرد اجرایی مشکل داشته باشند و دیدگاه‌های ناهنجاری نسبت به روابط بین فردی داشته باشند.

به عنوان مثال، هنگامی که دختران در دوران نوجوانی از حمایت امن و پایدار خانواده خود برخوردار نیستند، ممکن است مهارت ایجاد روابط متقابل اعتماد و احترام متقابل با دیگران را به دست نیاورند، که احتمالاً می تواند منجر به درگیر شدن با شرکای عاشقانه خشن یا اجباری شود.

اما در حالی که مطالعات دیگر این عوامل خطر را تأیید کرده‌اند، فونت گفت که اکثر تحقیقات قبلی در مورد این موضوع بر این موضوع متمرکز شده‌اند که آیا این سوءاستفاده خود نوجوانان را در معرض خطر قرار می‌دهد یا خیر و کمتر بر روی آنچه که سیستم برای کمک به انجام آن انجام می‌دهد.

فونت می‌گوید: «از آنجایی که تجربه مشارکت CPS در طول زمان و به‌ویژه مراقبت از خانواده می‌تواند واقعاً متفاوت به نظر برسد، بچه‌ها طیف وسیعی از تجربیات دارند و احتمالاً ما فکر می‌کنیم که اینها مهم هستند. من می‌خواستم فراتر از این یکپارچگی که صرفاً به این موضوع نگاه کنم که آیا یک کودک تحت مراقبت‌های فرزندخواندگی قرار گرفته است یا خیر، به این فکر کنم که داشتن یک تجربه مثبت یا غیرمثبت از سیستم چگونه به نظر می‌رسد.»

برای این مطالعه، محققان از داده‌های 9392 دختر نوجوان برای ردیابی تاریخچه پزشکی و تعامل آنها با CPS از 13 سالگی تا 18 سالگی استفاده کردند.

داده‌ها شامل پیامدهای نامطلوب سلامت جنسی – از جمله بارداری، تولد زنده و ابتلا به یک STI – و همچنین انواع بدرفتاری‌های ادعایی قبل از 13 سالگی و سابقه هرگونه مداخله از CPS بود. این شامل همه تحقیقات، از جمله مواردی بود که به اقدامات بعدی منجر نشد، و همچنین خدمات در خانه و مراقبت از خانواده.

پس از تجزیه و تحلیل داده‌ها، محققان دریافتند که 8.4 درصد از دختران شرکت‌کننده به STI تأیید شده، 11.2 درصد باردار شده‌اند و 6.1 درصد قبل از تولد 18 سالگی تولد زنده داشته‌اند. علاوه بر این، 23.5 درصد از دختران یک یا چند “نتیجه مربوط به سلامت جنسی” داشتند – یک معیار کلی که محققان برای دربر گرفتن بیماری های مقاربتی، بارداری، تولد زنده، قرار گرفتن مشکوک در معرض یک STI و رفتار جنسی پرخطر استفاده کردند.

با این حال، آنها همچنین دریافتند دخترانی که قبل از رسیدن به 13 سالگی خانه های خود را ترک کرده و به مراکز نگهداری می روند، کمتر احتمال دارد باردار شوند یا به دنیا بیایند. علاوه بر این، دخترانی که قبل از 13 سالگی از مراکز نگهداری به فرزندخواندگی منتقل شدند، 41.0 درصد شانس کمتری برای تشخیص STI، 52.0 درصد احتمال کمتر حاملگی، 61.0 درصد کمتر احتمال تولد زنده و 33.0 درصد کمتر احتمال یک تولد داشتند. یا بیشتر در مورد پیامدهای سلامت جنسی قبل از رسیدن به 18 سالگی.

محققان گفتند تحقیقات آتی می‌تواند اثربخشی برنامه‌های پیشگیری از بارداری و سلامت جنسی هدفمند را در نظر بگیرد و میزان جذب را برای روش‌های موثرتر پیشگیری از بارداری، مانند IUD، برای دختران بدرفتار ارزیابی کند.