استراتژی جدید برای حفظ سلول های تولید کننده انسولین در دیابت

قند خون بالا مسئول عوارض متعددی در دیابت نوع 1 و 2 است. محققان موسسه Karolinska در سوئد ماده ضد دیابت جدیدی را شناسایی کرده اند که فعالیت سلول های بتا تولید کننده انسولین را حفظ کرده و از افزایش گلوکز خون در موش جلوگیری می کند. این مطالعه در مجله منتشر شده است پزشکی ترجمه علوم.

اگرچه در حال حاضر چندین خانواده از عوامل کاهش دهنده گلوکز در درمان دیابت استفاده می شوند، اما هیچ یک از آنها نمی توانند پیشرفت بیماری را متوقف یا معکوس کنند. حفظ فعالیت کافی سلول های بتا برای جلوگیری از پیشرفت دیابت نوع 1 و نوع 2 ضروری است.

اروین ایلگمز، محقق ارشد بخش پزشکی مولکولی و جراحی، مؤسسه کارولینسکا، می گوید: در دیابت، سلول های بتا برای تولید مقادیر زیادی انسولین به چالش کشیده می شوند. “مطالعه ما نشان می دهد که این منجر به حالت هیپوکسیک می شود که سطح پروتئین HIF-1alpha را افزایش می دهد، که به نوبه خود فعالیت سلول های بتا را کاهش می دهد. با درمان موش های دیابتی با مهارکننده HIF-1alpha PX-478، ما با موفقیت سطح گلوکز خون آنها را کاهش دادیم. “

استفاده مجدد از داروی ضد سرطان

HIF-1alpha (عامل القای هیپوکسی-1α) پاسخ به هیپوکسی را تنظیم می کند. کشف HIF-1alpha برنده جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی در سال 2019 شد و این پروتئین در بسیاری از بیماری‌های مختلف نقش دارد. مهارکننده HIF-1alpha PX-478 قبلاً در آزمایشات بالینی فاز I به عنوان یک داروی ضد سرطان آزمایش شده است و در این بیماران به خوبی تحمل شده است.

با همکاری گروه تحقیقاتی پروفسور خورخه رواس در بخش فیزیولوژی و فارماکولوژی در موسسه کارولینسکا، نویسندگان می‌توانند نشان دهند که اثر ضد دیابتی PX-478 عمدتاً به دلیل بهبود فعالیت سلول‌های بتا پانکراس است.

از آنجایی که به خوبی ثابت شده است که تولید انسولین در طول پیشرفت دیابت کاهش می‌یابد، استراتژی‌های درمانی تاکنون بیشتر بر بهبود تولید انسولین سلول‌های بتا متمرکز شده‌اند. با این حال، این رویکرد به اندازه ای که در ابتدا پیش بینی می شد موفق نبوده است.

پر اولوف برگرن، آخرین نویسنده این مطالعه، استاد گروه پزشکی و جراحی مولکولی، موسسه کارولینسکا، می گوید: «درمان های فعلی که سلول های بتا را هدف قرار می دهند، تنها تأثیر مثبت موقتی بر ترشح انسولین دارند. در دراز مدت، این داروها منجر به فرسودگی سلول های بتا می شوند.

درمان طولانی مدت دیابت

برخلاف سایر درمان‌ها، PX-478 فعالیت سلول‌های بتا را بدون افزایش ترشح انسولین بهبود می‌بخشد. بنابراین محققان معتقدند که می تواند از فرسودگی سلول های بتا جلوگیری کند و در نتیجه در درمان طولانی مدت دیابت موثرتر باشد.

ترزا پریرا، محقق بخش زیست شناسی سلولی پزشکی، دانشگاه اوپسالا (که قبلا در موسسه کارولینسکا کار می کرد)، می گوید: “ما اکنون در حال برنامه ریزی برای بررسی بیشتر قابلیت ترجمه یافته های خود هستیم تا امیدواریم راه را برای آزمایش های بالینی آینده هموار کنیم.” -آخرین نویسنده مطالعه ما با بررسی تأثیر PX-478 بر فعالیت سلول‌های بتای پانکراس انسان با استفاده از موش‌های دیابتی «انسانی‌شده» شروع خواهیم کرد.