رویکرد جدید برای ارائه آنتی‌بادی درمانی ضد HIV در کارآزمایی بالینی فاز اول نویدبخش است

از زمان اولین گزارش‌های عفونت HIV در اوایل دهه 1980، آزمایش‌های بالینی متعدد واکسن‌های بالقوه علیه این ویروس را آزمایش کرده‌اند، اما متأسفانه، HIV مکانیسم‌های دفاعی متعددی دارد که مانع از ایجاد پاسخ مؤثر سیستم ایمنی بدن به دنبال واکسیناسیون HIV می‌شود. یک استراتژی جایگزین ضد HIV به نام پیشگیری از ایمنی ناقل (VIP) که توسط محققان موسسه راگون MGH، MIT و بیمارستان عمومی هاروارد و ماساچوست (MGH) طراحی شده است، شامل یک ناقل ویروسی مرتبط با آدنو (AAV) است که دستورالعمل‌هایی را به سلول‌های عضلانی ارائه می‌کند تا پمپ کنند. آنتی بادی هایی که ویروس را مسدود می کنند. این استراتژی اخیراً نتایج امیدوارکننده‌ای را در مرحله اول کارآزمایی بالینی ایجاد کرد که توسط مؤسسه ملی بهداشت انجام شد و در طب طبیعت.

وکتورهای AAV می توانند به طور ایمن در انسان برای رساندن DNA به سلول ها استفاده شوند و دو ژن درمانی مبتنی بر AAV در حال حاضر مورد تایید FDA هستند. در این کارآزمایی بالینی، وکتور AAV طراحی شده توسط محققین MGH، توالی ژنتیکی را برای آنچه که آنتی بادی HIV-1 خنثی کننده گسترده نامیده می شود، حمل می کند که توانایی HIV را برای اتصال به CD4، گیرنده سلول ایمنی که HIV قبل از آلوده کردن سلول هدف قرار می دهد، مسدود می کند. وقتی به بیمار تزریق می‌شود، درمان AAV (به نام AAV8-VRC07) وارد سلول‌های عضلانی می‌شود، جایی که توالی ژنتیکی خوانده و ترجمه می‌شود تا مقادیر زیادی آنتی‌بادی خنثی‌کننده (موسوم به VRC07) تولید شود که از سلول‌ها پمپ می‌شود و در داخل سلول‌ها حرکت می‌کند. خون برای جستجوی هدف خود نتیجه این است که آنتی‌بادی‌های متعددی در گردش هستند تا هرگونه تعامل بین HIV و گیرنده CD4 را روی سلول‌های ایمنی مسدود کنند و اساساً راه ورود HIV به سلول‌ها را می‌بندند.

مرحله اول کارآزمایی بالینی هشت بزرگسال مبتلا به HIV را که حداقل به مدت سه ماه تحت درمان پایدار ضد رتروویروسی بودند، ثبت نام کرد. محققان دریافتند که تزریق عضلانی AAV8-VRC07 ایمن و به خوبی قابل تحمل است. هر هشت نفر مقادیر قابل اندازه‌گیری VRC07 در خون تولید کردند، با حداکثر غلظت VRC07 در سه نفر. در شش نفر، این مقادیر تا سه سال پیگیری ثابت و نزدیک به حداکثر غلظت باقی ماندند. (کارآزمایی در حال انجام است و برخی از شرکت‌کنندگان به اندازه دیگران پیگیری نشده‌اند.) سه نفر از هشت شرکت‌کننده نشانه‌هایی از پاسخ آنتی‌بادی ضد دارویی را علیه بخشی از VRC07 نشان دادند و به نظر می‌رسد این پاسخ باعث کاهش تولید VRC07 می‌شود. در دو نفر از شرکت کنندگان

Alejandro B. Balazs، Ph.D.، که ناقل مورد استفاده در کارآزمایی را ایجاد کرده و محقق اصلی است، می گوید: “این کار نشان دهنده اولین تولید موفقیت آمیز مبتنی بر AAV از یک آنتی بادی مونوکلونال از هر نوع در افراد است.” موسسه راگون MGH، MIT و هاروارد، جایی که آزمایشگاه او به توسعه این فناوری ادامه می دهد. او می‌گوید: «همچنین این اولین بار است که ما رویکردی داریم که قادر به تولید آنتی‌بادی‌های خنثی کننده گسترده علیه HIV در انسان است.

بالاز خاطرنشان می کند که نتایج نتایج بالینی گسترده ای برای پیشگیری یا درمان بالقوه HIV و سایر عفونت ها دارد. “یافته‌ها ثابت می‌کنند که پلتفرمی که ما طراحی کرده‌ایم قادر به تولید بیان طولانی مدت یک آنتی‌بادی از یک تزریق است. با توجه به توانایی ما برای رمزگذاری هر آنتی‌بادی مورد نظر در این ناقل‌ها، ممکن است بتوانیم درمان‌های پیشگیرانه موثری را علیه طیف وسیعی تولید کنیم. بیماری های عفونی از مالاریا گرفته تا کووید-19.” این فناوری همچنین این پتانسیل را دارد که در تحویل داروهای بیولوژیک دیگر برای درمان طیف وسیعی از شرایط از خودایمنی گرفته تا سرطان استفاده شود.

این فناوری ابتدا در مؤسسه فناوری کالیفرنیا در آزمایشگاه دکتری دیوید بالتیمور، برنده جایزه نوبل، توسط بالاز زمانی که او در مقطع فوق دکترا بود، توسعه یافت. مرکز تحقیقات واکسن NIH از مطالعه بالینی که در مرکز بالینی مؤسسه ملی سلامت انجام شد، حمایت کرد.