“شواهد امیدوارکننده” مبنی بر اینکه استئوپاتی ممکن است درد اسکلتی عضلانی را تسکین دهد

مروری بر شواهد بالینی موجود که در مجله دسترسی آزاد منتشر شده است، “شواهد امیدوارکننده‌ای” وجود دارد که نشان می‌دهد استئوپاتی، دستکاری فیزیکی بافت‌ها و استخوان‌های بدن، ممکن است درد مرتبط با شرایط اسکلتی- عضلانی را تسکین دهد. BMJ Open.

اما یافته ها نشان می دهد که شواهد کمی یا غیرقابل قطعی برای حمایت از استفاده از آن در کودکان و برای درمان میگرن یا سندرم روده تحریک پذیر (IBS) وجود دارد.

استئوپاتی، که برای اولین بار در اواخر دهه 1800 در ایالات متحده ایجاد شد، بر این اصل استوار است که ساختار (آناتومی) و عملکرد (فیزیولوژی) بدن فرد در هم تنیده شده است. هدف آن ترمیم عدم تعادل در این رابطه است.

همانند سایر اشکال طب مکمل، استئوپاتی در دهه گذشته محبوبیت زیادی پیدا کرده است، به ویژه برای درمان اختلالات اسکلتی عضلانی. بنابراین محققان می خواستند ایمنی و اثربخشی آن را برای شرایط مختلف ارزیابی کنند.

آنها پایگاه‌های اطلاعاتی تحقیقاتی را برای بررسی‌های سیستماتیک و تجزیه و تحلیل داده‌ها (فراتحلیل‌های متا) مربوط به کارآزمایی‌های بالینی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده مرتبط، که تا نوامبر ۲۰۲۱ منتشر شده بود، جستجو کردند.

فقط کارآزمایی‌هایی که توسط پزشکانی با آموزش استئوپاتیک یا استئوپات انجام شده بودند، وارد شدند.

این جستجو نه مرور سیستماتیک یا متاآنالیز را نشان داد که بین سال‌های 2013 و 2020 انجام شد که شامل 55 کارآزمایی اولیه و 3740 شرکت‌کننده بود.

مرورهای سیستماتیک در مورد استفاده از استئوپاتی در طیف گسترده ای از شرایط، از جمله کمردرد غیر اختصاصی حاد و مزمن، گردن درد مزمن غیر اختصاصی، درد مزمن غیر سرطانی، سردرد اولیه و IBS گزارش شده است.

تجزیه و تحلیل داده های تلفیقی گزارش کرد که استئوپاتی در کاهش درد و بهبود عملکرد فیزیکی در دردهای حاد/مزمن غیر اختصاصی کمر و گردن و در دردهای مزمن غیر مرتبط با سرطان موثرتر از سایر رویکردها است.

سایر رویکردهای مقایسه ای شامل درمان ساختگی (دارونما)، استئوپاتی ساختگی، درمان با لمس سبک، بدون درمان، لیست انتظار، درمان مرسوم، فیزیوتراپی یا سایر اشکال طب مکمل بود.

اما حجم نمونه کوچک، یافته‌های متناقض و تنوع گسترده در طراحی مطالعه به این معنی است که شواهد در مورد اثربخشی استئوپاتی برای استفاده در کودکان مبتلا به شرایط مختلف، از اختلال کمبود توجه و بیش فعالی گرفته تا آسم و قولنج نوزادی، و درمان میگرن و IBS ، محدود یا بی نتیجه بود.

هیچ عارضه جانبی جدی مرتبط با درمان در 7 مرور سیستماتیکی که آنها را ارزیابی کردند، گزارش نشد، اگرچه تنها دو مورد نحوه اندازه‌گیری آنها را تعریف کردند.

“این بررسی اجمالی نشان می دهد که [osteopathy] می تواند در مدیریت اختلالات اسکلتی عضلانی به ویژه با توجه به [chronic non-specific low back pain] و [low back pain ] در زنان باردار یا [those who have just had a baby]”محققان می نویسند.

“در مقابل، شواهد غیرقطعی از آن استخراج شد [systematic reviews] تجزیه و تحلیل اثر استئوپاتی بر شرایط کودکان، سردرد اولیه و IBS.”

“با این وجود، بر اساس تعداد کم مطالعات، که برخی از آنها کیفیت متوسطی دارند، بررسی اجمالی ما نیاز به انجام بیشتر به خوبی انجام شده را نشان می دهد. [systematic reviews] و همچنین کارآزمایی‌های بالینی (که باید از دستورالعمل‌های خاص برای درمان‌های غیردارویی پیروی کنند) برای تأیید و گسترش استفاده احتمالی از [osteopathy] در برخی شرایط و همچنین ایمنی آن.”