ایمونولوژیست ها نقشه های نبرد کروناویروس های مرگبار را آشکار می کنند

ایمونولوژیست‌های Trinity که در دهه گذشته روی کروناویروس‌ها کار کرده‌اند، به تازگی اسرار جدیدی را در پشت نقشه‌های نبرد ویروس‌ها کشف کرده‌اند – بینش جدیدی در مورد اینکه چگونه این ویروس‌های کشنده گاهی اوقات در جنگ علیه سیستم ایمنی انسان پیروز می‌شوند.

ایمونولوژیست ها به رهبری دکتر نایجل استیونسون، استادیار ایمونولوژی ویروسی در ترینیتی، کشف کرده اند که چگونه پروتئین های SARS و MERS القای پروتئین های ضد ویروسی را که مانع از ایجاد یک پاسخ ایمنی ذاتی قوی در برابر عفونت می شود، مسدود می کنند.

کروناویروس های سارس و مرس به ترتیب در سال های 2002 و 2012 ظهور کردند. هر دو نرخ مرگ و میر بالاتری نسبت به کووید-19 داشتند (به ترتیب حدود 10٪ و 40٪)، اما هر دو افراد بسیار کمتری را مبتلا کردند (به ترتیب حدود 10000 و 3000).

اگرچه این دو کروناویروس متفاوت هستند، اما شباهت‌های زیادی به SARS-COV-2 (COVID-19) دارند، و بنابراین ترسیم نقشه‌های نقشه‌های نبرد آن‌ها بینش‌هایی با پتانسیل ارائه گزینه‌های درمانی جدید برای درمان COVID-19 و کروناویروس‌های کشنده آینده ارائه می‌کند. هنوز ظاهر نشده اند.

دکتر استیونسون و تیمش کشف کردند که ویروس‌های سارس و مرس پروتئین‌هایی دارند که اساساً یک آچار در مسیر ضد ویروسی اینترفرون پرتاب می‌کنند، که – در شرایط عادی – زنجیره‌ای از پاسخ‌ها را در سلول‌های انسانی فعال می‌کند تا صدها پروتئین ضد ویروسی تولید کند. جلوگیری از تکثیر ویروس

دکتر نایجل استیونسون، رئیس تیم ایمونولوژی ویروسی در دانشکده بیوشیمی و ایمونولوژی، در موسسه علوم بیومدیکال ترینیتی (TBSI) مستقر است.

وی نویسنده ارشد مقاله پژوهشی است که به تازگی در مجله منتشر شده است ویروس ها. او گفت:

با گذشت زمان، انسان برای مبارزه با عفونت‌های ویروسی با تولید مولکول‌هایی به نام اینترفرون تکامل یافته است. هنگامی که با یک ویروس مواجه می‌شویم، اینترفرون‌ها تولید می‌شوند که به نوبه خود یک مسیر ضد ویروسی را در سلول‌های ما فعال می‌کند که در قلب پاسخ ایمنی فوری ما قرار دارد. مسیر پروتئین‌های خاصی را تولید می‌کند که صدها ژن ضد ویروسی ما را روشن می‌کند. این ژن‌ها سپس پروتئین‌های ضد ویروسی مختلفی تولید می‌کنند که به ویروس حمله می‌کنند و در بیشتر موارد ویروس را از بین می‌برند. با انجام این کار، اینترفرون‌ها با چرخه زندگی یک ویروس «تداخل» می‌کنند. ”

با این حال، ویروس‌ها نیز در طول زمان برای سرکوب و جلوگیری از پاسخ‌های سیستم ایمنی ما تکامل یافته‌اند. و هدف تحقیق ما درک این است که چگونه ویروس‌ها پاسخ به اینترفرون‌ها را سرکوب می‌کنند. تحقیقات فعلی ما کشف کرده است که SARS و MERS از فعال شدن و ورود پروتئین‌های کلیدی جلوگیری می‌کنند. هسته در سلول‌های ما. هسته جایی است که DNA ما ذخیره می‌شود و ژن‌ها برای ایجاد پاسخ ایمنی مناسب در آن روشن می‌شوند.

“امید این است که اگر بتوانیم داروهای جدیدی طراحی کنیم تا از توانایی کروناویروس ها در سرکوب مسیر اینترفرون جلوگیری کنیم، باید بتوانیم افراد را بسیار موثرتر درمان کنیم. و با توجه به شباهت در کروناویروس ها و نحوه عملکرد آنها، چنین دارویی می تواند موثرتر باشد. به احتمال زیاد در برابر همه کروناویروس‌های کشنده مؤثر است.”

دکتر استیونسون افزود:

“اینترفرون درمانی دارویی است که برای مبارزه با برخی عفونت‌ها استفاده می‌شود، اما هرگز در برابر کروناویروس‌ها موثر نبوده است. اکنون فکر می‌کنیم که می‌دانیم چرا – اگر مسیر اینترفرون اساساً غیرفعال باشد، نمی‌تواند پاسخی را تحریک کند.

اگر بتوانیم توانایی طبیعی سیستم ایمنی خود را برای مبارزه با عفونت ویروسی و جلوگیری از تکثیر ویروسی بازیابی کنیم، می‌توانیم افراد آلوده را با موفقیت بسیار بیشتری درمان کنیم. در تئوری در را برای حمله مستقیم به ویروس باز می کند.”

اولین نویسنده در مقاله تحقیقاتی Yamei Zhang است که قبلاً زمان تحقیقاتی را با همکاران دکتر استیونسون در دانشگاه هنگ کنگ گذرانده است. او و دکتر استیونسون قبل از ظهور SARS-CoV-2 و گسترش همه‌گیری COVID-19 روی این تحقیق کار می‌کردند.