این محاصره پس از اعلام استقلال بوسنی و هرزگوین در پی انحلال یوگسلاوی سابق آغاز شد.
صرب‌های بوسنی عمدتاً مخالف استقلال بودند، در حالی که دو گروه قومی بزرگ دیگر، بوسنیایی‌های مسلمان و کروات‌ها، طرفدار جدایی از بلگراد بودند.
نیروهای صرب بوسنی در آوریل 1992 بمباران پایتخت را آغاز کردند، یک حمله مداوم که نزدیک به چهار سال به طول انجامید.
این طولانی ترین محاصره از زمان جنگ جهانی دوم با بیش از 12000 کشته بود و نقطه کلیدی در جنگ بوسنی بود.
مبارزه با انکار جنایات
اینگرید مکدونالد، هماهنگ کننده مقیم سازمان ملل برای بوسنی و هرزگوین، با انجمن های بازماندگان در سراسر کشور دیدار کرده است.
خانم مکدونالد همچنان به اهمیت این موضوع توجه می کند مقابله با انکار جنایات وحشیانه و تمجید از جنایتکاران جنگی، استفان دوجاریک، سخنگوی سازمان ملل متحد، در جریان کنفرانس روزانه خود از نیویورک گفت.
او گفت که چنین لفاظی رنج بازماندگان و خانواده های قربانیان را تداوم می بخشد و جایی در یک جامعه دموکراتیک ندارد. آقای دوجاریک به خبرنگاران گفت.
© یونیسف/لموین
زنان در نزدیکی شهر کلادانج، در بوسنی و هرزگوین (1995).
به نفرت و تبعیض پایان دهید
خانم مکدونالد همچنین از رهبران سیاسی خواسته است تا اقداماتی را برای جلوگیری و اقدام علیه همه مظاهر نفرت و تبعیض انجام دهند.
همچنین از آنها خواسته می شود اطمینان حاصل کنند که همه مردم آنجا در محیطی با درک متقابل، احترام و کرامت زندگی می کنند.
سازمان ملل چندین دهه پس از جنگ بوسنی بارها علیه افزایش سخنان نفرت انگیز در این کشور و صربستان همسایه خود صحبت کرده است.
این درگیری در دسامبر 1995 پایان یافت و یکی از خونین‌ترین درگیری‌هایی بود که در قرن گذشته در اروپا رخ داد.
جنایات وحشتناکی از جمله کمپین های پاکسازی قومی مانند قتل عام هزاران مرد و پسر مسلمان در ژوئیه 1995 در سربرنیتسا انجام شد.
ژوئن گذشته، دادگاه سازمان ملل، حکم حبس ابد سال 2017 را برای راتکو ملادیچ، فرمانده نظامی صرب‌های بوسنی که فرماندهی این قتل‌ها را بر عهده داشت، تایید کرد.