ورزش متوسط ​​باعث بهبود پاسخ ایمنی در بازماندگان سرطان سینه می شود

یک مطالعه جدید در بازماندگان سرطان سینه نشان داده است که شیمی درمانی، اگرچه بخش مهمی از درمان سرطان سینه است، ممکن است اثرات تضعیف کننده پایداری بر ایمنی طبیعی داشته باشد، اما بهبود تناسب اندام متوسط ​​می تواند محافظت در برابر این اثر را ارائه دهد.

محققان دانشگاه ایالتی اوهایو پاسخ ایمنی شرکت‌کنندگان به واکسن حصبه را ارزیابی کردند که در این مطالعه برای تحریک سیستم ایمنی به همان روشی که باکتری‌ها یا ویروس‌های ناآشنا عامل بیماری انجام می‌دهند، استفاده شد.

این مطالعه تغییرات یک روزه در پروتئین‌های التهابی و گلبول‌های سفید خون را که در طول پاسخ ایمنی ذاتی زنان رخ می‌دهد اندازه‌گیری کرد – اولین خط دفاعی زمانی که یک ماده ناشناخته به بدن حمله می‌کند. در حالی که همه شرکت کنندگان در مطالعه پس از دریافت واکسن علائم التهابی مورد انتظار را نشان دادند، سه وضعیت منجر به پاسخ کمتری شد: شیمی درمانی قبلی، چاقی شکمی بیشتر (چربی شکم)، و سطح تناسب اندام پایین.

با این حال، یافته‌های مرتبط با تناسب اندام نشان داد که شرکت‌کنندگانی که سطح تناسب اندامشان فقط کمی از حد متوسط ​​فراتر رفت – همانطور که با حداکثر مصرف اکسیژن در طول ورزش اندازه‌گیری می‌شود – پاسخ ایمنی به‌طور قابل‌توجهی بزرگ‌تر تولید کردند.

“به عنوان یک گروه، بازماندگان سرطان سینه، به طور متوسط، سطح تناسب اندام پایین تری نسبت به همسالان خود دارند. در این مطالعه، زنانی که میانگین را نمایندگی می کنند، در یک دسته تناسب اندام پایین قرار داشتند. حتی در این گروه، تفاوت های متوسط ​​در تناسب اندام با پاسخ بهتر واکسن، “جانیس کیکولت-گلیسر، نویسنده اصلی، مدیر موسسه تحقیقات پزشکی رفتاری (IBMR)، استاد روانپزشکی در کالج پزشکی و عضو مرکز جامع سرطان در ایالت اوهایو گفت.

مهم است که به بازماندگان سرطان سینه و دیگران بگویید که این بدان معنا نیست که شما باید در سطح آمادگی جسمانی آرنولد شوارتزنگر باشید تا از ایمنی ذاتی بهره مند شوید. پاسخ به عفونت در زندگی واقعی.”

این تحقیق در مجله منتشر شده است مغز، رفتار و ایمنی.

از 158 شرکت کننده یائسه، 108 نفر بین یک تا 10 سال قبل از شروع مطالعه شیمی درمانی دریافت کرده بودند. محققان چاقی مرکزی زنان را بر اساس ترکیب چربی شکمی و سطح آمادگی قلبی تنفسی بر اساس حداکثر مصرف اکسیژن در هنگام دوچرخه سواری ارزیابی کردند.

کیکولت گلیزر گفت که دوز یکنواخت واکسن تیفوئید به عنوان یک چالش ایمنی مدل عمل می‌کند، که پنجره‌ای به نحوه پاسخ ایمنی ذاتی بازماندگان سرطان سینه به یک پاتوژن ویروسی یا باکتریایی ارائه می‌دهد. شرکت کنندگان یا واکسن یا دارونما را در طی دو بازدید دریافت کردند. همانطور که انتظار می رفت، واکسن پاسخ التهابی به طور قابل توجهی بالاتر از دارونما ایجاد کرد.

برای سنجش پاسخ ایمنی طبیعی شرکت کنندگان در 7 ساعت و نیم پس از واکسیناسیون، محققان سطوح دو پروتئین پیش التهابی IL-6 و IL-1Ra و گلبول های سفید خون را در خون گیری هر 90 دقیقه اندازه گیری کردند و آنها را با هم مقایسه کردند. به سطوح قبل از واکسیناسیون

جان شریدان، یکی از نویسندگان این مطالعه، دانشیار مدیر IBMR و استاد علوم زیستی در کالج دندانپزشکی ایالت اوهایو، گفت: “ما با مصونیت ذاتی به دنیا می آییم. به محض تزریق چیزی که خارجی است، این پاسخ ها را تحریک خواهید کرد.” . “شما به آن پاسخ التهابی نیاز دارید که با محافظت فوری همراه است تا در نهایت اشکال دیگر پاسخ ایمنی تطبیقی ​​را ایجاد کنید.

“هر چیزی که پاسخ اولیه پیش التهابی را از بین ببرد، شما را در معرض خطر تاخیر در توسعه ایمنی تطبیقی ​​قرار می دهد.”

پاسخ ایمنی تطبیقی ​​مختص پاتوژن های مهاجم است و با خنثی کردن آنتی بادی ها و گلبول های سفید تخصصی به نام سلول های T و B انجام می شود.

پس از کنترل تفاوت‌های پایه شرکت‌کنندگان در نشانگرهای التهابی، نتایج نشان داد که شیمی‌درمانی گذشته، چاقی شکمی بیشتر و تناسب اندام پایین‌تر با کاهش IL-6 و پاسخ‌های گلبول‌های سفید خون همراه بود. شیمی درمانی قبلی قوی ترین اثر را داشت – تولید 44% و 35% سطوح پایین تر IL-6 و گلبول های سفید خون به ترتیب نسبت به سطوح تولید شده توسط شرکت کنندگانی که شیمی درمانی دریافت نکرده بودند. این تأثیر، صرف نظر از مدت زمانی که زنان تحت درمان قرار گرفته بودند، ثابت بود.

با این حال، نتایج امیدوارکننده‌تر نشان می‌دهد که سطح تناسب اندام کمی بالاتر از میانگین، IL-6 و تعداد گلبول‌های سفید خون را حداقل تا 33 درصد افزایش می‌دهد.

کیکولت گلاسر گفت که این مطالعه پیامدهای مهمی برای سلامت عمومی دارد: آگاهی بیشتر مبنی بر اینکه ایمنی ذاتی در برابر عفونت‌ها ممکن است در بازماندگان سرطان سینه حتی 10 سال بعد از شیمی‌درمانی کاهش یابد، و سلامتی تقریباً برای هر کسی به پیاده‌روی روزانه کاهش می‌یابد. حتی کمتر نشستن

او گفت: “این مقاله داده های بیشتری را در مورد اینکه چرا نجات یافتگان سرطان ممکن است خطرات بیشتری داشته باشند به ما می دهد.” و یافته‌ها پیام روشنی از اهمیت فعالیت بدنی و به حداقل رساندن چربی شکم برای عملکرد قوی ایمنی در میان بازماندگان سرطان سینه و به‌ویژه برای کسانی که شیمی‌درمانی دریافت کرده‌اند، ارسال می‌کند.

Kiecolt-Glaser همچنین گفت که واکسیناسیون های معمول، همانطور که توسط یک پزشک توصیه می شود، برای به حداکثر رساندن ایمنی محافظتی در بازماندگان سرطان پستان مهم است.

دکتر پیتر شیلدز، معاون مرکز جامع سرطان گفت: شیمی درمانی برای بسیاری از بیماران مبتلا به سرطان پستان نجات بخش است، اما عوارض جانبی بلندمدتی نیز وجود دارد. “در حالی که نمی دانیم که آیا اثرات ایمنی در این مطالعه به بیماری واقعی بعدی ترجمه می شود یا خیر، ورزش یک پادزهر مهم است.”