مطالعه نشان می‌دهد که افراد سایکوپات بیشتر احتمال دارد که ناحیه مخطط بزرگ‌تری در مغز داشته باشند

دانشمندان علوم اعصاب از دانشگاه فناوری نانیانگ، سنگاپور (NTU سنگاپور)، دانشگاه پنسیلوانیا، و دانشگاه ایالتی کالیفرنیا، وجود تفاوت بیولوژیکی بین روان‌پرستان و غیرروان‌پزشک را ثابت کرده‌اند.

با استفاده از اسکن‌های تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI)، آنها دریافتند که ناحیه‌ای از پیش‌مغز که به نام جسم مخطط شناخته می‌شود، در افراد روان‌پریشی به طور متوسط ​​10 درصد بزرگ‌تر از گروه کنترلی از افراد است که دارای ویژگی‌های روان‌پریشی کم یا بدون آن هستند.

سایکوپات ها یا آنهایی که دارای ویژگی های روان پریشی هستند، عموماً به افرادی گفته می شود که دارای شخصیت خود محور و ضد اجتماعی هستند. این معمولاً با عدم پشیمانی از اعمال خود، عدم همدلی با دیگران و اغلب تمایلات مجرمانه مشخص می شود.

جسم مخطط که بخشی از پیش مغز است، ناحیه زیر قشری مغز که کل مغز را در بر می گیرد، جنبه های متعددی از شناخت، از جمله برنامه ریزی حرکتی و اقدام، تصمیم گیری، انگیزه، تقویت و ادراک پاداش را هماهنگ می کند.

مطالعات قبلی به وجود جسم مخطط بیش از حد فعال در بیماران روانی اشاره کرده‌اند، اما تأثیر اندازه آن بر رفتارها را به طور قطعی تعیین نکرده‌اند. مطالعه جدید تفاوت بیولوژیکی قابل توجهی را بین افرادی که دارای ویژگی‌های روان‌پریشی هستند و افرادی که فاقد آن هستند، نشان می‌دهد.

در حالی که همه افراد دارای ویژگی‌های روان‌پریشی در نهایت قانون را زیر پا نمی‌گذارند، و همه مجرمان معیارهای روان‌پریشی را برآورده نمی‌کنند، یک همبستگی مشخص وجود دارد. شواهد واضحی وجود دارد که نشان می‌دهد روان‌پریشی با رفتارهای خشن‌تر مرتبط است.

درک نقش زیست شناسی در رفتارهای ضداجتماعی و جنایی ممکن است به بهبود تئوری های رفتاری موجود و همچنین اطلاع رسانی به سیاست ها و گزینه های درمانی کمک کند.

برای انجام مطالعه خود، دانشمندان علوم اعصاب مغز 120 شرکت‌کننده را در ایالات متحده اسکن کردند و با استفاده از فهرست بازبینی روان‌پریشی، یک ابزار ارزیابی روان‌شناختی برای تعیین وجود ویژگی‌های روان‌پریشی در افراد، با آنها مصاحبه کردند.

استادیار اولیویا چوی، از دانشکده علوم اجتماعی NTU، یک متخصص عصب‌شناسی که یکی از نویسندگان این مطالعه است، گفت: “نتایج مطالعه ما به ارتقای دانش ما در مورد آنچه که زمینه ساز رفتارهای ضد اجتماعی مانند روان‌پریشی است کمک می‌کند. ما متوجه شدیم که علاوه بر تاثیرات محیطی اجتماعی، مهم است که در نظر بگیریم که ممکن است در زیست شناسی، در این مورد، اندازه ساختارهای مغز، بین افراد ضد اجتماعی و غیر ضد اجتماعی تفاوت هایی وجود داشته باشد.

پروفسور آدریان راین از گروه جرم‌شناسی، روان‌پزشکی و روان‌شناسی دانشگاه پنسیلوانیا، که یکی از نویسندگان این مطالعه بود، گفت: «از آنجایی که ویژگی‌های بیولوژیکی، مانند اندازه جسم مخطط فرد، می‌تواند از والدین به فرزند به ارث برسد، این یافته‌ها از دیدگاه‌های رشد عصبی روان‌پریشی حمایت بیشتری می‌کند – که مغز این مجرمان در دوران کودکی و نوجوانی به طور طبیعی رشد نمی‌کند.

پروفسور رابرت شوگ از دانشکده جرم شناسی، عدالت کیفری و مدیریت اضطراری در دانشگاه ایالتی کالیفرنیا، لانگ بیچ، که یکی از نویسندگان این مطالعه بود، گفت: “استفاده از چک لیست روانپزشکی – اصلاح شده در یک نمونه جامعه یک رویکرد علمی جدید باقی می ماند. : کمک به ما در درک ویژگی‌های روان‌پریشی در افرادی که در زندان و زندان نیستند، بلکه در افرادی که هر روز در میان ما راه می‌روند.»

استادیار آندریا گلن از دپارتمان روانشناسی دانشگاه آلاباما که در این تحقیق دخالتی ندارد، با تاکید بر اهمیت کار انجام شده توسط تیم تحقیقاتی مشترک، گفت: “این مطالعه با تکرار و گسترش کار قبلی، ما را افزایش می دهد. اطمینان به اینکه روان‌پریشی با تفاوت‌های ساختاری در جسم مخطط، ناحیه‌ای از مغز که در فرآیندهای مختلف مهم برای عملکرد شناختی و اجتماعی مهم است، مرتبط است. مطالعات آینده برای درک عواملی که ممکن است در این تفاوت‌های ساختاری نقش داشته باشند، مورد نیاز خواهد بود.

نتایج این مطالعه اخیراً در نشریه دانشگاهی معتبر منتشر شده است مجله تحقیقات روانپزشکی.

جسم مخطط بزرگتر، اشتهای بیشتر برای تحریک

از طریق تجزیه و تحلیل اسکن‌های MRI و نتایج حاصل از مصاحبه‌ها برای غربالگری روان‌پریشی، محققان داشتن جسم مخطط بزرگ‌تر را با افزایش نیاز به تحریک، از طریق هیجان و هیجان، و احتمال بالاتر رفتارهای تکانشی مرتبط دانستند.

جسم مخطط بخشی از عقده های قاعده ای است که از خوشه هایی از نورون ها در اعماق مرکز مغز تشکیل شده است. عقده‌های قاعده‌ای سیگنال‌هایی را از قشر مغز دریافت می‌کنند که شناخت، رفتار اجتماعی و تشخیص اینکه کدام اطلاعات حسی نیاز به توجه دارد را کنترل می‌کند.

در دو دهه گذشته، با این حال، درک جسم مخطط گسترش یافته است، و نشانه هایی از ارتباط این منطقه با مشکلات در رفتار اجتماعی را نشان می دهد.

مطالعات قبلی به این موضوع پرداخته‌اند که آیا بزرگ شدن جسم مخطط در زنان بالغ با ویژگی‌های روان‌پریشی مشاهده شده است یا خیر.

دانشمندان علوم اعصاب می گویند که در طی مطالعه خود بر روی 120 فرد، 12 زن را مورد بررسی قرار دادند و برای اولین بار مشاهده کردند که روانپریشی با بزرگ شدن جسم مخطط در زنان، درست مانند مردان، مرتبط است. در رشد انسان، جسم مخطط معمولاً با بالغ شدن کودک کوچک‌تر می‌شود، که نشان می‌دهد روان‌پریشی می‌تواند با تفاوت‌هایی در نحوه رشد مغز مرتبط باشد.

دستیار پروفسور چوی افزود: “درک بهتری از رشد جسم مخطط هنوز مورد نیاز است. عوامل زیادی احتمالاً در این که چرا یک فرد بیشتر از فرد دیگر دارای صفات روان‌پریشی است دخیل است. روان‌پریشی می‌تواند با یک ناهنجاری ساختاری در مغز مرتبط باشد که ممکن است ممکن است در عین حال، مهم است که اذعان کنیم که محیط نیز می تواند بر ساختار جسم مخطط تأثیر بگذارد.

پروفسور راین افزود: “ما همیشه می دانستیم که روانپزشکان برای به دست آوردن پاداش، از جمله فعالیت های مجرمانه که شامل دارایی، رابطه جنسی و مواد مخدر می شود، تا حد زیادی تلاش می کنند. ما اکنون در حال کشف یک زیربنای عصبی زیستی این رفتار تکانشی و تحریک کننده هستیم. بزرگ شدن جسم مخطط، یک ناحیه کلیدی مغز که در پاداش‌ها نقش دارد.”

دانشمندان امیدوارند تحقیقات بیشتری را برای کشف علل بزرگ شدن جسم مخطط در افراد دارای ویژگی های روانی انجام دهند.