مطالعه نشان می‌دهد که ویروس SARS-CoV-2 روی اسکناس‌های نقدی قابل دوام نیست

زمانی که همه‌گیری کووید-19 شیوع پیدا کرد، بسیاری از مشاغل در تلاش برای کاهش شیوع ویروس، پرداخت‌های نقدی را نپذیرفتند. در حالی که نه CDC و نه WHO هرگز استفاده از پول کاغذی را ممنوع نکردند، بسیاری از مشاغل هنوز بیش از دو سال بعد فقط پرداخت با کارت را می پذیرند.

معلوم می شود که این تصمیم، اگرچه با نیت خوب بوده است، اما اشتباه بوده است.

یک مطالعه جدید منتشر شده در PLOS ONE دانشمندان BYU دریافتند که ویروس SARS-CoV-2 اگر روی یک اسکناس نقدی سپرده شود تقریباً بلافاصله غیرقابل تحمل است. این ویروس در واقع پایداری بیشتری را روی کارت‌های پول پلاستیکی نشان می‌دهد، به طوری که ویروس زنده هنوز 48 ساعت پس از رسوب اولیه شناسایی می‌شود، اما هیچ ویروس زنده‌ای روی پول نقد یا کارتی که به‌طور تصادفی در مطالعه نمونه‌برداری شده بود، شناسایی نشد.

ریچارد رابیسون، نویسنده این مطالعه، استاد میکروبیولوژی و زیست‌شناسی مولکولی BYU می‌گوید: «در اوایل همه‌گیری، ما این اعتراض گسترده را برای کسب‌وکارها داشتیم که استفاده از پول نقد را متوقف کنند؛ همه این مشاغل فقط از این توصیه پیروی کردند و گفتند خوب است، ما فقط کارت اعتباری هستیم. “من فکر کردم، “یک دقیقه صبر کنید، داده ها برای حمایت از آن کجا هستند؟” و به سادگی وجود نداشت. ما تصمیم گرفتیم ببینیم که منطقی است یا نه، و معلوم شد که اینطور نیست.”

تیم تحقیقاتی که شامل پروفسور BYU جولیان گروس و کادری از دانشجویان کارشناسی BYU می‌شد، دسته‌ای از اسکناس‌های 1 دلاری، ربع، پنی و کارت‌های اعتباری را جمع‌آوری کردند و پول را با SARS-CoV-2 تلقیح کردند. سپس پول نقد، سکه‌ها و کارت‌ها نمونه‌برداری و برای شناسایی ویروس در چهار نقطه زمانی پس از آن آزمایش شدند: در 30 دقیقه، چهار ساعت، 24 ساعت و 48 ساعت.

محققان دریافتند که تشخیص SARS-CoV-2 بر روی اسکناس های دلار حتی تنها 30 دقیقه پس از قرار دادن در آنجا دشوار است. این مطالعه نشان داد که ویروس در دقیقه 30 به میزان 99.9993 درصد کاهش یافته است. آنها پس از 24 و 48 ساعت دوباره آزمایش کردند و هیچ ویروس زنده ای روی اسکناس ها پیدا نکردند.

در مقابل، ویروس فقط 90 درصد در کارت های پول در 30 دقیقه کاهش یافت. در حالی که این نرخ کاهش تا 4 ساعت به 99.6 درصد و در 24 ساعت به 99.96 درصد افزایش یافت، ویروس زنده 48 ساعت بعد همچنان روی کارت های پول قابل شناسایی بود. عملکرد سکه‌ها مشابه کارت‌های پلاستیکی بود، با کاهش اولیه شدید حضور ویروس، اما هنوز پس از 24 و 48 ساعت تست ویروس زنده مثبت می‌شود.

محققان از بی ثباتی اسکناس های کاغذی (که در ایالات متحده ترکیبی از حدود 75 درصد پنبه و 25 درصد کتان هستند) شگفت زده شدند – پس از قرار دادن 1 میلیون ذره ویروسی زنده روی اسکناس ها، آنها اصلاً نتوانستند ویروسی پیدا کنند. 24 ساعت.

تیم تحقیقاتی همچنین نمونه‌های تازه‌ای از اسکناس‌های نقدی یک دلاری، ربع و سکه‌ها را از اطراف محوطه دانشگاه BYU و رستوران‌های محلی به دست آورد تا آنها را برای وجود ویروس آزمایش کند. ظرف یک ساعت پس از به دست آوردن پول، محققان به طور سیستماتیک سطوح و لبه های پول نقد/سکه ها را با یک سواب پنبه ای استریل پاک کردند. آنها همچنین مجموعه ای از کارت های پول را پاکسازی کردند. آن‌ها هیچ RNA SARS-CoV-2 را روی اسکناس‌ها یا سکه‌ها شناسایی نکردند و فقط سطح پایینی از ویروس را روی کارت‌های پول شناسایی کردند.

رابیسون گفت: “این بیماری همه گیر برای افرادی که بدون داده تصمیم می گیرند بدنام بوده است.” ما این افراد را داریم که فقط چیزهایی می‌گویند و تعداد زیادی از سازمان‌ها بدون هیچ داده‌ای کورکورانه آن را دنبال می‌کنند. در این مورد مشخص می‌شود که دقیقاً مسیر اشتباهی را طی کرده‌اند.»

نویسندگان مطالعه – رابیسون، گروس و دانش‌آموزان، کالین نیوی، ابیگیل اولاسسون، آلیسا اپلگیت و آن-آبری رید – به این نتیجه رسیدند که استفاده از کارت‌های اعتباری و نقدی بر پول نقد به عنوان یک اقدام پیشگیری از COVID-19 توصیه نمی‌شود.