بر اساس پیش‌بینی موج گرمای جدید صلح سبز هند بر اساس ششمین پانل بین‌دولتی ارزیابی تغییرات اقلیمی، اگر انتشار جهانی CO2 تا سال 2050 دو برابر شود، میانگین دمای سالانه دهلی و بمبئی در دوره 99-2080 در مقایسه با دوره 1995-2014 پنج درجه سانتیگراد بالاتر خواهد بود. گزارش.
حداکثر دمای سالانه پایتخت ملی (میانگین رکورد ماه ژوئن از سال 1995 تا 2014) 41.93 درجه سانتیگراد است. این سازمان غیردولتی در گزارشی اعلام کرد که دمای آن در دوره 99-2080 به 45.97 درجه سانتیگراد خواهد رسید و می تواند در “برخی سالهای شدید” به 48.19 درجه سانتیگراد برسد.
موج گرمای اخیر در دهلی شاهد حداکثر 43.5 درجه سانتیگراد در 29 آوریل بود که بسیار بالاتر از میانگین حداکثر دمای ماه است. تجزیه و تحلیل دمای روزانه تاریخی برای آوریل از سال 1970 تا 2020 نشان می دهد که تنها چهار سال مقدار بالاتر از 43 درجه سانتیگراد را ثبت کرده است.
در این گزارش آمده است که میانگین دمای سالانه بمبئی در دوره 99-2080 پنج درجه سانتیگراد بالاتر از دوره 1995-2014 خواهد بود و حداکثر دمای سالانه از 39.17 درجه سانتیگراد در حال حاضر به 43.35 درجه سانتیگراد افزایش خواهد یافت.
چنای به طور میانگین چهار درجه سانتیگراد گرمتر از الان خواهد بود و میانگین دمای سالانه پیش بینی شده 31 درجه سانتیگراد خواهد بود. حداکثر دمای سالانه آن از 35.13 درجه سانتیگراد در حال حاضر به 38.78 درجه سانتیگراد در دوره 99-2080 افزایش می یابد.
صلح سبز هند گفت که چنین افزایش شدید و سریع دما به این معنی است که هند موج گرمای بی سابقه و طولانی تر، آب و هوای شدید، افزایش بستری شدن در بیمارستان و آسیب های جبران ناپذیر به کشاورزی و حیات وحش را تجربه خواهد کرد که امنیت غذایی و تغذیه ای را به خطر می اندازد.
موج گرما برای سلامت عمومی و اقتصاد کشنده است. همچنین اکوسیستم ها را در معرض خطر قرار می دهد. ما به اندازه کافی علم داریم که چنین رویدادهای شدید آب و هوایی را با تغییرات آب و هوایی مرتبط کنیم. آویناش چانچال، مدیر کمپین صلح سبز هند، گفت: “مدت و بزرگی.”
شهرهای داخلی در غیاب تنظیم توسط اقیانوس ها و محدوده دمایی بالاتر نسبت به مناطق ساحلی در معرض خطر بیشتری از امواج گرما هستند. او گفت که انتظار می رود افزایش دما به شدت بر شهروندان به ویژه در شهرهایی مانند دهلی، لاکنو، پاتنا، جیپور و کلکته تأثیر بگذارد که الگوهای دمایی مشابهی دارند.
متأسفانه، این جوامع آسیب پذیر خواهند بود که با بحران در بدترین شکل مواجه خواهند شد. چنچال گفت که آسیب پذیرترین جمعیت ها، از جمله تهیدستان شهری، کارگران در فضای باز، زنان، کودکان، سالمندان، اقلیت های جنسی و غیره در معرض خطر بیشتری قرار دارند، زیرا آنها دسترسی کافی به اقدامات حفاظتی ندارند.
هیئت بین دولتی تغییرات آب و هوایی (IPCC) نهاد سازمان ملل متحد برای ارزیابی علم مرتبط با تغییرات آب و هوایی است.
ارزیابی ششم آن در سه بخش منتشر شده است که اولین آن در اوت 2021، دوم در فوریه 2022 و سوم در آوریل 2022 منتشر شده است.