جراحی رباتیک زمان بهبودی بیمار را بهبود می بخشد

یک مطالعه جدید، منتشر شده در جاما، نشان داده است که جراحی رباتیک شانس بستری مجدد را به نصف کاهش می دهد (52 درصد) و کاهش “قابل توجه” چهار برابری (77 درصد) در شیوع لخته های خون (ترومبوز ورید عمقی و آمبولی ریوی) را نشان می دهد – یک علت مهم کاهش سلامتی و عوارض – در مقایسه با بیمارانی که جراحی باز داشتند.

فعالیت بدنی بیماران – که با گام‌های روزانه ردیابی شده در حسگر هوشمند پوشیدنی ارزیابی می‌شود – استقامت و کیفیت زندگی آنها نیز افزایش یافته است.

محققان می‌گویند این یافته‌ها قوی‌ترین شواهد تا کنون را در مورد مزایای جراحی به کمک ربات ارائه می‌کند و اکنون از موسسه ملی تعالی بالینی (NICE) می‌خواهند تا آن را به عنوان یک گزینه بالینی در سراسر بریتانیا برای همه جراحی‌های بزرگ شکم از جمله کولورکتال در دسترس قرار دهد. دستگاه گوارش و زنان.

پروفسور جیمز کاتو، پروفسور جیمز کاتو، پروفسور جراحی اورولوژی در دپارتمان انکولوژی و متابولیسم دانشگاه شفیلد، گفت: “این یک یافته مهم است. زمان بستری شدن در بیمارستان کاهش می یابد و با استفاده از این جراحی پیشرفته بهبودی سریعتر می شود.”

“در نهایت، این فشار تخت بر روی NHS را کاهش می دهد و به بیماران امکان می دهد سریعتر به خانه بازگردند. ما شاهد عوارض کمتری از بهبود تحرک و زمان کمتری در رختخواب هستیم.”

“این مطالعه همچنین به روندهای آینده در مراقبت‌های بهداشتی اشاره می‌کند. به زودی، ما ممکن است بتوانیم بهبودی پس از ترخیص را برای یافتن مشکلات در حال توسعه تحت نظر داشته باشیم. این امکان وجود دارد که ردیابی سطح پیاده‌روی افرادی را که نیاز به ویزیت پرستار منطقه یا شاید معاینه دارند برجسته کند. زودتر در بیمارستان بیا.»

پروفسور کاتتو افزود: “آزمایش‌های قبلی جراحی رباتیک بر نتایج طولانی‌مدت متمرکز شده‌اند. آنها میزان درمان سرطان مشابه و سطوح مشابهی از بهبودی طولانی‌مدت پس از جراحی را نشان داده‌اند. هیچ‌یک به تفاوت‌ها در روزها و هفته‌های فوری پس از جراحی توجه نکرده‌اند.”

محقق مشترک، پروفسور جان کلی، پروفسور Uro-Oncology در بخش جراحی و علوم مداخله ای UCL و جراح مشاور در دانشگاه کالج لندن Hospitals Trust، گفت: “علیرغم اینکه جراحی به کمک ربات به طور گسترده در دسترس است، هیچ مورد قابل توجهی وجود نداشته است. ارزیابی بالینی فایده کلی آن برای بهبودی بیماران.

“در این مطالعه ما می‌خواستیم مشخص کنیم که آیا جراحی با کمک ربات در مقایسه با جراحی باز باعث کاهش زمان سپری شده در بیمارستان، کاهش بستری مجدد و منجر به سطوح بهتر تناسب اندام و کیفیت زندگی می‌شود یا خیر؛ در همه موارد این نشان داده شد.

“یک یافته غیرمنتظره کاهش چشمگیر لخته های خون در بیمارانی بود که تحت عمل جراحی رباتیک قرار گرفتند؛ این نشان دهنده یک جراحی ایمن با بیمارانی است که از عوارض بسیار کمتر، بسیج زودهنگام و بازگشت سریعتر به زندگی عادی بهره مند می شوند.”

برخلاف جراحی باز، که در آن جراح مستقیماً روی بیمار کار می‌کند و برش‌های بزرگی در پوست و ماهیچه ایجاد می‌کند، جراحی با کمک ربات به جراحان اجازه می‌دهد تا ابزارهای کم تهاجمی را از راه دور با استفاده از کنسول و با کمک نمای سه‌بعدی هدایت کنند. در حال حاضر فقط در تعداد کمی از بیمارستان های بریتانیا در دسترس است.

جراحی باز همچنان توصیه “استاندارد طلایی” NICE برای جراحی های بسیار پیچیده است، اگرچه تیم تحقیقاتی امیدوار است که این امر تغییر کند.

پروفسور کلی افزود: با توجه به یافته های مثبت، درک جراحی باز به عنوان استاندارد طلایی برای جراحی های بزرگ اکنون برای اولین بار به چالش کشیده شده است.

ما امیدواریم که همه بیماران واجد شرایطی که نیاز به اعمال جراحی بزرگ شکم دارند، اکنون بتوانند گزینه جراحی رباتیک را داشته باشند.

ربکا پورتا، مدیر عامل بنیاد اورولوژی گفت: “مأموریت بنیاد اورولوژی ساده است – نجات جان افراد و کاهش رنج ناشی از سرطان ها و بیماری های اورولوژی. ما این کار را از طریق سرمایه گذاری در تحقیقات پیشرفته، آموزش پیشرو و حمایت از آموزش سلامت انجام می دهیم. متخصصان مراقبت می کنند تا اطمینان حاصل شود که زندگی کمتری ویران خواهد شد.

“ما مفتخریم که از زمان آغاز به کار خود در 27 سال پیش در قلب تغییر گام در درمان و مراقبت از بیماران اورولوژی بوده ایم و نتایج این کارآزمایی درمان و مراقبت بیماران مبتلا به سرطان مثانه را بهبود می بخشد.

“تأمین مالی این مطالعه مهم از طریق کمک مالی سخاوتمندانه از بنیاد Champniss امکان پذیر شد.”

سرطان مثانه جایی است که رشد بافت غیرطبیعی که به عنوان تومور شناخته می شود، در پوشش مثانه ایجاد می شود. در برخی موارد، تومور به عضله مثانه گسترش می یابد و می تواند منجر به سرطان ثانویه در سایر قسمت های بدن شود. هر ساله حدود 10000 نفر در بریتانیا به سرطان مثانه مبتلا می شوند و بیش از 3000 برداشتن و بازسازی مثانه انجام می شود. این یکی از گران ترین سرطان ها برای مدیریت است.

یافته های کارآزمایی

در 9 بیمارستان بریتانیا، 338 بیمار مبتلا به سرطان مثانه غیر متاستاتیک به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: 169 بیمار سیستکتومی رادیکال به کمک ربات (برداشتن مثانه) با بازسازی داخل بدنی (فرایند برداشتن بخش از روده برای ساختن مثانه جدید) و 169 بیمار انجام دادند. سیستکتومی رادیکال باز

نقطه پایانی اولیه کارآزمایی، مدت اقامت در بیمارستان پس از جراحی بود. به طور متوسط، گروهی که به کمک ربات کمک می‌کردند، هشت روز در بیمارستان ماندند، این در مقایسه با 10 روز برای گروه جراحی باز، یعنی 20 درصد کاهش. بستری مجدد در بیمارستان طی 90 روز پس از عمل جراحی نیز به میزان قابل توجهی کاهش یافت – 21 درصد برای گروه با کمک ربات در مقابل 32 درصد برای گروه باز.

20 پیامد ثانویه دیگر در 90 روز، 6 و 12 ماه پس از جراحی مورد ارزیابی قرار گرفت. این موارد شامل شیوع لخته خون، عوارض زخم، کیفیت زندگی، ناتوانی، استقامت، سطح فعالیت، و بقا (موربیدیتی) بود. تمام پیامدهای ثانویه با جراحی به کمک ربات بهبود یافتند یا اگر بهبود نیافته بودند تقریباً برابر با جراحی باز بودند.

این مطالعه و مطالعات قبلی نشان می دهد که هم جراحی با کمک ربات و هم جراحی باز به همان اندازه در عود سرطان و طول بقا موثر هستند.

مراحل بعدی

تیم تحقیقاتی در حال انجام یک تجزیه و تحلیل اقتصادی سلامت برای تعیین سال زندگی تعدیل شده با کیفیت (QALY) است که تاثیر آن بر کمیت و کیفیت زندگی را شامل می شود.

مطالعات موردی بیمار

جان هاموند، بازنشسته، 75 ساله، از دانکاستر، گفت: “علائم خود را خیلی طولانی رها کردم و متوجه شدم که تومور در مثانه دارم. من خوش شانس بودم که پروفسور کاتتو را دیدم و پس از اینکه گزینه هایی به من داده شد، عمل جراحی را انتخاب کردم. مثانه ام برداشته شود و استوما در جای خود قرار گیرد.

من این عمل را در آگوست 2019 انجام دادم و می‌دانستم که این عمل جراحی رباتیک در آزمایشی است و مایلم در آن شرکت کنم؛ در واقع از اینکه در موقعیتی باشم که بتوانم در آینده با این نوع جراحی به دیگران کمک کنم، خوشحالم. عملیات موفقیت آمیز بود و کل تیم به شدت حمایت کردند.

“به طرز شگفت انگیزی، روز بعد راه می رفتم و پیشرفت عالی داشتم، هر روز راه رفتنم را بهبود می بخشید. هیچ دردی نداشتم و فقط باید خود را با کیسه استوما وفق می دادم. پس از عمل کاملاً بهبود یافته ام و در تمام مدت می دانستم که در دستان حرفه ای هستم. من حدود پنج روز پس از جراحی در خانه بودم و از پروفسور کاتتو و تیمش سپاسگزارم که مجبور نشدم بیش از حد لازم در بیمارستان بمانم.”

فرانسیس کریستنسن اسندون، از هرتفوردشایر، گفت: “تشخیص داده شد که من مبتلا به سرطان مثانه هستم و پس از یک دوره شیمی درمانی، پیشنهاد شد که مثانه خود را خارج کنند. تحت نظر پروفسور جان کلی، من تحت عمل جراحی رباتیک برای برداشتن مثانه مادری ام قرار گرفتم که با یک مثانه جایگزین شد. مثانه جدید ساخته شده از روده. عمل موفقیت آمیز بود، و من بلافاصله پس از جراحی بیدار بودم و راه می رفتم. پس از عمل در آوریل، در اواسط ژوئن به سر کار و باشگاه برگشتم. زندگی فعال عادی دارم و همیشه از پروفسور کلی و تیمش به خاطر مراقبت و حمایتشان سپاسگزارم.”

این کارآزمایی از مارس 2017 تا مارس 2020 انجام شد و شامل 29 جراح در 9 مرکز تراست بیمارستان بریتانیا بود. بیمارستان‌های دانشگاه کالج لندن تراست NHS، بیمارستان‌های آموزشی شفیلد، تراست بنیاد NHS، Guys and St Thomas’ NHS Foundation، NHS Greater Glasgow and Clyde، رویال Berkshire NHS Trust، بیمارستان دانشگاه سنت جیمز لیدز، رویال لیورپول و بیمارستان‌های دانشگاه برادگرین، NHS Trust Royal Devon and Exeter NHS Trust، North Bristol NHS Trust.