آلودگی عامل 9 میلیون مرگ در سال 2019 بوده است که در چهار سال گذشته پیشرفت چندانی نداشته است

یک گزارش جدید نشان می دهد که آلودگی عامل 9 میلیون مرگ در سال 2019 بوده است – معادل یک مورد از هر شش مرگ در سراسر جهان – این رقم تقریباً از آخرین تجزیه و تحلیل در سال 2015 تغییر نکرده است.

گزارش جدید به روز رسانی است لانست کمیسیون آلودگی و سلامت، منتشر شده در سلامت سیاره ای Lancetو بیان می کند که اگرچه تعداد مرگ و میر ناشی از منابع آلودگی مرتبط با فقر شدید (مانند آلودگی هوای داخل ساختمان و آلودگی آب) کاهش یافته است، این کاهش ها با افزایش مرگ و میر ناشی از آلودگی صنعتی (مانند آلودگی هوای محیط و آلودگی شیمیایی) جبران می شود. .

ریچارد فولر می‌گوید: «تأثیر آلودگی بر سلامتی همچنان بسیار زیاد است و کشورهای با درآمد پایین و متوسط ​​بار سنگین این بار را متحمل می‌شوند. نویسنده اصلی “توجه و بودجه از سال 2015، علیرغم افزایش مستند افزایش نگرانی های عمومی در مورد آلودگی و اثرات سلامتی آن، تنها به میزان اندکی افزایش یافته است.”

“آلودگی هنوز بزرگترین تهدید وجودی برای سلامت انسان و سیاره است و پایداری جوامع مدرن را به خطر می اندازد. جلوگیری از آلودگی همچنین می تواند تغییرات اقلیمی را کاهش دهد – دستیابی به سود مضاعف برای سلامت سیاره ها – و گزارش ما خواستار یک انتقال گسترده و سریع به دور از همه است. پروفسور فیلیپ لاندریگان، مدیر برنامه جهانی بهداشت عمومی و رصدخانه جهانی آلودگی در کالج بوستون، می افزاید: سوخت های فسیلی برای انرژی های پاک و تجدیدپذیر.

2017 لانست کمیسیون آلودگی و سلامت، با استفاده از داده‌های حاصل از مطالعه بار جهانی بیماری (GBD) در سال 2015، دریافت که آلودگی عامل حدود 9 میلیون مرگ و میر – 16 درصد از کل مرگ‌ها در سطح جهان – بوده است. گزارش جدید برآوردهای به روز شده ای را برای اثرات بهداشتی آلودگی بر اساس جدیدترین داده های GBD 2019 و به روز رسانی های روش شناختی و همچنین ارزیابی روندها از سال 2000 ارائه می دهد.

از 9 میلیون مرگ ناشی از آلودگی در سال 2019، آلودگی هوا (هم خانگی و هم محیطی) با 6.67 میلیون نفر در سراسر جهان مسئول بیشترین تعداد مرگ و میر است. آلودگی آب عامل 1.36 میلیون مرگ زودرس بوده است. سرب باعث مرگ 900000 مرگ زودرس شد و به دنبال آن خطرات سمی شغلی با 870000 مرگ و میر به دنبال داشت.

کاهش مرگ و میر ناشی از آلودگی سنتی از سال 2000 (آلودگی هوای خانگی ناشی از سوخت جامد و آب ناسالم) در آفریقا مشهودتر است. این را می توان با بهبود در تامین آب و فاضلاب، آنتی بیوتیک ها و درمان ها، و سوخت های پاک تر توضیح داد.

با این حال، این کاهش مرگ و میر با افزایش قابل توجهی در مرگ و میر ناشی از قرار گرفتن در معرض آلودگی های صنعتی – مانند آلودگی هوای محیط، آلودگی سرب و سایر اشکال آلودگی شیمیایی – در تمام مناطق طی 20 سال گذشته جبران شده است. این امر به ویژه در آسیای جنوب شرقی مشهود است، جایی که افزایش سطح آلودگی صنعتی با پیری جمعیت و افزایش تعداد افرادی که در معرض آن قرار می گیرند ترکیب می شود.

آلودگی هوا عامل 4.5 میلیون مرگ در سال 2019 بوده است که از 4.2 میلیون مرگ در سال 2015 و 2.9 میلیون در سال 2000 افزایش یافته است. مرگ و میر ناشی از آلاینده های شیمیایی خطرناک از 0.9 میلیون در سال 2000 به 1.7 میلیون در سال 2019 با 120 نفر افزایش یافته است. 900000 مرگ ناشی از آلودگی سرب در سال 2019. به طور کلی، مرگ و میر ناشی از آلودگی مدرن در دو دهه گذشته 66 درصد افزایش یافته است، از 3.8 میلیون مرگ در سال 2000 به 6.3 میلیون مرگ در سال 2019. ارقام مربوط به مرگ و میر ناشی از آلاینده های شیمیایی احتمالاً وجود دارد. دست کم گرفته شود زیرا فقط تعداد کمی از مواد شیمیایی تولید شده در تجارت به اندازه کافی برای ایمنی یا سمیت آزمایش شده اند.

مرگ و میر بیش از حد ناشی از آلودگی منجر به خسارات اقتصادی بالغ بر 4.6 تریلیون دلار آمریکا در سال 2019 شده است که معادل 6.2 درصد از تولید اقتصاد جهانی است. این مطالعه همچنین به نابرابری عمیق آلودگی، با 92 درصد مرگ و میر ناشی از آلودگی، و بیشترین بار زیان های اقتصادی ناشی از آلودگی، در کشورهای کم درآمد و با درآمد متوسط ​​اشاره می کند.

نویسندگان مطالعه جدید با هشت توصیه به پایان می‌رسند که بر اساس توصیه‌های ارائه شده در این مقاله است لانست کمیسیون آلودگی و سلامت اینها شامل درخواست‌ها برای تشکیل پانل مستقل بین‌دولتی تغییر آب و هوا (IPCC) به سبک علمی/سیاست‌گذاری پانل در مورد آلودگی، در کنار افزایش بودجه برای کنترل آلودگی از سوی دولت‌ها، کمک‌کنندگان مستقل و بشردوستانه، و بهبود نظارت بر آلودگی و جمع‌آوری داده‌ها است. سازمان‌های بین‌المللی نیز نیاز دارند که ارتباط بهتری بین علم و سیاست‌های مربوط به آلودگی، مانند موارد مربوط به اقلیم و تنوع زیستی، در ابتدا برای مواد شیمیایی، زباله‌ها و آلودگی هوا، تأیید و برقرار کنند.

“آلودگی، تغییرات آب و هوا و از دست دادن تنوع زیستی ارتباط نزدیکی با هم دارند. کنترل موفقیت آمیز این تهدیدات به هم پیوسته نیازمند یک رابط علمی-سیاست رسمی با حمایت جهانی برای اطلاع از مداخله، تاثیرگذاری بر تحقیقات و هدایت بودجه است. آلودگی معمولا به عنوان یک موضوع محلی در نظر گرفته می شود که باید به آن پرداخته شود. از طریق مقررات ملی و ملی یا گاهاً با سیاست های منطقه ای در مناطق با درآمد بالاتر. با این حال، واضح است که آلودگی یک تهدید سیاره ای است و محرک ها، پراکندگی و اثرات بهداشتی آن فراتر از مرزهای محلی است و پاسخ جهانی را می طلبد. اقدام جهانی برای همه راشل کوپکا، نویسنده و مدیر اجرایی اتحادیه جهانی بهداشت و آلودگی می گوید: آلاینده های اصلی مدرن مورد نیاز است.