الگوهای سنی مرگ و میر ناشی از کووید در طول همه گیری به طور قابل توجهی تغییر کرد

در اوایل همه‌گیری، جمعیت‌های مسن در ایالات متحده بیشترین تلفات ناشی از کووید-19 را متحمل شدند. اما ایرما الو و ساموئل پرستون، جمعیت شناسان پن، به همراه اندرو استوکس از دانشگاه بوستون و دیگران، می خواستند بفهمند که آیا این الگوی مرگ و میر با ادامه همه گیری تغییر کرده است یا خیر.

در مقاله ای که در شبکه JAMA باز است، محققان نتایج آخرین مطالعه خود را فاش کردند. بین مارس 2020 و اکتبر 2021، الگوی سنی مرگ و میر ناشی از کووید به طرز چشمگیری تغییر کرد، با کاهش قابل توجهی برای افراد 80 سال و بالاتر و به شدت افزایش برای افراد 25 تا 54 سال.

الو، نویسنده اصلی و استاد جامعه‌شناسی در دانشکده هنر و علوم می‌گوید: «پیام اصلی مقاله این است که الگوی سنی مرگ‌ومیر در طول همه‌گیری تغییر کرده است.

او می گوید: «این می تواند چندین عامل را منعکس کند. به عنوان مثال، پوشش واکسن در میان سالمندان بسیار بالاتر است. پرستون، استاد گروه جامعه‌شناسی پن و نویسنده ارشد مقاله، می‌گوید: علاوه بر این، بسیاری از افراد جوان به کار شخصی و انجام فعالیت‌های دیگری که خطر ابتلا به کووید را افزایش می‌دهد، بازگشتند.

برای انجام این کار، محققان تمام گواهی‌های مرگ ناشی از کووید-19 را که به عنوان عامل زمینه‌ای یا مؤثر در مرگ ذکر شده بود، برای سه دوره زمانی تهیه کردند: یک افزایش زودهنگام از مارس تا ژوئن 2020، یک موج در اواسط زمستان از نوامبر 2020 تا فوریه 2021، و افزایش واریانت دلتا از ژوئیه تا اکتبر 2021. برای محاسبه نابرابری های نژادی در میزان مرگ و میر ناشی از کووید-19 مربوط به سن، محققان همچنین تحلیل های خود را بر اساس نژاد و قومیت طبقه بندی کردند.

داده ها برای هر گروه روند مشابهی را نشان دادند. نرخ مرگ و میر برای افراد جوان افزایش یافت و برای افراد مسن کاهش یافت، که منجر به کل سال‌های از دست رفته زندگی و کاهش چشمگیر امید به زندگی در کل شد. “سالهای از دست رفته زندگی” نشان دهنده تعداد سالهای بالقوه ای است که یک فرد ممکن است هنوز زندگی کرده باشد. در یک سناریوی فرضی که در آن یک فرد 85 ساله می تواند انتظار داشته باشد که پنج سال دیگر زندگی کند و یک فرد 35 ساله می تواند انتظار داشته باشد که 50 سال دیگر زندگی کند، مجموع سال های زندگی از دست رفته 55 خواهد بود.

استوکس، استادیار دپارتمان بهداشت جهانی در دانشکده بهداشت عمومی BU، می‌گوید: «حتی با کاهش مرگ‌ومیر در سنین بالاتر، امید به زندگی در سال 2021 به دلیل سال‌های قابل توجه از دست رفته زندگی کاهش یافت.»

الو می گوید، با این حال، هیچ یک از یافته ها به کاهش تأثیر نامتناسب کووید-19 بر جمعیت های مختلف اشاره نمی کند. “الگوی سنی برای همه گروه‌ها به یک شکل تغییر کرد، اما نرخ کووید در سنین کار برای سیاه‌پوستان و اسپانیایی‌تبار بیشتر از سفیدپوستان در سراسر همه‌گیری بود.”

این مطالعه بخشی از یک برنامه تحقیقاتی بزرگتر در حال انجام برای تیم است. استوکس می‌گوید، برای مثال، کار آینده به بررسی این موضوع می‌پردازد که چرا مرگ‌ومیر ناشی از کووید در میانسالی در سال 2021 بسیار افزایش یافت. “در حالی که تفاوت در نرخ واکسیناسیون احتمالاً عامل مهمی است، سیاست های دولتی، خطرات شغلی و عدم دسترسی به مراقبت های بهداشتی نیز ممکن است در این امر نقش داشته باشد.”

فراتر از آن، این تیم همچنان به بررسی میزان مرگ و میر ناشی از این ویروس در سطح شهرستان و ایالت ادامه می‌دهد و در عین حال عمیق‌تر به مفاهیم نژادی و قومیتی می‌پردازد. پرستون می گوید: «ما همچنین می خواهیم رابطه بین مرگ و میر ناشی از کووید و مرگ و میر ناشی از سایر علل مرگ و میر را در سطح ایالتی مطالعه کنیم، تا بررسی کنیم که آیا مکان هایی با نرخ بالای مرگ و میر ناشی از کووید، نرخ بالای مرگ و میر ناشی از دیابت، بیماری های قلبی عروقی و … را نیز دارند. سایر بیماری های مشابه.”

به گفته الو، در حال حاضر، آخرین یافته‌ها به یک راه‌حل مهم بهداشت عمومی اشاره می‌کند: او می‌گوید: «این افراد جوان‌تر را واکسینه کنید».