گاباپنتین ممکن است باعث بهبود عملکرد پس از سکته شود

تحقیقات جدید روی موش نشان می‌دهد که داروی گاباپنتین، که در حال حاضر برای کنترل تشنج و کاهش درد عصبی تجویز می‌شود، ممکن است با کمک به نورون‌های سمت آسیب‌دیده مغز که کار سیگنال‌دهی سلول‌های از دست رفته را انجام دهند، بهبود حرکت پس از سکته را افزایش می‌دهد.

این آزمایش‌ها سکته مغزی ایسکمیک را در انسان تقلید کردند، که زمانی رخ می‌دهد که یک لخته جریان خون را مسدود می‌کند و نورون‌ها در ناحیه آسیب‌دیده مغز می‌میرند.

نتایج نشان داد که درمان روزانه گاباپنتین به مدت شش هفته پس از سکته، عملکردهای حرکتی ظریف اندام فوقانی حیوانات را بازیابی کرد. محققان دریافتند که بهبود عملکردی پس از توقف درمان نیز ادامه یافت.

تیم دانشگاه ایالتی اوهایو قبلاً دریافته بود که گاباپنتین از فعالیت پروتئینی جلوگیری می‌کند که وقتی در سطوح بالا پس از آسیب به مغز یا نخاع بیان می‌شود، مانع از رشد مجدد آکسون‌ها می‌شود. پیام ها.

آندریا تدسکی، نویسنده اصلی این مقاله، استادیار علوم اعصاب در کالج پزشکی ایالت اوهایو، می‌گوید: «وقتی این پروتئین بالا باشد، در بهبودی عصبی اختلال ایجاد می‌کند.»

تدسکی گفت: “تصور کنید این پروتئین پدال ترمز است و بازیابی پدال گاز است. شما می توانید روی پدال گاز فشار بیاورید اما تا زمانی که روی پدال ترمز فشار می دهید نمی توانید شتاب بگیرید.” “اگر شروع به بلند کردن پدال ترمز کنید و به طور مداوم روی گاز فشار دهید، واقعاً می توانید سرعت بهبودی را افزایش دهید. ما فکر می کنیم که این اثر گاباپنتین بر نورون ها است و سلول های غیر عصبی نیز به این فرآیند ضربه می زنند و آن را یکنواخت می کنند. موثرتر.”

این مطالعه امروز (23 مه 2022) در مجله منتشر شده است مغز.

این کار بر اساس یک مطالعه در سال 2019 است که در آن آزمایشگاه Tedeschi در موش‌ها دریافت که گاباپنتین به بازیابی عملکرد اندام فوقانی پس از آسیب نخاعی کمک می‌کند.

تمرکز اصلی درمان پس از سکته مغزی ایسکمیک، برقراری مجدد جریان خون در مغز در سریع‌ترین زمان ممکن است، اما این تحقیق نشان می‌دهد که گاباپنتین هیچ نقشی در آن مرحله حاد ندارد: نتایج بهبودی چه یک ساعت یا یک روز شروع شود مشابه بود. بعد از سکته مغزی

در عوض، اثرات این دارو در نورون‌های حرکتی خاصی مشهود است که آکسون‌های آنها سیگنال‌هایی را از سیستم عصبی مرکزی به بدن منتقل می‌کنند که به عضلات می‌گویند حرکت کنند.

پس از سکته مغزی در موش‌های مورد مطالعه، محققان مشاهده کردند که نورون‌ها در سمت آسیب‌دیده یا طرف مقابل مغز شروع به جوانه زدن آکسون‌هایی کردند که سیگنال‌هایی را برای حرکت ارادی اندام فوقانی بازیابی می‌کردند که با مرگ نورون پس از سکته خاموش شده بود. این نمونه ای از پلاستیسیته، توانایی سیستم عصبی مرکزی برای تعمیر ساختارها، اتصالات و سیگنال های آسیب دیده است.

تدسکی، همچنین یکی از اعضای برنامه آسیب مغزی مزمن در ایالت اوهایو، می‌گوید: «سیستم عصبی پستانداران دارای توانایی ذاتی برای خود ترمیم است. “اما ما دریافتیم که این افزایش در انعطاف پذیری خود به خودی برای بهبودی کافی نیست. نقص عملکردی در این مدل تجربی سکته مغزی ایسکمیک چندان شدید نیست، اما پایدار است.”

نورون‌ها پس از آسیب، تمایل به «بیش از حد تحریک» دارند، که منجر به سیگنال‌دهی بیش از حد و انقباضات ماهیچه‌ای می‌شود که ممکن است منجر به حرکت کنترل‌نشده و درد شود. در حالی که پروتئین گیرنده عصبی alpha2delta2 به توسعه سیستم عصبی مرکزی کمک می کند، بیان بیش از حد آن پس از آسیب عصبی به این معنی است که در زمان های نامناسب به ترمز رشد آکسون برخورد می کند و به این بیش تحریک پذیری مشکل کمک می کند.

این جایی است که گاباپنتین کار خود را انجام می دهد: مهار زیرواحدهای آلفا2دلتا1/2 و امکان ترمیم سیستم عصبی مرکزی پس از سکته مغزی برای پیشرفت به روشی هماهنگ.

تدسکی گفت: “ما گیرنده را با دارو مسدود کردیم و پرسیدیم که آیا پلاستیسیته بیشتر رخ خواهد داد؟ پاسخ مثبت است.”

از آنجایی که تکنیکی که مدار جدید را به طور موقت خاموش کرد، علائم رفتاری بهبودی را معکوس کرد، تدسکی گفت که یافته‌ها نشان می‌دهد که این دارو شرایط را در سیستم عصبی آسیب‌دیده عادی می‌کند تا سازماندهی مجدد قشر مغز را به روشی معنی‌دار ارتقا دهد.

در مقایسه با موش‌های کنترلی که دارو را دریافت نکردند، موش‌هایی که شش هفته درمان روزانه گاباپنتین دریافت کردند، عملکرد حرکتی ظریف اندام‌های جلویی خود را دوباره به دست آوردند. دو هفته پس از توقف درمان، محققان مشاهده کردند که بهبود عملکرد همچنان ادامه دارد.

تدسکی گفت: “این تایید کرد که تغییرات عملکردی در سیستم عصبی جامد می شود.”

همچنین به نظر می رسد که گاباپنتین در مغز متاثر از سکته مغزی بر سلول های غیر نورونی که زمان انتقال پیام را تحت تأثیر قرار می دهند، تأثیر داشته باشد. بررسی فعالیت آن‌ها پس از درمان دارویی نشان داد که این سلول‌ها می‌توانند به صورت پویا رفتار خود را در پاسخ به تغییرات در ارتباطات سیناپسی تغییر دهند و بیشتر جوانه‌زنی آکسون‌هایی را که نورون‌های از دست رفته را جبران می‌کنند، ممکن می‌سازند.

این تیم به مطالعه مکانیسم‌های بهبود سکته مغزی ادامه می‌دهد، اما تدسکی گفت که یافته‌ها نشان می‌دهد گاباپنتین به عنوان یک استراتژی درمانی برای ترمیم سکته مغزی نویدبخش است.