مطالعه ارتباط مهار تالاموس در نوجوانی را با ناهنجاری های طولانی مدت قشر مغز مرتبط می کند.

تیمی از محققان دانشگاه کلمبیا شواهد جدیدی را گزارش کرده‌اند که نشان می‌دهد ناهنجاری‌های شناختی که در اختلالات عصبی روانپزشکی مانند اسکیزوفرنی مشاهده می‌شود، ممکن است در فعالیت‌های تغییر یافته در تالاموس در دوران نوجوانی قابل ردیابی باشد، که یک پنجره زمانی افزایش آسیب‌پذیری برای اسکیزوفرنی است.

این تحقیق در 19 می در مجله منتشر شد علوم اعصاب طبیعت، نویدبخش درمان هدفمندتری برای اسکیزوفرنی و سایر اختلالات مغزی است که در آن اختلال عملکرد شناختی با تغییر عملکرد قشر پیش پیشانی مرتبط است.

دکتر کریستوف کلندونک، دانشیار روانپزشکی و فارماکولوژی مولکولی و درمان و نویسنده ارشد مقاله، گفت: “نقص های شناختی در اسکیزوفرنی مرکزی هستند، اما مکانیسم های اساسی هنوز نامشخص هستند.” “این مطالعه بر تالاموس و اهمیت آن در دوران نوجوانی در تنظیم بلوغ مدار قشر جلوی مغز تاکید می‌کند. امیدواریم که یافته‌های ما الهام‌بخش مطالعات آینده باشد تا تأثیرات هسته‌های تالاموس بر قشر جلوی مغز و کنترل شناختی را از هم جدا کند و راه را برای درمان جدید هموار کند. گزینه ها.”

ناهنجاری های مغزی که زود دیده می شوند

اسکیزوفرنی، یک اختلال مغزی ناتوان کننده که با تفکر هذیانی و توهم مشخص می شود، معمولاً در بزرگسالان جوان تشخیص داده می شود – با میانگین سن شروع برای مردان در اواخر نوجوانی تا اوایل دهه 20 و برای زنان در اواخر دهه 20 تا اوایل 30 سالگی. به نظر می رسد مسیر رشد غیرعادی مغز در طول رشد، مدت ها قبل از اینکه علائم بالینی بیماری در اوایل زندگی بزرگسالی ظاهر شود، ایجاد می شود.

قشر جلوی مغز – ناحیه ای از مغز که مسئول عملکردهای اجرایی مانند برنامه ریزی، حافظه کاری و کنترل تکانه است – مدت هاست در پاتوفیزیولوژی اسکیزوفرنی نقش دارد. تالاموس ساختاری در وسط مغز است که عملکرد قشر جلوی مغز را در بزرگسالان تنظیم می کند. با این حال، نقش آن در طول رشد نوجوانان گریزان است.

برای آزمایش اینکه چگونه رشد قشر مغز ممکن است در این بیماری نادرست پیش رود، لورا بنوا، نویسنده اول و پزشک، دکترا. دانشجوی فارغ التحصیل در کلمبیا، فعالیت نورون‌های تالاموس را در مغز موش‌ها در دوران نوجوانی دستکاری کرد و بررسی کرد که چگونه بر عملکرد قشر جلوی مغز در مراحل بعدی زندگی تأثیر می‌گذارد.

نجات اختلال شناختی

دانشمندان کشف کردند که مهار تالاموس در دوران نوجوانی منجر به نقص بزرگسالان در تغییر مجموعه توجه می شود – نوعی انعطاف پذیری شناختی که در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی مختل می شود. به طور قابل توجهی، تحریک تالاموس در دوران بزرگسالی، نقص شناختی را در موش‌هایی که عملکرد قشر مغزشان از نظر رشد تغییر یافته بود، معکوس کرد.

سارا کانتا، استادیار روانپزشکی که این مطالعه را به همراه دکتر کلندونک و الکساندر هریس، دکتر MD، رهبری این مطالعه را بر عهده داشت، گفت: «این نشان می‌دهد که حتی در مغزی که از نظر رشدی دچار تغییر شده است، تقویت عملکرد تالاموس همچنان می‌تواند آسیب‌های شناختی را نجات دهد. دکتری، استادیار روانپزشکی. “یافته‌های ما در موش یک چارچوب رشد عصبی را نشان می‌دهد که در آن تالاموس نقش مهمی در شکل‌دهی به بلوغ قشر جلوی مغز ایفا می‌کند. این موضوع ارتباط ترجمه‌ای دارد، به‌ویژه برای اسکیزوفرنی، و یک استراتژی درمانی برای تقویت شناخت در انسان پیشنهاد می‌کند.”

این مطالعه با عنوان “مهار تالاموس در نوجوانان منجر به اختلالات طولانی مدت در اسکیزوفرنی می شود” با همکاری مرکز علوم اعصاب نظری در موسسه رفتار مغز ذهن زاکرمن کلمبیا انجام شد. استفانو فوسی، دکترا، استاد علوم اعصاب و محقق اصلی، و لورنزو پوسانی، دانشمند پژوهشی فوق دکترا، در این تحقیق مشارکت داشتند.