استرس حاد ممکن است برای مبارزه با COVID-19 و آنفولانزا مضر باشد

استرس حاد می تواند برای مبارزه با عفونت، به ویژه COVID-19 مضر باشد و احتمال مرگ را در مدل های موش افزایش دهد.

این مطالعه، منتشر شده در طبیعت، اولین موردی است که نشان می دهد چگونه مناطق خاصی در مغز پاسخ ایمنی سلولی بدن را در شرایطی که تحت استرس حاد و آلوده به COVID-19 یا آنفولانزا هستند کنترل می کنند. به طور خاص، نشان داد که استرس حاد نورون‌ها را از ناحیه‌ای به نام هیپوتالاموس پارا بطنی تحریک می‌کند تا فوراً مهاجرت گسترده‌ای از گلبول‌های سفید خون (سلول‌های ایمنی یا لکوسیت‌ها) را از غدد لنفاوی به خون و مغز استخوان آغاز کنند. این امر پاسخ ایمنی به ویروس‌هایی مانند کووید-19 و آنفولانزا را کاهش می‌دهد و بدن را در برابر عفونت مقاوم‌تر می‌کند و آن را در معرض خطر بیشتر عوارض و مرگ قرار می‌دهد.

این کشف اساسی که مغز را به سیستم ایمنی متصل می کند، درک بهتری از چگونگی تأثیر استرس بر پاسخ بدن به یک ویروس و اینکه چرا برخی ممکن است بیشتر در معرض بیماری های شدید و پیامدهای بدتر باشند، ارائه می دهد.

ابتدا، محققان به گروه‌هایی از مدل‌های موش‌های آرام و تحت استرس نگاه کردند و سیستم ایمنی آنها را تجزیه و تحلیل کردند. در عرض چند دقیقه، موش هایی که استرس حاد را تجربه کردند، در مقایسه با گروه موش آرام، تغییرات بزرگی در سیستم ایمنی خود نشان دادند. به طور خاص، استرس باعث مهاجرت عمده سلول های ایمنی در بدن از یک مکان به مکان دیگر شد. محققان می خواستند این پدیده را توضیح دهند. محققان با استفاده از ابزارهای پیچیده‌ای مانند اپتوژنتیک و شیمی‌ژنتیک دریافتند که نورون‌های هیپوتالاموس پارا بطنی سلول‌های ایمنی را وادار می‌کنند از غدد لنفاوی به خون و مغز استخوان مهاجرت کنند.

سپس، محققان به تجزیه و تحلیل چگونگی مقایسه موش‌ها در مدل‌های آرام و استرس‌زده در هنگام ابتلا به آنفولانزا و کووید-۱۹ پرداختند. آنها متوجه شدند که موش های گروه آرام در مقایسه با گروه استرس بهتر عمل کردند – آنها بهتر با عفونت مبارزه کردند و راحت تر از شر ویروس خلاص شدند. موش‌های گروه تحت استرس، بیمارتر بودند، ایمنی کمتری داشتند و میزان مرگ و میر ناشی از این ویروس بالاتر بود. محققان همچنین بررسی کردند که چگونه سایر مناطق مغز مرتبط با عملکرد حرکتی انواع مختلف سلول های ایمنی را که از مغز استخوان به خون حرکت می کنند، کنترل می کنند.

مناطق مجزای مغز، توزیع لکوسیت ها و عملکرد آنها را در سراسر بدن در طول استرس حاد در موش شکل می دهد. اگر گلبول های سفید به طور مداوم وارد جریان خون شوند، این می تواند پیامدهایی برای سلامت قلب و عروق نیز داشته باشد.

این مطالعه نمونه مهمی از چگونگی کنترل التهاب مغز و ارتباط آن با کاهش پاسخ ایمنی در طول استرس حاد است. این کار ممکن است پزشکان را ترغیب کند تا وضعیت روانی بیماران، از جمله الگوهای خواب و سطح استرس را بررسی کنند. ممکن است مداخلاتی را نه تنها برای داشتن یک سبک زندگی سالم تر و کم استرس تر انجام دهد، بلکه به بدن کمک می کند تا بهتر با عفونت مبارزه کند و نتایج را بهبود بخشد.

دکتر دکتر می‌گوید: «این کار به ما می‌گوید که استرس تأثیر عمده‌ای بر سیستم ایمنی ما و توانایی آن در مبارزه با عفونت‌ها دارد. این سؤالات زیادی را در مورد اینکه چگونه عوامل اجتماعی-اقتصادی، سبک زندگی و محیط‌هایی که در آن زندگی می‌کنیم کنترل می‌کنند که چگونه بدن ما می‌تواند از خود در برابر عفونت دفاع کند، ایجاد می‌کند». Swirski. “در حرکت رو به جلو، ما باید اثرات بلندمدت استرس را بهتر درک کنیم. بررسی اینکه چگونه می توانیم در برابر استرس انعطاف پذیری ایجاد کنیم و اینکه آیا تاب آوری می تواند اثرات منفی استرس بر سیستم ایمنی بدن ما را کاهش دهد، بسیار مهم خواهد بود.”