مطالعه نوع ژنی را در اینویت شناسایی می کند که باعث واکنش شدیدتر به عفونت می شود

یک تیم جهانی از دانشمندان یک نوع ژن را در اینویت کشف کرده اند که ممکن است مسئول پیامدهای بدتر عفونت های ویروسی باشد.

افراد مبتلا به کمبود ژن قادر به تولید انواع خاصی از اینترفرون ها نیستند که پروتئین هایی هستند که با عفونت مبارزه می کنند. این می تواند در مواجهه با ویروس های خاص مانند سرخک، آنفولانزا یا COVID-19 منجر به بیماری شدید شود.

Trine Mogensen، محقق زیست پزشکی در دانشگاه آرهوس دانمارک و نویسنده اصلی این مطالعه، گفت: “اگر شما این نوع را دارید، با ویروس ها مشکل خواهید داشت.” منتشر شده در مجله پزشکی تجربی.

“این یک عامل خطر مهم است.”

این یافته ها نتیجه یک شبکه جهانی از محققان است که موارد پنج کودک Inuit از کانادا، گرینلند و آلاسکا را که به دلیل عفونت های ویروسی غیرمعمول شدید در بیمارستان بستری شده بودند، مورد مطالعه قرار دادند.

در دو مورد، کودکانی که سابقه عفونت‌های دردسرساز داشتند با سرماخوردگی شدید در بیمارستان بستری شدند. اما پزشکان دریافتند که درمان‌های کمی مؤثر بوده و به نظر می‌رسد که واکسن‌های بی‌خطر دوران کودکی اوضاع را بدتر می‌کنند.

با بدتر شدن شرایط آنها، پزشکان متوجه شدند که آزمایش آنها نه یک بلکه چندین عفونت ویروسی، از اپشتین بار گرفته تا آبله مرغان، مثبت بوده است.

دو مورد دیگر شامل کودکانی بود که طی چند هفته پس از دریافت واکسن رایج دوران کودکی علیه سرخک، اوریون و سرخجه (MMR) که حاوی نسخه ضعیف شده ویروس است، دچار تب و تشنج شدند. در حالی که هر دو بهبود یافتند، یکی بعداً بر اثر عفونت COVID-19 درگذشت – که در کودکان خردسال بسیار غیرمعمول است. خواهر یکی از این بیماران نیز به دلیل آنفولانزا به شدت بیمار شده بود، اگرچه توانست بدون هیچ حادثه ای واکسن MMR را دریافت کند.

محققان مشکوک بودند که ممکن است یک توضیح ژنتیکی زیربنایی برای اینکه چرا این کودکان از چنین واکنش‌های غیرعادی شدیدی به ویروس‌های رایج دوران کودکی رنج می‌برند، وجود داشته باشد. هنگامی که کودکان مورد آزمایش قرار گرفتند، آن‌ها نوع ژنی که قبلاً مستند نشده بود، یافتند که به این معنی بود که این کودکان برای مبارزه با بیماری‌های عفونی مجهزتر بودند.

1 در 1500 اینویت تحت تأثیر قرار گرفته است

سپس محققان پایگاه داده ای از بیش از 4600 گرینلند و کمی بیش از 100 اینوئیت از 10 جامعه در نوناویک را جستجو کردند تا ببینند کمبود ژن چقدر شایع است.

آنها تخمین می زنند که تقریباً از هر 1500 اینوئیت یک نفر تحت تأثیر قرار می گیرد و آنها را در معرض خطر واکنش های شدید به COVID-19، آنفولانزا و برخی واکسن های رایج دوران کودکی قرار می دهد، زیرا آنها نمی توانند با بسیاری از ویروس ها مبارزه کنند.

در مقایسه، این ژن تقریباً در سایر جمعیت ها وجود ندارد. نویسندگان می‌گویند که باید آزمایش‌های بیشتری از Inuit انجام شود تا دقیقاً چه تعداد ممکن است تحت تأثیر قرار بگیرند.

مایکل پترسون، مدیر ارشد پزشکی نوناووت، اعداد این مقاله را زیر سوال برد و گفت که این مطالعه داده های کافی برای تشکیل یک “تخمین ثابت یا قابل اعتماد” ارائه نمی دهد. او گفت که نمونه‌گیری ژنتیکی بیشتری در میان اینوئیت‌های کانادایی مورد نیاز است تا بگوییم آیا شروع غربالگری برای این وضعیت مناسب است یا خیر.

اما کارشناسان دیگر می گویند این یافته تعجب آور نیست.

شرلی تاگالیک، رئیس انجمن سلامتی Aqqiumavvik در Arviat، Nunavut، و یک محقق قدیمی جامعه در سلامت Inuit، گفت: “من تعجب نکردم.” ما چندین سال است که می‌دانیم به خصوص بچه‌های اینویت ممکن است واکنش‌های متفاوتی به واکسن‌های مختلف نشان دهند.»

آنا بانرجی، متخصص بهداشت بومی، اطفال و بیماری های عفونی در دانشکده بهداشت عمومی دالا لانا در دانشگاه تورنتو، نیز تعجب نکرد. او چندین دهه در مورد عفونت های تنفسی در نوزادان اینویت مطالعه کرد و دریافت که تقریباً رخ می دهد. چهار برابر بیشتر از غیر اینویت، حتی در هنگام کنترل عوامل محیطی.

او گفت: “من همیشه معتقد بودم که یک جزء ژنتیکی وجود دارد.”

محققان تاکید می کنند که نباید منجر به تردید در واکسن شود

از هر 1500 یک نفر به نظر افراد زیادی می رسد، اما در میان جمعیت نسبتاً کوچک اینوئیت ها، حدود 100 اینوئیت در سراسر جهان و حدود 50 نفر در کانادا کار می کنند.

برای تعداد انگشت شماری از افراد، آنفولانزا یا عفونت COVID-19 احتمالاً باعث بستری شدن در بیمارستان یا مرگ می شود. آن‌ها همچنین در معرض خطر جدی واکسن‌هایی هستند که به عنوان واکسن‌های ویروس زنده شناخته می‌شوند، مانند MMR و تب زرد، که از شکل ضعیف‌شده یک ویروس خاص استفاده می‌کنند تا به سیستم ایمنی بدن آموزش دهند که چگونه در مواجهه با واکسن واقعی واکنش نشان دهد.

اما کارشناسان تاکید می‌کنند که این یافته‌ها نباید مردم را به طور کلی نسبت به واکسن‌ها محتاط کند. اول از همه، بسیاری از واکسن‌های مدرن، مانند واکسن کووید-19، هیچ ویروس زنده‌ای ندارند و هیچ خطری برای آنهایی که نوع ژنی دارند، ندارند.

موگنسن گفت: «همه واکسن‌های دیگر در برنامه دوران کودکی، آنفولانزا و کووید-19» هنوز برای افرادی که این ژن را دریافت می‌کنند، بی‌خطر هستند.

ثانیا، برای کسانی که این نوع را ندارند – از جمله اکثریت قریب به اتفاق اینویت – حیاتی است که واکسیناسیون ویروس زنده ادامه یابد. ایمن‌سازی‌های دوران کودکی، مانند واکسن MMR، در کاهش شدت بیماری در شمال، که تقریباً یک نسل پیش شیوع ویرانگر سرخک و سل را تجربه کرده‌اند، مفید بوده است.

بانرجی گفت: «برخی از جوامع به دلیل این ویروس ها منقرض شده اند. بدترین چیزی که می‌توانیم شروع کنیم این است که به خاطر این خطر نباید نوزادان اینویت را واکسینه کنیم.»

پترسون والدین را تشویق کرد که به برنامه معمول واکسن پایبند باشند، و تاکید کرد که حتی با استفاده از تخمین جمعیت مقاله، فقط “یک کودک در هر دو سال یا بیشتر” تحت تأثیر قرار می گیرد.

اجتناب از واکسن به این دلیل، برای اکثریت قریب به اتفاق افراد، خطر ابتلا به عفونت شدید را تا حد زیادی افزایش می دهد.

غربالگری ممکن است، اما دور از دسترس است

مانند بسیاری از اختلالات ژنتیکی، می‌توان این کمبود را قبل از تولد کودک یا در کنار آزمایش‌های سایر اختلالات، مانند فیبروز کیستیک، پس از زایمان بررسی کرد.

موگنسن می‌گوید کودکانی که از نظر کمبود مثبت هستند، می‌توانند دوره‌ای از داروهای ضد ویروسی مصرف کنند که از آنها در برابر بدترین عفونت‌های دوران کودکی محافظت می‌کند. او است کار با پزشکان اطفال در دانمارک تا در اسرع وقت یکی را در آنجا پیاده سازی کنیم.

اما پترسون گفت غیرممکن است که بگوییم اینویت در نوناووت چه زمانی می تواند غربالگری را برای کمبود شروع کند.

در حال حاضر، نوزادان تازه متولد شده در نوناووت به طور خودکار برای انواع اختلالات ژنتیکی غربالگری می شوند، که البته به ندرت در اینویت و غیر اینویت به طور یکسان رخ می دهد. پترسون گفت، اما آزمایشگاه هایی که این اختلالات را آزمایش می کنند “ممکن است نتوانند به راحتی این اختلال را آزمایش کنند.”

موگنسن و آزمایشگاه‌های مستقل تست ژنتیکی که توسط CBC تماس گرفتند، خلاف این را پیشنهاد کردند. آرون گلدمن، مدیر ارشد علمی در DNALabs کانادا، گفت که طراحی مجدد یک آزمایش “حداکثر چند هزار دلار” و پس از آن حدود 100 دلار برای هر نمونه هزینه دارد. موگنسن غربالگری را با توجه به هزینه مدواک و بستری شدن در بیمارستان “مقرون به صرفه” می نامد.

بانرجی پیشنهاد کرد «عدم اراده سیاسی» برای مقابله با چیزی که بر جمعیت کوچک و بومی تأثیر می گذارد، وجود دارد.

او گفت: «سوگیری سیستماتیک علیه مردم بومی وجود دارد. ما حاضریم آزمایش ژنتیکی برای بیماری‌های نادر را در جایی که لابی بیشتری وجود دارد پیدا کنیم.»

تاگالیک، محقق سلامت جامعه در آرویات، گفت که این مقاله “میدان مین” را به مقامات بهداشتی ارائه کرده است. اجرای یک برنامه غربالگری، یا حتی جمع‌آوری داده‌های بیشتر، مستلزم «خرید، تعهد و توافق نه فقط از طرف افراد بالا و افراد پایین، بلکه از همه افراد در بین» است.

در گذشته، او توصیه های خود را در مورد سلامت دوران کودکی دیده بود که توسط اعتراضات دولت در مورد هزینه، جابجایی در رهبری جامعه و مخالفت های سازمان پزشکی مختل شده است.

او گفت: «اگر دولت پشت سرتان نباشد، هیچ چیز جلو نمی‌رود و حتی اگر دولت پشت سرتان باشد، کافی نیست.»

منحصر به فرد در میان اینویت

اگرچه نوع ژنی که به عنوان کمبود IFNAR2 شناخته می شود، فقط در اینویت ثبت شده است، اما محققان همچنین یک نوع مشابه را پیدا کردند که بر ژن IFNAR1 تأثیر می گذارد. در پلینزی های غربی در یک مطالعه موازی

محققان این اشتراک را به وجود نسبتاً منزوی این جوامع در بیشتر تاریخ خود نسبت می دهند. همچنین ممکن است دلیلی باشد که شیوع بیماری‌های عفونی، مانند سرخک و سل، برای این جوامع بسیار ویرانگر بوده است.

موگنسن گفت: «ما فکر می‌کنیم که برخی از این عفونت‌های شدید که تصور می‌شد مننژیت یا سل باشد، می‌تواند به دلیل این نقص باشد.

اینوئیت ها اغلب موضوع مطالعات ژنتیکی نبوده اند، تا حدی به این دلیل که پروژه های نقشه برداری ژنوم انسان از لحاظ تاریخی بر روی جمعیت های قفقازی متمرکز بوده اند.

موگنسن گفت: «ما یک نقشه مغرضانه از ژنوم داریم. ما بیش از 20 سال است که توالی یابی ژن را انجام می دهیم و اکثر بیماران… سفیدپوست هستند.

اما محققان اذعان دارند که دریافت اطلاعات ژنتیکی بیشتر اینویت یک چالش جدی خواهد بود.

پترسون گفت: “آزمایش ژنتیک می تواند بسیار انگ باشد.” می‌تواند منجر به پاسخ‌های پزشکی نامناسب شود، می‌تواند منجر به ترس غیرضروری شود، و این احساس که با انجام آزمایش‌های ژنتیکی، کمی استقلال بدنی را از دست داده‌اند.»

تاگالیک، که خود اینویت نیست، اما شوهر و فرزندانش هستند، می‌گوید مطالعات ژنتیکی روی اینوئیت “به دلایل بسیاری منطقه چالش برانگیزی است که باید در آن کار کرد.”

او گفت که با تمام تحقیقات بهداشتی در نوناووت، “نیاز به تعهد برای … واقعاً به نفع جوامع ما است.”

او گفت که با این وجود، این مقاله “شاخص هایی را ارائه می دهد که نیاز به پیگیری دارند.”

او گفت: «اگر کاری برای بررسی جزئیات بیشتر این یافته‌های اولیه و در تمام حوزه‌های قضایی اینویت انجام نشود، ما سهل انگاری و کوتاهی می‌کنیم.»