چگونه ژنتیک بر ایمنی بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 تأثیر می گذارد

بینش های جدیدی در مورد چگونگی تأثیر عوامل ژنتیکی بر پاسخ ایمنی بدن در دیابت نوع 1 منتشر شده است. eLife.

این یافته ها شواهدی مبنی بر ارتباط مستقیم بین عوامل ژنتیکی مرتبط با استعداد ابتلا به دیابت نوع 1 و عملکرد سیستم ایمنی، به ویژه سلول های T ایمنی را ارائه می دهد. آنها همچنین 11 ژن را برجسته می کنند که می توانند به عنوان کاندیدهای بالقوه برای درمان های جدید مورد بررسی قرار گیرند.

دیابت نوع 1 زمانی ایجاد می شود که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به گروه ها (یا جزایر) سلول های بتای تولید کننده انسولین در پانکراس حمله کند. در حال حاضر بیش از نه میلیون نفر مبتلا به دیابت نوع 1 تشخیص داده شده اند، اما هیچ درمانی وجود ندارد و بیماران برای مدیریت این بیماری نیاز به تزریق منظم انسولین دارند. افرادی که دارای تنوع ژنتیکی خاصی هستند بیشتر مستعد ابتلا به دیابت نوع 1 هستند. اما در حالی که مطالعات قبلی حدود 60 تغییر مرتبط را شناسایی کرده اند، هنوز ناشناخته است که چگونه این شرایط را تحت تاثیر قرار می دهند.

Xiaojing Chu، دانشجوی دکترا در مرکز پزشکی دانشگاه توضیح می‌دهد: «برای مشخص کردن پاسخ ایمنی بدن در دیابت نوع 1، ما باید هم به نسبت سلول‌های ایمنی و هم به تولید پروتئین‌ها – سیتوکین‌ها – که سیستم ایمنی را تحریک می‌کنند نگاه کنیم. گرونینگن، هلند چو اولین نویسنده این مطالعه در کنار آنا جانسن، پزشک و دکترای پزشکی است. کاندید، و هانس کوئنن، استادیار، در مرکز پزشکی دانشگاه رادبود، هلند. در مطالعه خود، چگونگی تأثیر عوامل ژنتیکی بر سلول‌های ایمنی و تولید سیتوکین آن‌ها در افراد مبتلا به دیابت نوع 1 و همچنین تفاوت‌های بین پاسخ ایمنی در بیماران و پاسخ سالم را بررسی کردیم.

برای انجام این کار، محققان نمونه خون 243 داوطلب هلندی تبار مبتلا به دیابت نوع 1، 20 تا 84 ساله را جمع آوری کردند. آنها سپس تکنیکی به نام تجزیه و تحلیل ارتباط ژنتیکی را بر روی بیش از 200 صفت سلول ایمنی و بیش از 100 پروفایل تولید سیتوکین برای شناسایی عوامل ژنتیکی عملکرد سیستم ایمنی به کار بردند. آنها نتایج را با نتایج به دست آمده در گروهی متشکل از 500 فرد سالم از مطالعات قبلی که تأثیر عوامل ژنتیکی بر پاسخ های ایمنی در این افراد را مشخص می کرد، مقایسه کردند.

تجزیه و تحلیل آنها نشان داد که انواع ژنتیکی تعیین کننده استعداد ابتلا به دیابت نوع 1 به طور قابل توجهی بر ترکیب سلول های T تأثیر می گذارد. به طور خاص، گروهی از این سلول‌ها به نام سلول‌های T تنظیم‌کننده CCR5، به طور فعال در دیابت نوع 1 از طریق ناحیه‌ای از ژنوم به نام ناحیه کدکننده محدود درگیر بودند.

سپس این تیم از تکنیکی به نام نقشه برداری مکان های صفت کمی در سطح ژنوم (QTL) برای تجزیه و تحلیل ویژگی های ایمنی استفاده کردند. این 15 “فرمان” ژنتیکی را نشان داد که بر رفتار سلول های ایمنی در دیابت نوع 1 تأثیر می گذارد. از این تعداد، 12 مورد قبلاً در افراد سالم گزارش نشده بود، که دلالت بر تنظیم ژنتیکی خاص بیماری دارد. علاوه بر این، این تیم ۱۱ ژن را به عنوان کاندیدای بالقوه برای توسعه دارو شناسایی کردند.

یانگ در پایان می‌گوید: “یافته‌های ما درک عمیق‌تری از مکانیسم‌های ایمنی درگیر در ایجاد دیابت نوع 1 و پاسخ‌های التهابی عمومی در بیماران را ارائه می‌دهد. امیدواریم این کار راه‌های جدیدی را برای توسعه درمان‌های بسیار مورد نیاز باز کند.” لی، استاد زیست شناسی محاسباتی و مدیر مرکز پزشکی عفونت فردی (CiiM)، مرکز تحقیقات عفونت هلمهولتز، هانوفر، آلمان.