فعالیت بدنی، رژیم غذایی پس از جراحی چاقی بهبود می یابد، اما سطوح توصیه شده را برآورده نمی کند

در یک مطالعه طولانی مدت بر روی بزرگسالانی که تحت عمل جراحی کاهش وزن چاقی قرار گرفته‌اند، محققان دانشگاه فلوریدا دریافتند که فعالیت بدنی و کیفیت رژیم غذایی شرکت‌کنندگان پس از جراحی بهبود یافته است، اما از دستورالعمل‌های فعالیت بدنی فدرال کوتاهی کرده‌اند.

یافته ها، که در شبکه JAMA باز است، نشان می دهد که بیماران ممکن است برای کمک به حفظ کاهش وزن و سایر مزایای سلامتی جراحی به حمایت مداوم نیاز داشته باشند.

جراحی چاقی یک درمان موثر برای چاقی و سایر شرایط مرتبط مانند دیابت، بیماری قلبی، آپنه خواب و درد مفاصل است، اما نتایج ممکن است از بیمار به بیمار دیگر متفاوت باشد.

یانگ راک هونگ، نویسنده اصلی این مطالعه، گفت: «اگرچه شواهد ارتباط بین جراحی چاقی و بهبود نتایج قلبی متابولیک را ثابت کرده است، الگوهای سبک زندگی پس از عمل – که می تواند به بیماران در دستیابی به مزایای سلامتی طولانی مدت جراحی چاقی کمک کند – به خوبی شناخته نشده است. ، دکترا، MPH، استادیار تحقیقات خدمات بهداشتی، مدیریت و سیاست در کالج UF بهداشت عمومی و حرفه های بهداشت و عضو مرکز سرطان UF.

کریستال جانسون مان، MD، MPH، نویسنده مطالعه، استادیار و یک متخصص کم تهاجمی، گفت: بیمارانی که جراحی چاقی انجام داده اند ممکن است به دلیل عوامل متعددی وزن دوباره به دست آورند و کسری از بیماران ممکن است چندین سال پس از جراحی دوباره وزن قابل توجهی داشته باشند. /جراح چاقی در بخش جراحی گوارش در کالج پزشکی UF. فراهم کردن دسترسی بیماران به درمان مداوم توسط متخصصان تغذیه، روانشناسان بالینی و پزشکان چاقی می تواند به کاهش وزن مجدد کمک کند.

او گفت: «چاقی یک فرآیند بیماری مزمن است و باید به عنوان یک فرآیند مدیریت شود، مانند فشار خون بالا یا دیابت. بیماران زمانی بهترین نتایج را از جراحی چاقی دارند که به طور کامل به عنوان مکملی برای تغییرات سبک زندگی/رفتاری مانند تغییر در فعالیت بدنی و رژیم غذایی مورد استفاده قرار گیرد. همه بیماران پس از جراحی نمی توانند به دلیل مداوم عصبی و اسکلتی عضلانی فعالیت بدنی داشته باشند. یا عوامل دیگر، اما فعالیت بدنی باید در افرادی که می توانند برای به حداکثر رساندن مزایای جراحی متابولیک خود درگیر شوند، تشویق شود.”

برای مطالعه UF، محققین داده‌های 2015-2018 از نظرسنجی ملی سلامت و تغذیه را تجزیه و تحلیل کردند، یک مطالعه نماینده ملی که داده‌ها را از ترکیبی از مصاحبه‌ها، معاینات فیزیکی و تست‌های آزمایشگاهی جمع‌آوری می‌کند. محققان UF داده های خود گزارش شده در مورد فعالیت بدنی و رژیم غذایی بیش از 4600 شرکت کننده بزرگسال را در سه دسته بررسی کردند: افرادی که جراحی چاقی دریافت کرده بودند. افرادی که شرایط واجد شرایط بودن برای جراحی چاقی را داشتند اما این عمل را انجام نداده بودند. و افرادی که وزن طبیعی داشتند.

افرادی که تحت عمل جراحی چاقی قرار گرفته بودند، گزارش دادند که در مقایسه با افرادی که واجد شرایط جراحی بودند، اما آن را دریافت نکردند، در هفته زمان بیشتری را صرف انجام فعالیت بدنی متوسط ​​تا شدید می کردند. با این حال، تنها 23 درصد از بیمارانی که جراحی چاقی انجام داده‌اند، دستورالعمل‌های فعالیت بدنی فدرال را رعایت کرده‌اند، در مقایسه با 45 درصد از افراد با وزن طبیعی. دستورالعمل های فعلی منتشر شده توسط وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده، 150 دقیقه در هفته ورزش هوازی با شدت متوسط ​​یا 75 دقیقه در هفته فعالیت هوازی شدید را توصیه می کند.

تجزیه و تحلیل دریافت کالری و رژیم غذایی خود گزارش شده نشان داد که بیمارانی که تحت عمل جراحی چاقی قرار گرفتند، کمترین تعداد کالری را در روز از سه گروه مصرف کردند، اما کیفیت غذایی که می‌خوردند، همانطور که با شاخص تغذیه سالم اندازه‌گیری شد، کمتر از شرکت کنندگان در گروه وزن طبیعی

نویسنده ارشد این مطالعه، کاترین راس، Ph.D., MPH، گفت: فراتر از عوامل مرتبط با جراحی که ممکن است بر افزایش وزن تأثیر بگذارند، بزرگسالانی که تحت عمل جراحی چاقی قرار گرفته اند با موانع محیطی، اجتماعی و فرهنگی مشابهی روبرو هستند که سعی در کاهش وزن دارند. دانشیار روانشناسی بالینی و سلامت در دانشکده بهداشت عمومی و حرفه های بهداشتی. اینها شامل حفظ یک رژیم غذایی سالم در محیطی است که غذاهای بسیار خوش طعم، بسیار فرآوری شده و پرکالری ارزان و فراوان هستند و توانایی انجام فعالیت بدنی ممکن است به دلیل مشاغل بی تحرک، عدم دسترسی به فضاهای امن برای پیاده روی و دوچرخه سواری با مشکل مواجه شود. و محدودیت های زمانی به دلیل مسئولیت های کاری یا مراقبتی.

راس گفت: “ارائه مشاوره و حمایت تغذیه ای برای کمک به بیماران برای ایجاد و حفظ تغییرات پس از جراحی در رژیم غذایی و فعالیت بدنی خود، کلید حمایت از کاهش وزن طولانی مدت است.” “ارائه حمایت مثبت و بدون قضاوت در حالی که به بیماران کمک می کند تا اهداف واقع بینانه و قابل دستیابی را تعیین کنند، می تواند به بیماران بعد از عمل نیز کمک کند تا در الگوهای غذا خوردن و فعالیت خود تغییراتی ایجاد کنند.”