یک درمان تجربی روی موش ها شکست خورد و محققان کار درست را انجام دادند: آنها در مورد آن منتشر کردند

مسدود کردن پروتئین جهش یافته با یک آنتی بادی، رشد عجیب و غیرعادی استخوان را در موش ها متوقف نکرد. محققان UConn و Alexion Pharmaceuticals در شماره 15 ژوئن گزارش دادند، اما دانش به دست آمده می تواند دانشمندان را به سمت رویکردهای امیدوارکننده تر هدایت کند. مجله تحقیقات بالینی.

کمتر از 4000 نفر در سراسر جهان به فیبرودیسپلازی استخوانی پیشرونده (FOP) مبتلا هستند، یک بیماری ارثی که در آن جراحات کوچک یا کبودی‌های عضلانی اسکلتی باعث رشد استخوان‌ها و غضروف‌های غیرطبیعی و عظیم می‌شود. به تدریج بسیاری از بافت نرم بدن به استخوان تبدیل می شود. اکنون، محققان UConn و Alexion Pharmaceuticals که در حال بررسی یک درمان بالقوه بودند به جای آن یک شگفتی نگران کننده پیدا کردند – مسدود کردن پروتئین مسئول بیماری با یک آنتی بادی مونوکلونال باعث بدتر شدن رشد غیرطبیعی استخوان در موش ها شد.

به طور معمول، سلول های بنیادی به ترمیم عضلات آسیب دیده در اثر آسیب یا بیماری کمک می کنند. اما در افراد مبتلا به FOP، سلول‌های بنیادی خاصی پیام اشتباهی را از یک گیرنده جهش یافته روی سطح خود دریافت می‌کنند. سلول های بنیادی به جای ترویج بازسازی ماهیچه ها به استخوان تبدیل می شوند.

پروفسور زیست شناسی مولکولی و سلولی UConn، دیوید گلدهامر، محقق داروسازی Alexion، جفری هانتر، و همکارانش سال ها برای کشف یک آنتی بادی درمانی بالقوه برای FOP با استفاده از مدل های ژنتیکی دقیق موش از این بیماری که توسط دو گروه ایجاد شده بود، کار کردند. ایده این بود که آنتی بادی گیرنده جهش یافته را مسدود کرده و از ساختن استخوان جدید توسط سلول های بنیادی مسئول جلوگیری کند. اما نتایج دقیقا برعکس بود.

گلدهامر می‌گوید: «نتیجه غیرمنتظره: تزریق آنتی‌بادی به موش‌های FOP باعث افزایش چشمگیری در شکل‌گیری نامناسب استخوان شد»، به‌جای محافظت از آن‌ها همانطور که امیدوار بودیم.

گلدهامر، هانتر و تیم هایشان با آنتی بادی کشف شده توسط Alexion کار کردند که با گیرنده سطح سلولی خاص درگیر در FOP به نام گیرنده Activin A نوع 1 یا ACVR1 تداخل می کند. محققان فکر می کردند که اگر ACVR1 را مسدود کنند، رشد غیر طبیعی استخوان متوقف می شود. اما در عوض تشدید شد.

“به نظر می رسد که آنتی بادی آستانه آسیب مورد نیاز برای تحریک رشد استخوان در بافت عضلانی را کاهش می دهد. آسیب های خفیف که معمولاً در موش های FOP استخوان نمی سازند، به طور ناگهانی استخوان های زیادی ایجاد می کنند. علاوه بر این، آنتی بادی افزایش می یابد و پاسخ ایمنی به آسیب را طولانی می کند. گلدامر می گوید.

تیم دیگری که روی درمان‌های مبتنی بر آنتی‌بادی برای FOP کار می‌کرد، با همین اثر مواجه شد. Regeneron Pharmaceuticals از آنتی‌بادی‌های متفاوتی که به‌طور مستقل تولید می‌کردند، و نیز گونه‌ای متفاوت از موش‌های FOP استفاده کرد، اما نتیجه نامطلوب یکسانی داشت. مقاله آنها نیز در ظاهر می شود JCI این هفته.

تیم‌ها هنوز دقیقاً نمی‌دانند که چرا آنتی‌بادی‌ها به‌طور چشمگیری بیماری را در موش‌ها بدتر می‌کنند، اما کار آن‌ها نگرانی‌های جدی ایمنی و کارایی را برای کاربرد بالینی این رویکرد، که هنوز روی انسان‌ها آزمایش نشده است، ایجاد می‌کند. هیچ یک از تیم ها برنامه ای برای پیگیری بالینی ندارند.