آژانس بهداشت سازمان ملل متحد (WHO) روز جمعه اعلام کرد که بدتر از همه، در سال اول همه‌گیری COVID-19، نرخ بیماری‌های رایج مانند افسردگی و اضطراب بیش از 25 درصد افزایش یافته است.
سازمان بهداشت جهانی در بزرگ‌ترین بررسی خود از سلامت روان از آغاز قرن اخیر، از کشورهای بیشتری خواسته است تا با شرایط بدتر مقابله کنند.
نمونه‌هایی از عملکرد خوب را ارائه کرده است که باید در سریع‌ترین زمان ممکن اجرا شوند، تا نقش مهمی را که سلامت روان در توسعه مثبت و پایدار در همه سطوح ایفا می‌کند، ایفا کند.
تدروس: مورد قانع کننده برای تغییر
“زندگی همه افراد مبتلا به بیماری روانی را تحت تأثیر قرار می دهدتدروس آدهانوم گبریسوس، مدیر کل WHO گفت. “سلامت روان خوب به معنای سلامت جسمانی خوب است و این گزارش جدید یک مورد قانع کننده برای تغییر ایجاد می کند.
پیوندهای ناگسستنی بین سلامت روان و سلامت عمومی، حقوق بشر و توسعه اجتماعی-اقتصادی به این معناست که تغییر سیاست و عملکرد در سلامت روان می تواند مزایای واقعی و اساسی داشته باشد برای افراد، جوامع و کشورها در همه جا. سرمایه گذاری روی سلامت روان سرمایه گذاری برای زندگی و آینده بهتر برای همه است.»
WHO با استناد به آخرین داده‌های جهانی در دسترس از سال 2019 گفت، حتی قبل از شیوع کووید-19، تنها بخش کوچکی از افراد نیازمند به کمک به درمان مؤثر، مقرون‌به‌صرفه و با کیفیت سلامت روان دسترسی داشتند.
به عنوان مثال، بیش از 70 درصد از کسانی که از روان پریشی در سراسر جهان رنج می برند، کمک مورد نیاز خود را دریافت نمی کنندآژانس سازمان ملل گفت.
داشته ها و نداشته ها
شکاف بین کشورهای ثروتمند و فقیر دسترسی نابرابر به مراقبت‌های بهداشتی را برجسته می‌کند، زیرا از هر 10 نفر مبتلا به روان‌پریشی هفت نفر در کشورهای با درآمد بالا تحت درمان قرار می‌گیرند، در حالی که این رقم در کشورهای کم‌درآمد تنها 12 درصد است.
وضعیت این است برای موارد افسردگی چشمگیرتر استWHO گفت، با اشاره به شکاف‌های کمک‌ها در همه کشورها – از جمله کشورهای پردرآمد – که تنها یک سوم از افرادی که از افسردگی رنج می‌برند، مراقبت‌های رسمی از سلامت روان دریافت می‌کنند.
و اگرچه کشورهای با درآمد بالا در 23 درصد موارد درمان «کمترین حد کافی» را برای افسردگی ارائه می‌کنند، این میزان به فقط کاهش می‌یابد. سه درصد در کشورهای با درآمد کم و متوسط پایین.
“ما باید نگرش ها، اقدامات و رویکردهای خود را برای ارتقاء و حفاظت از سلامت روان، و تأمین و مراقبت از افراد نیازمند تغییر دهیم.تدروس از WHO گفت. ما می‌توانیم و باید این کار را با تغییر محیط‌هایی که بر سلامت روان ما تأثیر می‌گذارند و با توسعه خدمات سلامت روان مبتنی بر جامعه که قادر به دستیابی به پوشش بهداشت جهانی برای سلامت روان هستند، انجام دهیم.