بسته شدن مدارس و محل های کار با کاهش مرگ و میر زودهنگام کووید مرتبط است

طبق مطالعه‌ای که در 130 کشور انجام شد، به نظر می‌رسد بسته شدن مدارس و محل‌های کار مؤثرترین راهبرد برای کاهش مرگ و میر ناشی از کووید-19 در روزهای اولیه موج اول همه‌گیری بوده است.

تیمی از دانشگاه منچستر و امپریال کالج لندن اثرات نسبی مداخلات غیردارویی مختلف با هدف کنترل گسترش COVID-19 را تجزیه و تحلیل کردند. این مطالعه در منتشر شده است بهداشت عمومی BMC.

از 9 مداخله ای که آنها مورد بررسی قرار دادند، تنها بستن مدارس و بستن محل کار ارتباط قابل توجهی با کاهش نرخ مرگ و میر ناشی از کووید-19 اولیه داشت.

تعطیلی مدارس باعث کاهش مرگ و میر روزانه 1.23 مرگ در هر میلیون در 24 روز و بسته شدن محل کار 0.26 مرگ و میر روزانه در هر میلیون در 24 روز شد.

برای بریتانیا با جمعیتی حدود 67 میلیون نفر، این رقم به ترتیب به 82 و 17 مرگ روزانه COVID-19 تبدیل می شود.

تجزیه و تحلیل اصلی از میانگین امتیاز سختگیری و به موقع بودن برای هر مداخله استفاده کرد تا در معرض دید کامل هر کشور با هر مداخله قرار گیرد.

با این حال، بررسی سخت‌گیری مداخلات به تنهایی، کنترل‌های شدیدتر سفرهای بین‌المللی، و زمان‌بندی مداخلات به تنهایی، محدودیت‌های بعدی در تجمعات (زمانی که محدودیت‌های سخت‌تر اعمال شد) نیز با مرگ‌ومیر کووید-۱۹ کمتر همراه بود، اما فقط به‌طور جزئی.

سایر مداخلات، مانند دستورات ماندن در خانه (“قفل کردن”) یا محدودیت های حمل و نقل عمومی، در دوره تجزیه و تحلیل پس از کنترل سایر مداخلات، به طور قابل توجهی با تفاوت در میزان مرگ و میر در بین کشورها در ارتباط نبودند.

این تیم از مدل‌سازی آماری پیچیده برای تولید 3250 مشاهدات استفاده کرد که ارتباط یک مداخله را با مرگ‌های روزانه در هر میلیون طی 24 روز آینده، یعنی میانگین زمان تخمینی بین انتقال ویروس و مرگ توصیف می‌کرد.

برای کاهش سوگیری مطالعه، آنها مداخلات اجرا شده در دوره قبل از اولین مرگ کووید-19 را مقایسه کردند، زمانی که سیاست گذاران نمی توانستند به مرگ هایی که قبلاً رخ داده بود واکنش نشان دهند، و 14 روز پس از اولین مرگ COVID-19، زمانی که اعداد هنوز کم بودند و تعصب هنوز می‌توانست به حداقل برسد.

دکتر جاناتان استوکس، نویسنده اصلی این مقاله گفت: «سیاست‌های زیادی توسط دولت‌ها در سراسر جهان برای کنترل انتقال COVID-19 وضع شده است.

“بسیاری از آنها می توانند تاثیری در کاهش انتقال ویروس داشته باشند، اگرچه می توانند به سلامت روان و اقتصاد ما نیز آسیب بزنند.

با این حال، تأثیر نسبی آنها بر مرگ و میر ناشی از کووید-19 کمتر مشخص است، و این کار را برای سیاست گذاران دشوارتر می کند تا حداکثر سود را با حداقل اختلال ایجاد کنند.

نحوه اجرای این مداخلات، مداخلات غیرتصادفی و مکرر چندگانه پشت سر هم، ارائه پاسخ قطعی در مورد اثربخشی هر مطالعه را برای هر مطالعه ای بسیار دشوار می کند.

وی افزود: “با این حال، مطالعه ما به ادبیات رو به رشد کمک می کند و یافته واضح ما این بود که مدارس و محل های کار با مرگ و میر کمتری در دوره اولیه همه گیری مرتبط بودند. ما نمی گوییم مدارس و محل های کار باید تعطیل شوند، بلکه سیاست گذاران هستند. ممکن است این بینش‌ها را در استراتژی‌های همه‌گیر بعدی خود در آینده ایجاد کند.

“با COVID-19، خود محیط مدرسه به دلیل مشخصات سنی اثرات مرگ و میر کمتر در معرض خطر بود، اما ممکن است خطر بالاتری را از نظر افزایش انتقال کووید در جامعه ایجاد کند.

«مدرسه‌ها و محل‌های کار همچنین مکان‌هایی را نشان می‌دهند که در آن تعاملات اجتماعی اجباری اتفاق می‌افتد، به جای تعاملات داوطلبانه مانند رفتن به یک رستوران یا میخانه، که یک فرد در معرض خطر (به عنوان مثال، یک فرد مسن یا فردی با شرایط پزشکی موجود) ممکن است آن را انتخاب کند. اجتناب کردن.

«تحقیقات دیگر همچنین این مکانیسم داوطلبانه بزرگ را پیشنهاد کرده است، که در آن نشان داده شده است که نرخ تحرک جامعه قبل از اجرای مداخلات، مانند دستورات اقامت در خانه، کاهش یافته است، و تحرک به میزان قابل مقایسه ای در شهرستان های ایالات متحده بدون اقامت کاهش یافته است. اقدامات خانگی در مقایسه با کسانی که با.

بنابراین به نظر می رسد تمرکز بر مداخلات برای کاهش تعاملات اجتماعی در تنظیمات «اجباری» و نه «اختیاری» مؤثرترین استراتژی برای کاهش مرگ و میر زودهنگام COVID-19 بوده است.»

این مطالعه بر اساس داده‌های اولیه در همه‌گیری بود که برای کاهش سوگیری در نتایج ضروری بود، بنابراین نمی‌توان حدس زد که این اثرات نسبی ممکن است در امواج دوم یا بعدی چه بوده باشد. پاسخ‌های رفتاری ممکن است مانند شوک اولیه همه‌گیری نبوده باشد.