مطالعه نشان می دهد که ژنوتیپ منجر به قطع و کاهش مصرف دارو می شود

بیمارانی که نژادشان سیاه‌پوست در پرونده سلامت الکترونیکی آنها (EHR) ثبت شده است، احتمالاً مصرف آزاتیوپرین، یک داروی سرکوب‌کننده سیستم ایمنی را قطع یا دوز آن کاهش می‌یابد، زیرا نتایج آزمایشگاهی آنها نشان‌دهنده تعداد گلبول‌های سفید خون پایین است.

این یافته آزمایشگاهی یک عامل نژادی نبود، بلکه در عوض با یک نوع ژنتیکی یافت شده در برخی از افراد از اجداد آفریقایی مرتبط بود. این نوع با تعداد کم گلبول های سفید خون که بدون علامت است، همراه است، نه نشانه ای از افزایش خطر عفونت.

این یافته توسط محققین مرکز پزشکی دانشگاه واندربیلت (VUMC) و بیمارستان تحقیقاتی کودکان سنت جود، منتشر شده در سالنامه طب داخلی، اهمیت در نظر گرفتن عوامل ژنتیکی را نشان می دهد که می توانند نتایج آزمایشگاهی بالقوه گمراه کننده را قبل از تغییر درمان ایجاد کنند.

تیم تحقیق از داده‌های BioVU، یک بانک زیستی مبتنی بر عملکرد بالینی در VUMC، برای انجام یک مطالعه کوهورت گذشته‌نگر استفاده کرد که شامل داده‌های 1466 فردی بود که داروی سرکوب‌کننده ایمنی آزاتیوپرین برای انواع شرایط التهابی تجویز شده بودند. BioVU پرونده های سلامت الکترونیکی شناسایی شده (EHR) را با نمونه های DNA ذخیره شده پیوند می دهد و شامل دسترسی به اطلاعات جمعیتی، یادداشت های بالینی، تاریخچه پزشکی، داروها و کدهای تشخیصی و روش است.

آلیسون دیکسون، سرپرست تیم تحقیق، می‌گوید: «ما بررسی کردیم که آیا آزاتیوپرین در افراد به دلیل تعداد کم گلبول‌های سفید خون کاهش می‌یابد یا متوقف می‌شود و ارتباطی بین ژنوتیپ و قطع این داروی سرکوب‌کننده ایمنی مهم یافتیم.» این امر بر نیاز به در نظر گرفتن ساختار ژنتیکی افراد هنگام اتخاذ چنین تصمیمات حیاتی تاکید می کند.

آزاتیوپرین یک سرکوب کننده ایمنی به طور گسترده در دسترس است که به صورت خوراکی تجویز می شود و یک گزینه مقرون به صرفه برای درمان بسیاری از بیماری ها از جمله لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) و بیماری التهابی روده (IBD) است. این دارو همچنین می تواند اثرات نامطلوبی مانند سمیت خون ساز داشته باشد، وضعیتی که بر توانایی بدن در ساخت گلبول های سفید تأثیر می گذارد. به همین دلیل، کنترل منظم گلبول‌های سفید خون برای بیمارانی که آزاتیوپرین مصرف می‌کنند و در صورت کم بودن تعداد سلول‌ها، تنظیم دوز یا قطع دارو انجام می‌شود.

بیش از نیمی از بیماران ایالات متحده با اجداد آفریقایی اخیر دارای یک نوع ژن (CC) هستند که منجر به فنوتیپ “Duffy-null” می شود. این فنوتیپ در افراد با اجداد اروپایی نادر است.

تیم مطالعه دریافتند که بیماران با ژنوتیپ CC قطع مصرف آزاتیوپرین به دلیل سمیت خون ساز با سرعت تقریباً سه برابر بیشتر از بیماران با ژنوتیپ TT یا TC داشتند. دوز آزاتیوپرین و آخرین تعداد گلبول‌های سفید اندازه‌گیری شده نیز در بین بیماران با ژنوتیپ CC که به مصرف دارو ادامه دادند، به‌طور معنی‌داری کمتر بود. تجزیه و تحلیل حساسیت چندگانه از استحکام این یافته ها پشتیبانی می کند. نتایج در گروهی از سنت جود تأیید شد.

تیم تحقیقاتی پیشنهاد می‌کند که آزمایش فنوتیپ Duffy-null برای بیمارانی در نظر گرفته شود که تعداد گلبول‌های سفید خونشان در هنگام مصرف آزاتیوپرین پایین است.

سیسیلیا پی چانگ، MD، MPH، دانشیار پزشکی در بخش‌های روماتولوژی و نویسنده مقاله، می‌گوید: «به‌طور گسترده‌تر، این مطالعه به آگاهی فزاینده‌ای کمک می‌کند که آستانه‌های آزمایشگاهی مبتنی بر بیماران عمدتاً سفیدپوست می‌تواند به گروه‌های دیگر آسیب برساند. فارماکولوژی بالینی. و ما باید در تعیین خطر به نژاد مراقب باشیم؛ ممکن است عوامل ژنتیکی یا اجتماعی خاصی وجود داشته باشد که بهتر از رنگ پوست فرد پیش بینی کنند.

محدودیت مطالعه این است که داده های بیمار از دو مرکز پزشکی عالی بود که سطح بالاتری از مراقبت های تخصصی را ارائه می دهند. این می تواند منجر به جمعیت مورد مطالعه شود که نماینده کمتری از جمعیت عمومی است.

این تیم تحقیقات آتی را پیشنهاد کرد:

• آیا تعداد پایین گلبول‌های سفید خون با ژنوتیپ CC با خطرات بیشتر عفونت در بیمارانی که داروهای سرکوب‌کننده ایمنی مصرف می‌کنند مرتبط است یا خیر، و در غیر این صورت، آیا آستانه‌های متفاوت گلبول‌های سفید خون برای قطع یا کاهش دوز مناسب است یا خیر.
• این که آیا بیماران با ژنوتیپ CC که داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مصرف می کنند، عواقب نامطلوبی ناشی از درمان نادرست بیماری آنها دارند یا خیر.