افزایش اقدامات بهداشت عمومی می تواند به جلوگیری از هزاران مرگ ناشی از COVID-19 در هند کمک کند

به گفته یک دانشگاه جدید، تقویت اقدامات بهداشت عمومی در نشانه ظهور مجدد SARS-CoV-2 در هند در اوایل سال 2021 به کنترل انتقال در این کشور و کاهش مرگ و میر حداقل تا 40 درصد در طول موج دوم حتی بدون محدودیت‌های شدید کمک می‌کند. مطالعه میشیگان

این تحقیق، منتشر شده در پیشرفت علم، چارچوب های مبتنی بر داده را برای پاسخ به بیماری همه گیر آینده در هند، دومین کشور پرجمعیت در جهان، ارائه می دهد. چارچوب مفهومی قابل تعمیم به کشورهای دیگر است.

ما سعی نمی‌کنیم به گذشته نگاه کنیم و بگوییم چه چیزی اشتباه رخ داده است و شرایط باید متفاوت باشد، اما می‌خواهیم بیشتر به این فکر کنیم که چگونه تصمیم‌گیرندگان می‌توانند از داده‌های واقعی برای تخمین اثربخشی مداخلات بهداشت عمومی در هند استفاده کنند. ماکسول سالواتوره، دانشجوی دکترا در دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه UM و نویسنده اصلی این مطالعه، گفت: برای اطلاع از اقدام در پاسخ به امواج کووید-19 آینده، یا حتی سایر شیوع بیماری‌های عفونی.

تیم UM، به رهبری بهرامار موکرجی، استاد آمار زیستی و اپیدمیولوژی در دانشکده بهداشت عمومی، از مارس 2020 همه گیری کووید-19 را در هند ردیابی کرده است. تیم میشیگان با محققین هاروارد، تافتز، جان هاپکینز، بریگهام همکاری کرد. و بیمارستان زنان، و بیمارستان کودکان بوستون برای بررسی دقیق‌تر تأثیر مداخلات بهداشت عمومی که در هند اجرا شد.

این تیم مدل‌های ریاضی را برای توصیف اثر تخمینی این مداخلات ایجاد کردند زیرا تاریخ شروع و شدت اقدامات را تغییر می‌دادند و به راهنمایی پاسخ‌های آینده بر اساس محرک‌های اپیدمیولوژیک همراه با ملاحظات انسانی کمک می‌کردند.

سالواتوره گفت که هند به سرعت نسبت به شیوع اولیه اقدام کرد و در حالی که تنها حدود 500 مورد و 11 مرگ در مارس 2020 وجود داشت، قرنطینه سراسری را اعلام کرد. در حالی که این قرنطینه ها در کنترل ویروس موثر بودند، هزینه های اقتصادی و اجتماعی قابل توجهی نیز به همراه داشت. موکرجی گفت، اگر مداخلات ساده به اندازه کافی زود انجام می شد، زمانی که موارد افزایش مجدد در فوریه 2021 شروع شد، نیازی به قرنطینه های سخت نیست.

سالواتوره گفت: «برخلاف موج اول، هیچ واکنش بهداشت عمومی در سراسر کشور در طول موج دوم وجود نداشت. گردهمایی های بزرگ با استفاده کم یا بدون استفاده از پوشش صورت برگزار می شد. همراه با ظهور نوع دلتا، موج دوم حاصل در جمعیتی که عمدتاً واکسینه نشده بودند، تقریباً در هر معیار بهداشت عمومی بدتر از اولین بود.

سالواتوره، موکرجی و همکارانش چهار سناریو یا سطوح مختلف مداخلات بهداشت عمومی را بررسی کردند که با قوی‌ترین آنها شروع شد: قرنطینه سراسری سال 2020، که بسیار سخت‌گیرانه بود. سطح بعدی یک قرنطینه متوسط ​​بود، بر اساس مداخله ای که در ایالت ماهاراشترا در واکنش به موج دوم در آوریل 2021 مشاهده شد. دو سناریو دیگر بر اساس داده های ماهاراشترا مدل شدند، اما اقدامات بهداشت عمومی غیرقطعی را در بر گرفتند.

سالواتوره گفت: «در آن مرحله، بیش از یک سال در یک بیماری همه‌گیر بودیم که منجر به خستگی عمومی شد، در حالی که قرنطینه یک گزینه امکان‌پذیر نبود، بنابراین ما نیاز به بررسی سناریوهای غیرقطعی و پایبندی ضعیف‌تر داشتیم.»

سپس، محققان چندین مدل اپیدمیولوژیک انتقال بیماری‌های عفونی را که در میشیگان توسط آزمایشگاه موکرجی و آزمایشگاه آمار زیستی UM پیتر سونگ توسعه داده‌اند، به کار بردند تا تأثیر این مداخلات را در صورتی که در فوریه یا مارس سال گذشته در سراسر کشور منتشر شده بودند، مشخص کنند.

سالواتوره گفت، در حالی که مدل دارای عدم قطعیت قابل توجهی است، نشان می دهد که بسته به زمان مداخلات اجرا شده، حداقل 40 درصد از مرگ و میرهای گزارش شده را می توان با اقدامات غیرقطعی جلوگیری کرد.

وی گفت: «من فکر می‌کنم از آنجایی که قرنطینه اولیه بسیار سخت بود، به درستی اجرا نشد و هزینه‌های اجتماعی و اقتصادی بالایی داشت، انجام یک اقدام سیاسی ملی در واکنش به موج دوم دشوار بود.» “در یک بیماری همه گیر، زمان اقدامات مهم است.

با اقدامات اولیه می توان از قفل ها جلوگیری کرد. حتی فقط کاهش سرعت این امواج به طوری که سیستم مراقبت های بهداشتی بتواند با افرادی که تحت تأثیر قرار گرفته اند مقابله کند بسیار مهم است. متأسفانه تلاقی عوامل مختلف منجر به انتقال کنترل نشده ویروس در هند شد و مردم به دلیل کمبود اکسیژن و ناتوانی در دسترسی به مراقبت های بهداشتی مناسب جان خود را از دست دادند.”

موکرجی گفت که زمان آن فرا رسیده است که نگاهی دقیق تر به گذشته نگر بیندازیم و روش های آماری اصولی را به کار بگیریم تا بفهمیم چه مداخلاتی در کدام کشور موثر بوده است.

او گفت: «هنگامی که همه‌گیری بعدی رخ دهد، ما در موقعیتی قرار خواهیم گرفت که یک منوی شماره‌گیری و شماره‌گیری را برای سیاست‌گذاران ارائه کنیم که بر اساس داده‌های واقعی است. “علاوه بر کنترل ویروس، هر چارچوب مداخله بهداشت عمومی باید شامل حمایت اجتماعی و اقتصادی برای گروه‌های آسیب‌پذیر باشد، زیرا این مداخلات می‌تواند پیامدهای خردکننده‌ای برای زندگی انسان داشته باشد. این یکی از قوی‌ترین ویژگی‌های چارچوب پیشنهادی ما است. علوم داده های بشردوستانه.”