[ad_1]
سازمان بهداشت جهانی روز پنجشنبه کمیته اضطراری خود را تشکیل داد تا بررسی کند که آیا شیوع مارپیچ آبله میمون ایجاب می کند که وضعیت اضطراری جهانی اعلام شود.
اما برخی کارشناسان می گویند تصمیم سازمان جهانی بهداشت برای اقدام تنها پس از سرایت این بیماری به غرب، می تواند نابرابری های وحشتناکی را که بین کشورهای ثروتمند و فقیر در طول همه گیری ویروس کرونا به وجود آمد، تثبیت کند.
اعلام آبله میمون به عنوان یک وضعیت اضطراری جهانی به این معنی است که آژانس بهداشت سازمان ملل این شیوع را یک “رویداد خارق العاده” می داند و این بیماری در خطر گسترش حتی در مرزهای بیشتر است و احتمالاً نیاز به واکنش جهانی دارد. همچنین به آبله میمون تمایز مشابهی با همه‌گیری کووید-19 و تلاش‌های مداوم برای ریشه‌کن کردن فلج اطفال می‌دهد.
WHO گفت انتظار ندارد تا قبل از جمعه تصمیمات اتخاذ شده توسط کمیته اضطراری خود را اعلام کند.
بسیاری از دانشمندان تردید دارند که چنین اعلامیه ای به مهار این بیماری همه گیر کمک کند، زیرا کشورهای توسعه یافته که جدیدترین موارد را ثبت می کنند در حال حاضر به سرعت در حال توقف آن هستند.
هفته گذشته، تدروس آدهانوم گبریسوس، مدیر کل سازمان جهانی بهداشت، اپیدمی اخیر آبله میمون شناسایی شده در بیش از 40 کشور، عمدتا در اروپا، را “غیر معمول و نگران کننده” توصیف کرد. آبله میمون ده ها سال است که مردم را در مرکز و غرب آفریقا بیمار کرده است، جایی که یک نسخه از این بیماری تا 10 درصد از افراد مبتلا را می کشد.
نسخه ای از این بیماری که در اروپا و جاهای دیگر دیده می شود معمولاً دارای نرخ مرگ و میر کمتر از یک درصد است و تاکنون هیچ مرگ و میر فراتر از آفریقا گزارش نشده است.
اویواله توموری، ویروس شناس نیجریه ای که نشسته است، می گوید: «اگر سازمان جهانی بهداشت واقعا نگران شیوع آبله میمون بود، آنها می توانستند کمیته اضطراری خود را سال ها پیش، زمانی که دوباره در نیجریه در سال 2017 ظاهر شد، تشکیل دهند و هیچ کس نمی دانست که چرا ما ناگهان صدها مورد ابتلا به این بیماری را داشتیم. در چندین گروه مشاوره WHO
این کمی کنجکاو است که WHO تنها زمانی که بیماری در کشورهای سفیدپوست ظاهر شد با کارشناسان خود تماس گرفت.
تا ماه گذشته، آبله میمون شیوع قابل توجهی فراتر از آفریقا ایجاد نکرده بود. دانشمندان هیچ جهشی در این ویروس پیدا نکرده‌اند که نشان دهد این ویروس قابل انتقال‌تر است و یکی از مشاوران برجسته سازمان جهانی بهداشت ماه گذشته گفت که افزایش موارد در اروپا احتمالاً با فعالیت جنسی در بین مردان همجنس‌گرا و دوجنس‌گرا در دو راو در اسپانیا و بلژیک مرتبط است. .
تا به امروز، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده بیش از 3300 مورد آبله میمون را در 42 کشوری که این ویروس به طور معمول مشاهده نشده است، تایید کرده است. بیش از 80 درصد موارد در اروپا است. در همین حال، آفریقا در حال حاضر بیش از 1400 مورد در سال جاری داشته است که 62 مورد مرگ را شامل می شود.
سوالات تخصصی “استاندارد دوگانه”
دیوید فیدلر، کارشناس ارشد بهداشت جهانی در شورای روابط خارجی، گفت توجه جدید سازمان جهانی بهداشت به آبله میمون در بحبوحه گسترش آن در خارج از آفریقا می تواند به طور ناخواسته شکاف بین کشورهای ثروتمند و فقیر را که در طول کووید-19 مشاهده شد، بدتر کند.
فیدلر می‌گوید: «ممکن است دلایل موجهی وجود داشته باشد که چرا سازمان بهداشت جهانی فقط زمانی زنگ خطر را به صدا درآورد که آبله میمون به کشورهای ثروتمند سرایت کرد، اما در کشورهای فقیر که استانداردی دوگانه به نظر می‌رسد.» او گفت که جامعه جهانی هنوز در تلاش است تا اطمینان حاصل کند که فقرای جهان علیه ویروس کرونا واکسینه شده‌اند و مشخص نیست که آیا آفریقایی‌ها حتی خواهان واکسن آبله میمون هستند، با توجه به اولویت‌های رقابتی مانند مالاریا و HIV.
فیدلر می‌گوید: «مگر اینکه دولت‌های آفریقایی به‌طور خاص درخواست واکسن نکنند، ممکن است ارسال آنها کمی حمایت‌کننده باشد، زیرا به نفع غرب است که جلوی صادرات آبله میمون‌ها را بگیرد.»
WHO همچنین پیشنهاد ایجاد یک مکانیسم اشتراک واکسن را برای کمک به کشورهای آسیب‌دیده ارائه کرده است که می‌تواند شاهد انتقال دوزهای آن به کشورهای ثروتمندی مانند بریتانیا باشد که بزرگترین شیوع آبله میمون را فراتر از آفریقا دارد – و اخیراً استفاده از واکسن‌ها را گسترش داده است.
تا به امروز، اکثریت قریب به اتفاق موارد در اروپا در مردان همجنس‌گرا یا دوجنس‌گرا یا سایر مردانی بوده است که با مردان رابطه جنسی داشته‌اند، اما دانشمندان هشدار می‌دهند که هر فردی که با فرد مبتلا تماس نزدیک داشته باشد یا لباس یا ملحفه‌هایش در معرض خطر عفونت باشد. ، صرف نظر از گرایش جنسی آنها. افراد مبتلا به آبله میمون اغلب علائمی مانند تب، بدن درد و بثورات پوستی را تجربه می کنند. اکثر آنها در عرض چند هفته بدون مراقبت پزشکی بهبود می یابند.
حتی اگر WHO اعلام کند آبله میمون یک وضعیت اضطراری جهانی است، هنوز مشخص نیست که چه تاثیری می تواند داشته باشد.
در ژانویه 2020، WHO COVID-19 را یک وضعیت اضطراری بین‌المللی اعلام کرد. اما تعداد کمی از کشورها تا ماه مارس توجه کردند، زمانی که سازمان آن را به عنوان یک بیماری همه گیر توصیف کرد، چند هفته پس از آن که بسیاری از مقامات دیگر چنین کردند. WHO بعداً به دلیل اشتباهات متعدد خود در طول همه گیری همه گیر مورد انتقاد قرار گرفت، که برخی کارشناسان گفتند ممکن است باعث واکنش سریعتر به آبله میمون شود.
آماندا گلاسمن، معاون اجرایی مرکز توسعه جهانی، گفت: «بعد از کووید، WHO نمی‌خواهد آخرین کسی باشد که آبله میمون را وضعیت اضطراری اعلام کند. این ممکن است به سطح یک وضعیت اضطراری شبیه کووید نرسد، اما همچنان یک اورژانس بهداشت عمومی است که باید به آن رسیدگی شود.»
سلیم عبدالکریم، اپیدمیولوژیست و معاون رئیس دانشگاه کوازولو ناتال در آفریقای جنوبی، گفت که سازمان جهانی بهداشت و سایرین باید اقدامات بیشتری را برای جلوگیری از آبله میمون در آفریقا و جاهای دیگر انجام دهند، اما متقاعد نشده بود که اعلام وضعیت اضطراری جهانی کمک کند.
عبدالکریم گفت: “این تصور نابجا وجود دارد که آفریقا این قاره فقیر و درمانده است، در حالی که در واقع ما می دانیم که چگونه با اپیدمی ها مقابله کنیم.” وی گفت: توقف شیوع بیماری در نهایت به مواردی مانند مراقبت، ایزوله کردن بیماران و آموزش عمومی بستگی دارد.
وی گفت: شاید در اروپا برای جلوگیری از آبله میمون نیاز به واکسن داشته باشند، اما در اینجا، ما توانسته ایم با اقدامات بسیار ساده آن را کنترل کنیم.
[ad_2]