[ad_1]

هیئت پارلمانی برای بحث در مورد مقرون به صرفه بودن درمان سرطان با وزیر بهداشتدهلی نو: کمیته پارلمانی بهداشت و رفاه خانواده عصر دوشنبه برای بحث در مورد “قابلیت هزینه درمان سرطان” با راجش بوشان، وزیر بهداشت اتحادیه، تشکیل جلسه خواهد داد.

این کمیته جلسه را حوالی ساعت 15 در داخل ساختمان مجلس برگزار خواهد کرد.

در این جلسه، کمیته “نظرات وزیر، وزارت بهداشت و رفاه خانواده را در مورد “قابلیت هزینه درمان سرطان” خواهد شنید.

این نشست بسیار مهم است زیرا بار سرطان در هند با افزایش موارد در دو دهه گذشته یک موضوع نگران کننده است و انتظار می رود این روند در آینده به دلایل بسیاری از جمله جمعیت شناختی (عمدتا تغییر در ساختار سنی) با سرعت بیشتری رشد کند. جمعیت) و انتقال اپیدمیولوژیک (از واگیر به غیرواگیر)، و افزایش تشخیص مورد.

طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی، در هند، سرطان با 7.84 میلیون مرگ و میر در سال 2018 و 13.92 میلیون مورد در سال 2020 گزارش شده است.

در حالی که بار فزاینده موارد سرطان در کشور باعث نگرانی بسیاری از متخصصان سرطان شده است، هزینه های متفاوت مراقبت از سرطان، کارشناسان بهداشت عمومی را نگران کرده است.

همانطور که تقسیم هزینه نشان می دهد، سرطان یک بیماری پرهزینه برای مدیریت است. علاوه بر این، غربالگری برای تشخیص زودهنگام، تشخیص و درمان، شامل مراقبت های پس از درمان و توانبخشی است.

یک کارشناس می گوید در سطح ملی، میانگین کل هزینه های مراقبت از سرطان حدود 116218 روپیه بود. در بیمارستان‌های خصوصی، کل هزینه مراقبت از سرطان 141774 روپیه تخمین زده می‌شود، در حالی که در بیمارستان‌های دولتی این هزینه در مقایسه با 72092 روپیه کمتر بود. الگوی دولتی نشان می دهد که هزینه کلی مراقبت از سرطان در هند از 74699 روپیه در اودیشا تا 239974 روپیه در ایالت جارکند متغیر است. در هشت ایالت، یعنی اودیشا، تامیل نادو، آندرا پرادش، تلانگانا، بنگال غربی، چاتیسگار، بیهار و هاریانا، هزینه کلی درمان سرطان زیر 1 میلیون روپیه بود. با این حال، بیماران سرطانی بین 1 تا 1.5 میلیون روپیه برای درمان در پنجاب، کارناتاکا، گجرات، کرالا، مادیا پرادش و ماهاراشترا هزینه کردند. در جامو و کشمیر، اوتار پرادش، راجستان، آسام، هیماچال پرادش و جارکند هزینه درمان سرطان بیش از 1.5 میلیون روپیه است.

جنبه مهمی که باید مورد توجه قرار گیرد درصد درصد هزینه های پزشکی و غیرپزشکی است. حدود 90 درصد از کل هزینه های مراقبت از سرطان مربوط به مراقبت های پزشکی است که شامل هزینه های مشاوره پزشکان، داروها، آزمایش های تشخیصی، هزینه تخت و سایر خدمات پزشکی مانند انتقال خون و مکمل های اکسیژن می شود. 10 درصد باقیمانده مربوط به سرهای غیرپزشکی است که شامل حمل و نقل، غذا، اسکورت و حمل و نقل برای سایر اعضای خانواده می شود.

الگوی دولتی نشان می‌دهد که در دو ایالت، یعنی چاتیسگار و بیهار، هزینه‌های غیرپزشکی بیش از 20 درصد از کل هزینه‌های سرطان را شامل می‌شود، در حالی که در 9 ایالت – اودیشا، آندرا پرادش، جارکند، کرالا، هیماچال پرادش، راجستان، تامیل نادو، آسام و جامو و کشمیر، بیش از 10 درصد از هزینه ها مربوط به خدمات غیرپزشکی است.



[ad_2]