پانل Parl، ، پیشنهاد می کند که GST داروها را کاهش دهید، واکسن های بومی را برای درمان سرطان مقرون به صرفه در هند در دسترس قرار دهید.

توسط پایال مهتا

دهلی نو: منابع گفتند، هیئت پارلمانی روز سه‌شنبه کاهش مالیات کالا و خدمات (GST) برای داروها و در دسترس قرار دادن واکسن‌های بومی برای درمان مقرون‌به‌صرفه بیماران سرطانی در کشور را پیشنهاد کرد.

افسران وزارت بهداشت و رفاه خانواده قبل از پانلی به ریاست پروفسور رامگوپال یداو، عضو پارلمان حزب سامجوادی در راجیا سبها، حضور داشتند تا در مورد موضوع حیاتی درمان مقرون به صرفه برای سرطان در هند بحث کنند.

راجش بوشان، وزیر بهداشت، دکتر بالرام بهارگاوا، مدیرکل تحقیقات پزشکی هند، آتل گویال، مدیر کل خدمات بهداشتی، از جمله افسران حاضر در جلسه امروز بودند.

ارائه تفصیلی در این کمیته توسط وزارت بهداشت ارائه شد. در این بیانیه آمده است که از 22 AIIMS که در کشور مشغول به کار هستند، تنها 6 مرکز دارای امکانات برای درمان سرطان هستند. منابع گفتند همچنین درک می شد که حداقل سه مورد از امکانات برای درمان سرطان فقط بر روی کاغذ موجود است. تنها در 13 کالج پزشکی که به طور متمرکز اداره می شدند، دولت مرکز درمان سرطان را اداره می کرد.

منابع گفتند که یکی از اعضای پارلمان چگونگی از بین رفتن عملا دانشکده پزشکی و بیمارستان ملی چیترنجان در بنگال غربی را مطرح کرد. اکنون با وجود اینکه هجوم بیماران وجود دارد، حاضر به کاهش نیست.

اعضا همچنین درباره افزایش قیمت داروها و داروهای مرتبط با سرطان ابراز نگرانی کردند. علیرغم اینکه دولت مدعی است تحت شرایط خاصی این داروها با نرخ یارانه ای در دسترس هستند، اعضا به وزارت بهداشت اعلام کردند که وضعیت مردمی مانند اعلام شده نیست. طبق پیشنهاد اعضا، نیاز فوری به کاهش GST در این گونه داروها و داروها وجود داشت.

اعضا نگرانی خود را در مورد در دسترس بودن امکانات ابراز کردند و خواستار انجام اسکن PET شدند که راهی حیاتی برای تشخیص سرطان است.

اعضا همچنین از مأموران حاضر در جلسه امروز خواستند که سرطان را به عنوان یک بیماری قابل اطلاع هرچه زودتر اعلام کنند زیرا با افزایش قیمت درمان و انگ ناشی از آن، تبدیل به یک نگرانی بزرگ برای مردم عادی شده است.

بیماری قابل اطلاع هر بیماری است که طبق قانون باید به مقامات دولتی گزارش شود. تجمیع اطلاعات به مقامات اجازه می دهد تا بیماری را رصد کنند و هشدارهای اولیه را در مورد شیوع احتمالی ارائه می دهد.

علاوه بر این، بحث شد که مشاوره برای بیماران سرطانی و اعضای خانواده آنها مهمترین تمرکزی است که دولت مرکزی باید به آن توجه کند. این موضوع از سوی برخی از اعضا در این جلسه مطرح شده است.

اعضا همچنین از سوی مقامات مطلع شدند که واکسن HPV برای درمان سرطان به مرحله سوم آزمایشی خود رسیده است. با این حال، در این مرحله، این موضوع فرعی است. همه اعضا به طور هماهنگ از دولت مرکزی درخواست کردند که توسعه واکسن های بومی را تشویق کند تا درمان مقرون به صرفه باشد و از در دسترس بودن واکسن ها اطمینان حاصل شود.

این بحث در صبح روز سه‌شنبه ادامه می‌یابد که برخی از سازمان‌ها از جمله مؤسسه ملی سرطان، مؤسسه علوم پزشکی تمام هند (AIMS)، جاجار، هاریانا و مؤسسه سرطان دکتر Bhubaneswar Borooah (BBCI)، Guwahati، Assam. موسسه ملی سرطان چیترنجان (CNCI)، کلکته، بنگال غربی؛ و موسسه ملی پیشگیری و تحقیقات سرطان، گوتام بودا ناگار، اوتار پرادش، پیشنهادات خود را در مقابل کمیته ارائه خواهند کرد.

کمیته در حال حاضر در حال دریافت تحقیقات از موسسه سرطان دکتر Bhubaneswar Borooah (BBCI)، Guwahati و همانطور که توسط موسسه ملی سرطان Chittaranjan (CNCI)، کلکته ارائه شده است.

یادداشت پیش زمینه در مورد این موضوع همچنین از وزارت بهداشت و رفاه خانواده و پاسخ به پرسشنامه در مورد این موضوع که توسط بیمارستان TATA Memorial، بمبئی در طول سفر مطالعاتی کمیته به بمبئی در 28 آوریل 2022 ارائه شده است، به این مرکز ارسال شده است. اعضا.

در هند نیز سرطان با 7.84 میلیون مرگ و میر در سال 2018 و 13.92 میلیون مورد در سال 2020 گزارش شده است.

یک کارشناس می گوید، در سطح ملی، میانگین کل هزینه های مراقبت از سرطان حدود 116218 روپیه بود. در بیمارستان‌های خصوصی، کل هزینه مراقبت از سرطان 141774 روپیه تخمین زده می‌شود، در حالی که در بیمارستان‌های دولتی این هزینه در مقایسه با 72092 روپیه کمتر بود. الگوی دولتی نشان می دهد که هزینه کلی مراقبت از سرطان در هند از 74699 روپیه در اودیشا تا 239974 روپیه در ایالت جارکند متغیر است.

در هشت ایالت، یعنی اودیشا، تامیل نادو، آندرا پرادش، تلانگانا، بنگال غربی، چاتیسگار، بیهار و هاریانا، هزینه کلی درمان سرطان زیر 1 میلیون روپیه بود. با این حال، بیماران سرطانی از 1 تا 1.5 میلیون روپیه برای درمان در پنجاب، کارناتاکا، گجرات، کرالا، مادیا پرادش و ماهاراشترا هزینه کردند. در جامو و کشمیر، اوتار پرادش، راجستان، آسام، هیماچال پرادش و جارکند هزینه درمان سرطان بیش از 1.5 میلیون روپیه است.

جنبه مهمی که باید مورد توجه قرار گیرد درصد درصد هزینه های پزشکی و غیرپزشکی است. حدود 90 درصد از کل هزینه های مراقبت از سرطان مربوط به مراقبت های پزشکی است که شامل هزینه های مشاوره پزشکان، داروها، آزمایش های تشخیصی، هزینه تخت و سایر خدمات پزشکی مانند انتقال خون و مکمل های اکسیژن می شود. 10 درصد باقیمانده مربوط به سرهای غیرپزشکی است که شامل حمل و نقل، غذا، اسکورت و حمل و نقل برای سایر اعضای خانواده می شود.

الگوی دولتی نشان می دهد که در دو ایالت، یعنی چاتیسگار و بیهار، هزینه های غیرپزشکی بیش از 20 درصد از کل هزینه های سرطان را تشکیل می دهد، در حالی که در 9 ایالت – اودیشا، آندرا پرادش، جارکند، کرالا، هیماچال پرادش، راجستان، تامیل نادو، آسام و جامو و کشمیر، بیش از 10 درصد از هزینه ها مربوط به خدمات غیرپزشکی است.