کارشناسان پیشنهاد می کنند که این بردهای آسان می تواند زمان انتظار در اورژانس بیمارستانی را کاهش دهد

در حالی که پسر مبتلا به آسم سارا مک‌لئود در سفر اخیرش به اتاق اورژانس در کلگری تلاش می‌کرد تا نفس بکشد، او به تخته نگاه کرد تا ببیند که بین پسرش و مراقبت‌های مورد نیاز او 10 ساعت منتظر مانده است.

وقتی وارد شد، پسرش پایدار بود. اما او بدتر شد، بنابراین مک لئود با یک پرستار صحبت کرد.

مک لئود گفت: “پرستار از طریق سیستم خود نگاه کرد و دوباره تختی در دسترس نبود. او آشکارا ناامید بود. او به من گفت که می تواند بگوید که سیستم خراب است.”

پرستار توانست تختی را در واحد دیگری پیدا کند و پسر مک لئود در نهایت توانست کمک بگیرد. اما کل این آزمایش حدود هشت ساعت طول کشید.

مک‌لئود می‌گوید: «وقتی از اتاق خارج شدم، هنوز خانواده‌هایی در آنجا بودند که وقتی ساعت سه صبح شروع کردم، آنجا بودند.

موضوع طولانی زمان انتظار گریبان بخش های اورژانس بیمارستان را گرفته است مدت ها قبل از همه گیری COVID-19. در انتاریو، بیماران اورژانس در حال رسیدگی هستند با زمان انتظار بی سابقه برای بستری شدن در بیمارستان

کارشناسان مراقبت های بهداشتی می گویند تعدادی راه حل وجود دارد که می تواند فشار ایجاد شده را کاهش دهد. اجرای برخی از این راه حل ها مدتی طول می کشد – اما آنها می گویند که برخی دیگر می توانند اکنون عملی شوند.

دکتر لیندی سامسون، رئیس کارکنان در CHEO، (بیمارستان کودکان سابق انتاریو شرقی)، می‌گوید که برای کودکان و رشد آنها مهم است که مشکل انتظار اکنون حل شود، زیرا اثر کاهشی بخش‌های اورژانس مملو از جمعیت در حال تأثیرگذاری است. در مورد جراحی ها

“بخش های پزشکی بستری در چند هفته گذشته در 100 درصد یا بیش از 100 درصد اشغال شده اند. و زمانی که این اتفاق بیفتد، امکان خروج کودکانی که در بخش اورژانس هستند و باید در بیمارستان بستری شوند را به تاخیر می اندازد. سامسون، که همچنین یک پزشک عفونی کودکان است، گفت: بخش اورژانس و به اتاق بیمارستان آنها بلند شوید.

مراقبت از سلامت روان خارج از اورژانس

سامسون می‌گوید CHEO شاهد شیوع ویروس‌های تنفسی و افزایش ضربه و شکستگی استخوان‌هایی است که با بچه‌ها در تابستان بیرون بازی می‌کنند.

علاوه بر این، او می‌گوید که تعداد زیادی از کودکان و نوجوانان مبتلا به ناراحتی حاد سلامت روان وجود دارد. و اینجاست که CHEO شروع به ایجاد تفاوت کرده است.

سامسون می‌گوید CHEO سعی می‌کند با حذف نیاز برخی از بچه‌ها به بخش اورژانس در وهله اول، زمان انتظار را کاهش دهد.

این بیمارستان یک تیم بهداشتی متمرکز بر کودکان و جوانان را راه‌اندازی کرد که توسط استان تامین می‌شود و با بیش از 60 سازمان و ارائه‌دهنده خدمات بهداشتی کودکان مانند پزشک خانواده، پزشکان اطفال، سازمان‌های سلامت روان و ارائه‌دهندگان مراقبت‌های خانگی همکاری می‌کند.

آن گروه با هم همکاری کرده اند تا برنامه ای به نام یک تماس، یک کلیک ایجاد کنند، که یک سرویس سلامت روان است که دسترسی آسان به اطلاعات و آزمایش را برای یافتن افرادی که می توانند در سریع ترین زمان ممکن بهترین کمک را ارائه دهند، بدون پا گذاشتن به آن امکان پذیر می کند. ER.

سامسون می‌گوید همه چیز به این است که «کودکان و خانواده‌هایشان و نیازهایشان را در مرکز قرار دهیم و [building] یک سیستم در اطراف آن به روشی یکپارچه به جای اینکه مردم مجبور شوند از حلقه ها بپرند و به سیلوهای مختلف بروند که جداگانه در حال برنامه ریزی هستند.”

و سامسون می گوید که رویکرد کلی کار می کند.

سامسون گفت: «داده‌هایی از پیش از کووید وجود دارد که نشان می‌دهد این امر نیاز آنها به بستری شدن در بیمارستان را کاهش می‌دهد و به اعتقاد من همچنین بازدید از بخش اورژانس را نیز کاهش می‌دهد.

مناطق ارزیابی سریع

دکتر دیوید پتری می‌گوید کاهش زمان انتظار بخش اورژانس پیچیده است، اما می‌توان با درک نحوه عملکرد کلی یک سیستم بیمارستانی و محل مشکلات انجام داد.

پتری یک پزشک اورژانس در هالیفاکس است و تقریباً 30 سال است که در اورژانس کار می کند.

او می گوید در بخش های اورژانس نوا اسکوشیا، انتظار از ثبت نام تا مراجعه به پزشک به طور متوسط ​​حدود چهار ساعت است، اما می تواند تا هشت ساعت نیز طول بکشد.

یکی از راه‌هایی که پتری برای بهبود سیستم پیشنهاد می‌کند، استفاده بهتر از تخت‌هایی است که بیمارستان‌ها دارند.

“ده، 15 سال پیش، یک [emergency department] تخت یک بود [emergency department] پتری گفت: تخت و بیمار بعدی وارد شد، در آن تخت ماند تا زمانی که کار آنها کامل شود… بنابراین یک دوره تاخیر تا تصمیم گیری وجود داشت و بیمار یا به طبقه بالا به تخت بستری خود منتقل شد یا مرخص شد.” .

اما پتری معتقد است که یک منطقه ارزیابی سریع می تواند آن را تغییر دهد.

پتری گفت: «شما فردی را وارد می‌کنید، شرح حال و فیزیکی خود را انجام می‌دهید… سپس او را در جایی که ممکن است از آن تخت بیرون بیاورید، او را به منطقه‌ای که ممکن است به عنوان یک منطقه انتظار داخلی نامیده می‌شود منتقل کنید و بیمار بعدی را به آنجا منتقل کنید».

بنابراین به جای اینکه یک تخت برای چهار تا پنج ساعت توسط یک بیمار اشغال شود، می توانید پنج، شش، هفت، هشت بیمار را از طریق آن تخت یک نفره جابجا کنید.

مسئولیت پذیری و هماهنگی

پتری همچنین بهبود مسئولیت پذیری را پیشنهاد می کند. او می‌گوید اغلب بخش‌های مختلف با هم کار نمی‌کنند و در حل مسائل خود مشکلاتی را برای دیگران ایجاد می‌کنند.

به عنوان مثال، یک بخش بستری با صف طولانی ممکن است بیماران را در بخش اورژانس رها کند. اما پتری می‌گوید که می‌توان این مشکل را با مسئولیت‌پذیری در سراسر حوزه مراقبت‌های بهداشتی حل کرد.

«به طور خاص تر … برخی از مؤثرترین تأثیرات بر [keeping people moving through the ER] پتری می‌گوید: «با مسئولیت‌پذیری مردم در قبال اهداف جریانی مشخص ارتباط دارند.»

و این به مدت زمان اقامت مربوط می شود. این به ملاقات با زمان مورد انتظار ترخیص مربوط می شود، کلی چیزهایی که می توانند تفاوت ایجاد کنند.

و پتری و سامسون هر دو موافق هستند که همکاری و کار تیمی بیشتر در تمام بخش‌های مراقبت‌های بهداشتی نیز می‌تواند به این موضوع کمک کند.

پتری گفت: “همه ما باید به بیماران و سیستم خود متعهد باشیم و همه ما باید فراتر از این مرزها کار کنیم.” این تنها راهی است که می‌خواهیم خود را از این وضعیت رها کنیم.»

سارا مک‌لئود گفت که امیدوار است این تفاوت‌ها را ببیند تا اگر مجبور شد دوباره پسرش را به بخش اورژانس ببرد، او زودتر کمک می‌گیرد.

“من فکر می کنم که ما به عنوان شهروند، به عنوان والدین، سزاوار این هستیم که بدانیم زمان انتظار در بیمارستان ها چقدر است و چرا آنقدر بد است و برای رفع آنها چه کاری می توانیم انجام دهیم؟” مک لئود گفت.

“امیدوارم با رفتن به جلو مجبور نباشم به عقب برگردم، مگر اینکه خیلی جدی باشد.”

---

تهیه کنندگی کالین راس، آمینه ظفر و استفانی دوبوآس.