نور بیشتر از سایه برای علم در منطقه

جامعه باید به علم اعتماد داشته باشد، اما این نیاز به روحیه نقادانه و دوز خاصی از شک و تردید دارد تا اعتمادی آگاهانه باشد و مردم بدانند چگونه تشخیص دهند که چه زمانی به گزاره های علمی اعتبار می دهند یا نه.

این می تواند نتیجه کلی پس از بیش از یک ساعت گوش دادن به سه متخصص آمریکای لاتین در زمینه ارتباطات علمی، معرفت شناسی، سیاست های عمومی علم و فناوری، که به طور مستقیم یا غیرمستقیم با موضوع اعتماد به علم مرتبط است، باشد، که در بحث مجازی شرکت کردند. 28 ژوئن.

عنوان شده است نورها و سایه های اعتماد به علم، جلسه توسط SciDev.Net در اتحاد با Salud con Lupa و Red DivulgaCiencia به منظور تجزیه و تحلیل وضعیت اعتماد به علم در منطقه ما. همه‌گیری کووید-19 تا چه اندازه به تقویت آن کمک کرد، اما در عین حال، چگونه این فراوانی اطلاعات علمی منجر به ظهور و تثبیت نظریه‌های شبه علمی، اخبار جعلی و نظریه‌های انکار شد.

پیوندهای بین ارتباطات و فرهنگ علمی نیز مورد بررسی قرار گرفت. تضاد منافعی که علم را طبیعی می‌کند و به آن آسیب می‌زند، و راه‌هایی برای مبارزه با اطلاعات غلط علمی عظیمی که در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها بیداد می‌کند.

کارملو پولینو آرژانتینی از اسپانیا، جایی که در آمریکای لاتین و اروپا در مورد ادراک عمومی، ارتباطات و فرهنگ علمی تحقیق و تدریس می کند، تصمیم گرفت تا تشخیص دهد که اعتماد یک واقعیت بسیار اساسی و ضروری در زندگی روزمره است، اما شامل ابعاد مختلفی است که به با بینش، اعتبار، صداقت و حتی همدلی.

هنگامی که اعتماد به علم، به موسسات یا متخصصان علم را ارزیابی می کنیم، باید از خود بپرسیم که به چه چیزی، برای چه و در چه شرایطی اعتماد داریم. [porque] در جامعه‌ای به این پیچیدگی، با ریسک‌های تکنولوژیک، مانند جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم، و با تصمیم‌گیری سیاست‌های عمومی مواجه هستیم، دوز بی‌اعتمادی آگاهانه برای یک دموکراسی سالم و تقویت‌شده مطلوب است». مرکز علوم، توسعه و آموزش عالی (Centro Redes)، واحد مرتبط با CONICET آرژانتین.

اما نمی توان به علم به عنوان یک کل اعتماد کرد. اعتماد عمومی به علم و نهادهای علمی ضروری است.»

«… در جامعه‌ای پیچیده و پرخطر تکنولوژیک، مانند جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم، که با تصمیم‌گیری در سیاست‌های عمومی مواجه است، دوز بی‌اعتمادی آگاهانه برای یک دموکراسی سالم و تقویت‌شده مطلوب است».

کارملو پولینو، محقق در مرکز مطالعات علم، توسعه و آموزش عالی (Centro Redes)، آرژانتین

او افزود که در طول همه‌گیری «کاهش تردید وجود داشت و انتظارات در مورد S&T افزایش یافت. با این حال، انتظارات ناامید کننده ای نیز وجود داشت (20٪ در مورد آرژانتین) در مواجهه با تمام مشکلاتی که باید با آن مواجه بود، در بسیاری موارد به دلیل سیاسی شدن بیش از حد و ابزاری کردن علم توسط سیستم سیاسی.

سایه های علم

و چه اتفاقی می‌افتد که این اعتبار، در نظر عموم و حتی خود دانشمندان، به دلیل تضاد منافعی که به خوبی تعریف نشده است، تضعیف شود؟ مکزیکی Dèsirée Vidaña Pérez، یک روانشناس با دکترای دانشمندان در این موضوع، و به خصوص محدودیت های آن، معمولا وجود ندارد.

این استاد دانشگاه پس از اشاره به اینکه تضاد منافع می تواند هر اقدامی باشد که سودمند باشد مانند سفر، دعوت و حتی منفعت تحصیلی، تاکید کرد که در بسیاری از مقالات منتشر شده در منطقه ما به ویژه در مورد دخانیات، نویسندگان فراموش می کنند که تشخیص دهند. که آنها به هر طریقی به آن صنعت متعهد هستند.

دانشمندان در منطقه دستمزد چندان خوبی ندارند و زمانی که به دنبال پول برای انجام تحقیقات هستند، موقعیت‌های تضاد منافع ممکن است ایجاد شود. اگر شفاف شود هیچ اشکالی ندارد. مشکل این است که همیشه این اتفاق نمی افتد.

به نوبه خود، فابیولا تورس، از پرو، موسس و مدیر پورتال Salud con Lupa، اظهار داشت که اعتماد جامعه به علم “تضعیف شده است”، که باعث می شود بسیاری از روزنامه نگاران برای انتقال علم خوب و بازیابی این اعتماد اقدام کنند، مانند ابتکارات “راستی آزمایی” (تأیید داده ها).

به گفته تورس، درس‌های همه‌گیری این است که روزنامه‌نگاران باید بدانند که چگونه بین برجستگی و شواهد تمایز قائل شوند، به تخصص منابع و سخنگویان اهمیت دهند و بیاموزند که وقتی هیچ اطمینانی از آنچه اتفاق می‌افتد سکوت کنند.

زمان گذشت و به بسیاری از سؤالات مردم پاسخی داده نشد، اما روشن بود که نیاز به اعتماد به علم – با صداقت، مرتبط بودن فنی و همدلی، و بدون فراموشی اینکه تضاد منافع و دلایلی برای درک آنها وجود دارد. آنها – به ساخت جوامع بهتری که قادر به تصمیم گیری آگاهانه هستند کمک خواهند کرد.