[ad_1]

ماهاراشترا: بیمارستان‌هایی که خواستار جایگزینی خون هستند تا با اقدامات لازم روبرو شوند

بمبئی: بانک‌های خون در این ایالت ممکن است برای درخواست اهداکنندگان جایگزین از بیماران تحت عمل جراحی مواجه شوند. در صورت اجبار برای اهدای خون جایگزین از سوی بستگان و دوستان بیماران، بیمارستان ها ممکن است مجوز خود را از دست بدهند یا جریمه بپردازند.

شورای ایالتی انتقال خون (SBTC) تصمیم گرفته است که این عمل دیرینه را سرکوب کند و از شهروندان خواسته است در صورت وجود چنین مطالباتی از سوی بانک های خون به آنها اطلاع دهند. نهاد نظارتی همچنین در نظر دارد جریمه ای برای جریمه بانک های خونی که به دنبال اهداکنندگان جایگزین هستند، اعمال کند. در حال حاضر، SBTC فقط می تواند مجوزها را تعلیق یا لغو کند.
دکتر آرون تورات، دستیار مدیر SBTC، گفت: “اگر هر بانک خونی برای اهدای جایگزین درخواست کند، ما از بیماران می خواهیم که از ما شکایت کنند. ما بررسی می کنیم و در صورت مجرم شناخته شدن آنها اقدام می کنیم.” او گفت که SBTC بخشنامه های مکرری صادر کرده است که از بانک های خون خواسته است که خون را عمدتاً از طریق کمپ ها جمع آوری کنند. در سال 2017، SBTC به تمام بانک های خون دستور داد تا اهدای جایگزین را به تدریج حذف کنند و به طور پیوسته اهدای داوطلبانه را به 100 درصد برسانند. با این حال، زمانی که بیمارستان‌های خصوصی خواستار اهداکنندگان جایگزین از بیماران می‌شوند، مجبور می‌شوند مداخله کنند.

در حالی که داده های فعلی SBTC نشان می دهد که 98.9 درصد از جمع آوری خون در ماهاراشترا از طریق اهدای داوطلبانه انجام می شود، این تعداد بسیار مورد بحث است. فعالان نه تنها نسبت به آمارها بدبین هستند، بلکه معتقدند که بخش قابل توجهی از کمک های مالی جایگزین به عنوان “داوطلبانه” منتقل می شود. Vinay Shetty از NGO Think Foundation درخواست برای اهداکنندگان جایگزین را یک عمل شایع و بیشتر در بیمارستان های شرکتی خواند. او گفت: «هفته‌ای نمی‌گذرد که تماس‌ها و پیام‌های دیوانه‌وار از سوی خانواده‌هایی که به دنبال اهداکننده هستند دریافت نکنیم.

یک جراح ارشد قلب موافق بود که درخواست از خانواده‌ها برای اهدای اهداکنندگان امری رایج است، اما گفت که هیچ اجباری وجود ندارد. دکتر گفت: “اگر نتوانیم اهداکنندگان را قبل از جراحی ترتیب دهیم، عمل جراحی را به حالت تعلیق در نمی آوریم. اما از خانواده ها خواسته می شود تا هر واحدی را که انجام شده است جایگزین کنند.”

با این حال، یک پزشک ارتوپد وابسته به چندین بیمارستان گفت که درخواست اهداکننده “تقریبا یک دستور” است. وی گفت: گاهی به خانواده ها گفته می شود که 3 تا 5 اهدا کننده دریافت کنند.

به گفته یکی از مقامات فدراسیون بانک‌های خون بمبئی (FBBB)، یک سازمان غیرانتفاعی که توسط بانک‌های خون 47 عضو تشکیل شده است، دستیابی به اهدای 100٪ داوطلبانه، یک فکر آرمان‌شهری است و کاملاً قابل دستیابی نیست. این مقام مسئول گفت: “بیشتر بانک های خون مشتاق برگزاری کمپ هستند، اما اغلب پاسخ مطلوب را دریافت نمی کنند. مردم ممکن است به اندازه یک بیمارستان سرطان تمایلی به اهدای خون به یک بیمارستان شرکتی نداشته باشند.” اما فدراسیون معتقد است وضعیت نسبت به یک دهه قبل بهتر شده است.

دکتر تورات تکرار کرد که کمپ های اهدای خون در دو دهه تقریباً چهار برابر شده است. شتی گفت که در مقایسه با 7395 اردوگاهی که در سال 2001 برگزار شد، در سال 2019 به 29366 اردوگاه افزایش یافت. با این حال، تقاضا برای خون نیز افزایش یافته است. وی گفت: «کشور به قانونی برای تنظیم جمع آوری و توزیع خون نیاز دارد، زیرا دستورالعمل فعلی برای رسیدگی به همه مسائل کافی نیست.



[ad_2]