بیماران ماه ها منتظر معاینات حیاتی در بیمارستان صفدرجونگ هستند، ،

دهلی نو: بیمارانی که به یکی از بزرگترین مراکز مراقبت های بهداشتی عالی در بیمارستان صفدرجونگ هند شمالی مراجعه می کنند، به دلیل کمبود شدید ماشین آلات در بیمارستان، ماه ها برای انجام آزمایش های تشخیصی حیاتی مانند سی تی اسکن و ام آر آی مجبور به انتظار هستند. ماموگرافی، یک آزمایش حیاتی تشخیص سرطان برای زنان، از سال 2020 در بیمارستانی که زیر نظر وزارت بهداشت و رفاه خانواده است، انجام نشده است.

کسانی که برای درمان خود به گزارش های فوری نیاز دارند، مجبورند هزاران روپیه برای انجام این اسکن ها و آزمایش ها در آزمایشگاه های خصوصی بپردازند.

یک بیمار زنی که به دلیل درد و تورم شکم به بیمارستان صفدرجونگ از ناحیه مرادآباد یو پی اس مراجعه کرده بود، سی تی اسکن را دریافت کرد اما پنج ماه بعد برای انجام آزمایش تاریخ تعیین شد. مادرم با وجود مصرف داروها برای مدت طولانی تسکین نمی یافت و پزشکان محلی او را برای معالجه به بیمارستان صفدرجونگ معرفی کردند. در اینجا، پزشکان از او خواستند که قبل از شروع درمان، سی تی اسکن انجام دهد.»

سی تی اسکن (تشخیص بیماری ها و جراحات) در بیمارستان دولتی 500 روپیه و 6000 روپیه در صورت انجام در آزمایشگاه تشخیصی خصوصی هزینه دارد. او گفت: «ما مجبور شدیم پول قرض کنیم تا آزمایش را در یک آزمایشگاه خصوصی انجام دهیم، زیرا قرار بود درمان بر اساس تشخیص باشد.

دکتر انوج آگاروال، پزشک ارشد بخش تشخیص رادیولوژی و مداخله رادیولوژی، گفت: «ما بیماران اورژانسی را در اولویت قرار می دهیم، اما متأسفانه بسیاری از بیماران به دلیل دوره های انتظار طولانی، برگشت داده می شوند. در حال حاضر تنها یک دستگاه سی تی اسکن فعال است.

منابع به TOI گفتند که سه دستگاه سی تی اسکن در بیمارستان هستند. یکی در سال 2017 و دیگری سال گذشته کار را متوقف کرده بود. از آن زمان، تنها یک دستگاه کار می کند، که بیش از حد بارگذاری شده است.

یکی از کارکنان بیمارستان اذعان کرد: «هزینه‌های این آزمایش‌ها در بیمارستان بین 500 تا 2000 روپیه است، اما در بخش خصوصی چهار برابر بیشتر است.

به طور متوسط ​​روزانه نزدیک به 200 بیمار اسکن MRI (مفید برای معاینه مغز و نخاع) در بیمارستان صفدرجونگ تجویز می شود، اما تنها 17 تا 18 بیمار بستری می شوند. یکی از پزشکانی که در این واحد کار می کند، می گوید: «بقیه بیماران یا باید 8 تا 9 ماه منتظر بمانند یا بروند و در مراکز خصوصی اسکن انجام دهند. وی افزود که در حالی که اسکن در بیمارستان 2000 روپیه هزینه دارد، یک مرکز خصوصی برای همان 10000 روپیه هزینه دریافت می کند.

به گفته منابع، بیماران مبتلا به سرطان سینه باید رنج زیادی را متحمل شوند زیرا دستگاه ماموگرافی تنها از سال 2020 کار نکرده است. منابع گفتند که آنها چاره ای جز انجام آزمایش از خارج از بیمارستان برای شروع درمان ندارند. ماموگرافی در بیمارستان صفدرجونگ 150 روپیه و در آزمایشگاه های خصوصی 3 تا 3.5 هزار روپیه هزینه دارد.

دکتر بی‌ال‌ال شروال، سرپرست پزشکی بیمارستان، با اذعان به مشکلاتی که بیماران با آن مواجه هستند، گفت که فرآیند خرید دستگاه‌های سی‌تی و ام آر آی جدید آغاز شده است، اما به دلیل طولانی بودن روند آن، ماه‌ها طول می‌کشد. وی افزود که روز دوشنبه با مسئولان بخش رادیولوژی جلسه ای برگزار کرده و در تلاش برای رفع این مشکل هستند.