[ad_1]
مطالعه‌ای که تغییرات آب و هوایی محلی را با رویدادهای انسانی در آمریکای لاتین مرتبط می‌کند، نشان می‌دهد که آتش‌سوزی‌های مکرر در حومه شهرها می‌تواند دمای سطح زمین را افزایش دهد و بر سلامت و کیفیت زندگی مردم آن مناطق تأثیر بگذارد.
میشل فارفان، محقق دانشگاه گواناخواتو و یکی از محققان دانشگاه گواناخواتو می‌گوید: «وقتی آتش خاموش می‌شود، تصور می‌شود که مشکل حل شده است، اما ما دیدیم که دما همچنان می‌تواند بالا باشد و این مکان‌ها تبدیل به هیت سینک می‌شوند. نویسندگان کارهای منتشر شده در مجله کشور.
تیم تحقیقاتی افزایش دما را در منطقه پیرامونی شهر گواناخواتو (مکزیک) ارزیابی کرد و تشخیص داد که در طول سال‌های 2018 و 2021 سطح زمین 5.6 درجه سانتی‌گراد افزایش یافته است. این نشریه خاطرنشان می کند که مکان هایی که دمای زمین در آن ها افزایش یافته است با رکوردهای آتش سوزی جنگل های آن سال ها همزمان است.
وقتی آتش خاموش می‌شود، تصور می‌شود که مشکل حل شده است، اما دیدیم که دما می‌تواند همچنان بالا باشد و این مکان‌ها تبدیل به هیت سینک می‌شوند.»
میشل فارفان، دانشگاه گواناخواتو
این کارشناس بیان می کند که تغییر پوشش گیاهی و رشد بی رویه جمعیت مشخصه مناطق حاشیه ای نقش اساسی دارد. این امر به این دلیل رخ می دهد که گرما در سطح زمین باقی می ماند و از آنجایی که هیچ چشم انداز طبیعی – درختان و علفزارها – وجود ندارد، دما مهار شده و جزایر گرمایی تولید می شوند.
این روند افزایش دما بیشتر در مناطق شهری مورد مطالعه قرار می گیرد و با رشد جمعیت، تقاضا برای خدمات بیشتر مانند زیرساخت ها و تغییرات آب و هوایی همراه است.
جزایر گرمایی با اقداماتی مانند ایجاد مناطق سبز مانند نصب بام های سبز و حضور بیشتر درختان در شهرها مواجه هستند.
برای جغرافیدان ریچارد لمواین، محقق دانشگاه وورزبورگ (آلمان) و یکی دیگر از نویسندگان این مطالعه، یک نکته مهم این است که اطلاعات موجود در مورد جزایر گرمایی، بافت حاشیه را در نظر نمی گیرد.
“برای برنامه ریزی، باید بدانید در منطقه ای که آن شهر قرار است رشد کند چه اتفاقی می افتد. برنامه ریزی در داخل شهری که اساساً از قبل تأسیس شده است بسیار دشوارتر است. درعوض، اگر داده‌هایی در مورد آنچه در مناطق توسعه‌یافته اتفاق می‌افتد را داشته باشید، واقعاً می‌توانید برنامه‌ریزی شهری کارآمدی انجام دهید.»
Lemoine می‌گوید فقدان مطالعات در مورد آب و هوای محلی برای مناطق حاشیه‌ای آمریکای لاتین یکی از موانع رفع این مشکلات است. گواناخواتو ویژگی های محلی را ارائه می دهد، اما اطلاعاتی نیز دارد که می تواند به شهرهای دیگر منطقه تعمیم داده شود.
“این مطالعه بدون شک برای هر شهر در آمریکای لاتین اعمال می شود (…) شاید در برخی مکان ها دیدن آنچه در مورد آتش سوزی اتفاق می افتد چندان مرتبط نباشد، اما همیشه مهم است که ببینیم در مورد آتش سوزی چه اتفاقی می افتد. تغییر کاربری اراضی در وهله اول و در درجه دوم با درجه حرارت.» او اطمینان می دهد.
آمریکای لاتین و آفریقا مناطق عقب مانده ای در مطالعه آب و هوای شهری هستند. ما دقیقاً در تلاش هستیم تا داده‌های تجربی تولید کنیم که به ما امکان می‌دهد از تاریخچه اتفاقاتی که تاکنون رخ داده است آگاه شویم و آنچه را که در پی خواهد آمد برنامه‌ریزی کنیم.»
یکی از کشورهای منطقه که نظارت گسترده ای بر افزایش دما در مناطق شهری انجام داده است، شیلی است؛ اما مانند سایر کشورهای آمریکای لاتین، اطلاعات کمی در مورد پویایی تغییرات جمعیت و آب و هوای منطقه ارائه می کند. حاشیه ها
ما اطلاعات کمی در مورد شرایط آب و هوایی محله های روزانه خود داریم. هوگو رومرو، استاد دانشکده معماری دانشگاه شیلی که در این تحقیق شرکت نکرده است، می‌گوید: ما دانش کمی داریم زیرا تا به حال یک نگرانی عمده نبوده است.
رومرو خاطرنشان می کند که پیرامون نیز باید به عنوان فضاهایی که از طرد شهرها ساخته شده اند درک شود. آنها مکان هایی هستند که فقیرترین بخش ها فوراً به دنبال مکانی برای زندگی هستند.
ساخت شهرهایی که از نظر اقلیمی پایدار باشند، ضروری است. اما این ناپایداری این به طور مستقیم با فقر شهری، محرومیت و بی عدالتی اقلیمی شهری مرتبط است، به همین دلیل است که ما باید با حسابداری برای عدالت در شهر شروع کنیم.»
«اگر در مورد مردمی صحبت کنیم که در این مناطق زندگی می‌کنند که مصالح ساختمانی بسیار بداهه و نامطمئن دارند، ترکیب بسیار بدتر است. این یک خطر واقعی است، به ویژه برای گروه های آسیب پذیر مانند سالمندان، کودکان و افرادی که مشکلات سلامتی خاص دارند.»
> پیوند به مطالعه در مجله کشور
این مقاله توسط نسخه آمریکای لاتین و کارائیب تهیه شده است SciDev.Net
[ad_2]