[ad_1]
آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل در بیانیهای به مناسبت این روز گفت: «هزینهها فاجعهبار بوده است».
از زمان شیوع این بیماری همه گیر، او اشاره کرد که میلیون ها نفر جان خود را از دست داده اند، زیرا صدها میلیون نفر بیمار شده اند.
و اقتصادها متلاشی شده، سیستم های بهداشتی گسترش یافته و تریلیون ها دلار از دست رفته است.
این مقام ارشد سازمان ملل گفت: علاوه بر این، پیشرفت به سوی اهداف توسعه پایدار (SDGs) از مسیر خارج شده است.
او اظهار تاسف کرد: «کشورهای در حال توسعه اغلب به حال خود رها میشدند و با شرمندگی واکسنها، آزمایشها یا درمانهایی را که برای محافظت از مردمشان نیاز داشتند، رد میکردند».
به “درس های سخت” توجه کنید
او هشدار داد که کووید-19 آخرین اپیدمی یا بیماری همه گیر نیست که بشریت با آن مواجه است.
دبیرکل سازمان ملل متحد گفت: «به عنوان یک جامعه جهانی، ما باید به درسهای سخت کووید-19 توجه کنیم و سرمایهگذاری جسورانهای در آمادگی، پیشگیری و مقابله با همهگیری انجام دهیم.»
او بر نیاز به نظارت بهتر «برای شناسایی و پایش ویروسهای با پتانسیل اپیدمی» تأکید کرد. سیستمهای سلامت تابآور با حمایت پوشش همگانی سلامت؛ و نیروی کار بهداشتی “به خوبی آموزش دیده، مجهز و با دستمزد خوب”.
آقای گوترش افزود: «ما همچنین به دسترسی عادلانه به واکسنها، درمانها، تشخیص و فناوری نجات زندگی برای همه کشورها نیاز داریم».
یک مبارزه جهانی
وی بر لزوم «مبارزه با آفت» اطلاعات نادرست و شبه علم با «اطلاعات مبتنی بر علم و واقعیت» تاکید کرد و یادآور شد: کشور به کشور نمی توان با یک بیماری همه گیر مبارزه کرد.
«جهان باید دور هم جمع شود. دبیر کل سازمان ملل گفت: کووید-19 زنگ بیداری بود.
در این روز جهانی آمادگی برای همهگیری، من از همه کشورها میخواهم که در تلاشهای خود برای اطمینان از تجهیز و آماده بودن جهان برای مقابله با چالشهای بهداشتی آینده بایستند.
رویکرد یکپارچه
سازمان ملل همچنین ارزش رویکرد یک سلامت را یادآور شد که ادغام سلامت انسان، حیوان و گیاه و همچنین محیط زیست و سایر بخشهای مرتبط را تقویت میکند.
همکاری بین المللی و چندجانبه گرایی نقش مهمی در پاسخ به همه گیری ها ایفا می کند.
مشارکت و همبستگی بین هر فرد، جامعه، ایالت و منطقه، در تمام مراحل مدیریت بیماری همه گیر، قابل توجه است.
نقش سازمان ملل
سیستم سازمان ملل متحد، به ویژه سازمان بهداشت جهانی، نقشی محوری در هماهنگی و حمایت از تلاشهای ملی، منطقهای و بینالمللی برای پاسخ به بیماریهای همهگیر و همچنین در پیشگیری، کاهش و رسیدگی به اثرات بیماریهای عفونی و همهگیری – با هدف پیشبرد دارد. دستور کار 2030
با این حال، نقش و مسئولیت اصلی بر عهده دولت ها و ذینفعان مربوطه در مقابله با چالش های بهداشت جهانی، به ویژه زنان است که اکثریت کارکنان بهداشتی جهان را تشکیل می دهند.
کشورهای عضو سازمان ملل متعهد شدهاند که مشارکت فراگیر، برابر و بدون تبعیض را با توجه ویژه به افرادی که آسیبپذیر هستند یا در موقعیتهای آسیبپذیر با بیشترین احتمال ابتلا به عفونت همهگیر هستند، تضمین کنند.
[ad_2]