هدف پژوهشگران، فریب دادن آنتی‌بادی‌ها با طعمه، جلوگیری از رد سلول‌های پیوندی است

محققان UCSF یک رویکرد جدید و بالقوه نجات دهنده را توسعه داده اند که ممکن است از آنتی بادی ها از تحریک سیستم ایمنی سلول های درمانی و پیوندی مهندسی شده جلوگیری کند.

رد ناشی از آنتی‌بادی‌ها – برخلاف حمله شیمیایی که توسط سلول‌های ایمنی آغاز می‌شود – به‌خصوص مشکلی برای حل شدن است، عاملی که مانع توسعه برخی از این درمان‌ها می‌شود.

استراتژی جدید، که در شماره دوشنبه 2 ژانویه 2023 شرح داده شده است بیوتکنولوژی طبیعت، شامل استفاده از یک گیرنده “فریب” برای گرفتن آنتی بادی ها و خارج کردن آنها از گردش خون قبل از کشتن سلول های درمانی است که آنها به عنوان یک خارجی مهاجم رفتار می کنند. این تاکتیک ممکن است برای پیوند اعضا نیز مفید باشد.

توبیاس دیوس، دکتر، جولین IE هافمن، رئیس MD در جراحی قلب و نویسنده ارشد این مطالعه، گفت: «غلبه بر این رد با واسطه آنتی بادی واقعا سخت است. بنابراین، به جای تلاش برای سرکوب سیستم ایمنی بیمار، ما به دنبال راه‌هایی بودیم که بتوانیم سلول‌هایی را که بیمار دریافت می‌کند تغییر دهیم و آنها را بهتر قادر به زنده ماندن کنیم.»

محافظت از سلول های دوستانه اما خارجی

مشهورترین درمان‌های سلولی در ایالات متحده، درمان‌های سلول T با گیرنده آنتی ژن کایمریک (CAR) است. این درمان‌های CAR-T اغلب برای درمان موفقیت‌آمیز اشکال خاصی از لنفوم، نوعی سرطان اغلب کشنده، استفاده می‌شوند. اما استفاده از آنها در برابر تومورهای جامد بسیار دشوارتر شده است.

تا همین اواخر، اکثر درمان‌های CAR-T با استفاده از سلول‌های خود بیمار ساخته می‌شدند، اما دوام تجاری طولانی‌مدت درمان‌های سلولی از همه انواع، به سلول‌های «آلوژنیک» متکی است – سلول‌های درمانی تولید انبوه که از منبعی خارج از بیمار رشد می‌کنند. .

به گفته Deuse، مانند اندام‌های پیوندی، سیستم ایمنی گیرنده احتمالاً هر سلول خارجی یا بافت ایجاد شده از آنها را خارجی تلقی می‌کند و آنها را پس می‌زند. دیوز، جراح پیوند قلب که با مشکلات ناشی از رد سیستم ایمنی بیگانه نیست، گفت: «ما با پیوند اعضا این مشکل را پشت سر گذاشته‌ایم، بنابراین می‌دانیم که برای پیوند سلولی چه اتفاقی می‌افتد. این موضوع احتمالاً مانعی جدی در هر نوع پیوند سلولی آلوژنیک خواهد بود.»

دیوز خاطرنشان کرد که کارآزمایی‌های بالینی درمان‌های آلوژنیک CAR-T نتایج بدتری نسبت به درمان‌های مشتق‌شده از سلول‌های بیماران داشته است و افزود که ایمونوتراپی مستلزم چالش اضافه‌تر این است که این سلول‌های شناور آزاد بیشتر از سلول‌های پیوند شده در معرض حمله ایمنی قرار بگیرند.

وی گفت: ما باید راه های بهتری برای محافظت از این سلول ها پیدا کنیم.

فریب دادن آنتی بادی ها با طعمه

به طور معمول هنگامی که یک آنتی بادی به یک سلول متصل می شود، به عنوان نوعی برچسب عمل می کند، که یک سلول ایمنی را فرا می خواند تا به آنتی بادی متصل شود و روند کارآمدی را برای از بین بردن سلول برچسب گذاری شده آغاز کند. برای متوقف کردن این واکنش زنجیره‌ای، دیوز و تیمش روشی را ابداع کردند تا آنتی‌بادی‌ها را قبل از اتصال به سلول‌ها بگیرند و از فعال شدن پاسخ ایمنی جلوگیری کنند.

محققان سه نوع سلول را مهندسی ژنتیکی کردند – سلول‌های جزایر پانکراس تولید کننده انسولین، سلول‌های تیروئید و سلول‌های CAR-T – به طوری که هر یک از آن‌ها تعداد زیادی پروتئین به نام CD64 را بر روی سطوح خود ساخته و نشان دادند.

روی این سلول های مهندسی شده، CD64، که به شدت آنتی بادی های مسئول این نوع رد ایمنی را به هم متصل می کند، به عنوان نوعی طعمه عمل می کند، آنتی بادی ها را می گیرد و آنها را به سلول مهندسی شده متصل می کند، بنابراین سلول های ایمنی را فعال نمی کنند.

دیوز گفت: «ما دیدیم که می‌توانیم سطوح بالایی از این آنتی‌بادی‌ها را ربودیم، که منجر به محافظت بسیار قوی از سلول‌های درمانی شد. “این اثبات روشنی برای این رویکرد است.”

او گفت که قبل از آزمایش این رویکرد روی سلول هایی که به عنوان سلول های درمانی یا پیوندی طراحی شده اند، کارهای بیشتری باید انجام شود. در حالی که چنین سلول هایی از نظر بیولوژیکی پیچیده هستند، ساخت آنها گران و سخت است.

“امید من این است که مفهوم ما بتواند به توسعه سلول های آلوژنیک قابل استفاده جهانی کمک کند.” گفت دیوز. این امر درمان با سلول‌درمانی را ارزان‌تر و در دسترس‌تر می‌کند و آن‌ها را در دسترس بیماران بیشتری قرار می‌دهد.»

سایر نویسندگان UCSF آلسیا گراوینا، گریگول تدیاشویلی و سونیا شرپفر از آزمایشگاه ایمونوبیولوژی پیوند و سلول های بنیادی (TSI)، راجا راجالینگام از آزمایشگاه ایمونوژنتیک و پیوند، زو کوانت از بخش دیابت، غدد درون ریز و متا هستند. چاد دیزنروث از آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده، مرکز سم شناسی محاسباتی و قرار گرفتن در معرض نیز نویسنده است.