محققان مسیر جدیدی را برای پیشگیری از فیبروز قلبی شناسایی کردند

محققان دانشکده پزشکی دانشگاه کلرادو مکانیسم جدیدی را برای کند کردن اسکار بافت قلب کشف کرده‌اند – فرآیندی که به عنوان فیبروز قلبی شناخته می‌شود.

دکتر تیموتی مک کینزی، استاد پزشکی در بخش قلب و عروق، نویسنده مقاله، می‌گوید: فیبروز قلب در پاسخ به انواع استرس‌ها رخ می‌دهد. “می تواند خوب باشد. به عنوان مثال، اگر یک حمله قلبی داشته باشید و مقدار قابل توجهی از عضله قلبی شما بمیرد، باید آن عضله را با چیزی جایگزین کنید. در این صورت، اسکار فیبروتیک از پارگی قلب جلوگیری می کند و از پارگی قلب جلوگیری می کند. اما ما بیشتر به فیبروز پاتولوژیک علاقه مندیم، که فیبروز کنترل نشده ای است که در افرادی که فشار خون طولانی مدت یا سایر بیماری های همراه دارند رخ می دهد. این می تواند باعث سفت شدن قلب شود و منجر به چیزی به نام اختلال عملکرد دیاستولیک شود.

یک مهار کننده منحصر به فرد

مطالعه CU که امروز در انجمن قلب آمریکا منتشر شد تحقیق گردش مجله، نشان می دهد که ترکیب SW033291 با مهار عمل 15-هیدروکسی پروستاگلاندین دهیدروژناز (15-PGDH)، آنزیمی که ایکوزانوئیدها را که مولکول های سیگنال دهنده لیپیدی هستند که به جلوگیری از فیبروز کمک می کنند، تجزیه می کند، فیبروز را کند می کند.

مک‌کینزی می‌گوید: تصور می‌شود که فیبروز مزمن نقش مهمی در پاتوژنز نارسایی قلبی دارد. نارسایی قلبی میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می‌دهد و هیچ روش درمانی مناسبی برای پیشگیری یا معکوس کردن فیبروز قلبی وجود ندارد. به همین دلیل ما این مطالعات را آغاز کردیم.

نشان دادن اثربخشی در نمونه های انسانی

مک کینزی و تیم تحقیقاتی او مطالعه خود را با انجام غربالگری فنوتیپی با توان بالا با تعدادی از ترکیبات آغاز کردند تا از فعال شدن فیبروبلاست ها، سلول هایی که مسئول ایجاد فیبروز هستند، جلوگیری کنند.

آنها به 9 مولکول کوچک برخورد کردند که توانایی مشترک برای جلوگیری از فعال شدن فیبروبلاست های قلب، ریه و کلیه را داشتند. از بین این 9 مورد، ترکیب SW033291 امیدوارکننده ترین به نظر می رسید.

علاوه بر آزمایش‌های آزمایشگاهی و مدل‌های حیوانی، محققان CU با مایکل بریستو، MD، Ph.D.، استاد قلب‌شناسی، و امروت امباردکار، MD، دانشیار قلب و عروق و تیم‌هایشان برای ایجاد یک بانک زیستی جدید از انسان‌های ناتوان کار کردند. فیبروبلاست‌های قلبی که از بیمارانی که پیوند قلب دریافت می‌کنند، و همچنین فیبروبلاست‌های کنترل کننده غیرقابل شکست اهداکننده قلب. McKinsey می‌گوید SW033291 توانایی قابل‌توجهی برای معکوس کردن حالت فعال فیبروبلاست‌های قلبی انسانی از کار افتاده نشان داد، که از این ایده حمایت می‌کند که مهار 15-PGDH می‌تواند برای بهبود فیبروز قلبی موجود در بیماران مفید باشد.

مراحل بعدی

همانطور که تحقیقات آنها ادامه دارد، مک کینزی و تیمش قصد دارند بر روی نقش 15-PGDH در جمعیت های مختلف سلولی، از جمله فیبروبلاست ها، سلول های ایمنی و کاردیومیوسیت ها تمرکز کنند. آنها همچنین می‌خواهند مطالعات اثربخشی بیشتری را با SW033291 انجام دهند و آن را در مدل‌های شدیدتر فیبروز قلبی و اختلال عملکرد دیاستولیک آزمایش کنند.

مک‌کینزی می‌گوید این گروه همچنین قصد دارد به عملکرد ایکوزانوئیدهای مختلف در مهار فعال‌سازی فیبروبلاست‌ها و نحوه فعال کردن مسیرهای سیگنالینگ برای جلوگیری از ایجاد فیبروبلاست توسط فیبروبلاست‌ها با دقت بیشتری نگاه کند.

او می گوید: «این تحقیقات منجر به شناسایی مسیر جدیدی شده است که فیبروز قلبی را تنظیم می کند. “هیچ کس 15-PGDH را در قلب مطالعه نکرده است. این یک راه کاملاً جدید از تحقیقات را باز می کند و راه هایی را برای هدف قرار دادن فیبروز در قلب برای درمان تعداد زیادی از بیماری های قلبی، از جمله نارسایی قلبی، پیشنهاد می کند.”