زن ادمونتون که در مکزیک مبتلا به بیماری گوشتخواری تشخیص داده شد، نتوانست برای درمان به خانه بیاید

یک زن ادمونتون که در مکزیک مبتلا به بیماری گوشتخواری تشخیص داده شد، نتوانست پرواز مدواک را به خانه برساند زیرا مقامات بهداشتی آلبرتا گفتند که هیچ تخت بیمارستانی در اینجا موجود نیست.

مایا استاک، 25 ساله، اکنون از بیمارستان خارج شده و در انتظار پرواز تجاری به خانه است.

در 23 دسامبر، استوک و والدینش یک روز در تعطیلات 10 روزه در Puerto Vallarta بودند.

استاک در مصاحبه ای از مکزیک گفت: «ساعت 3 صبح از خواب بیدار شدم و پایم بسیار متورم و قرمز و داغ بود. “من تب داشتم.”

او با عجله نزد دکتر رفت و به او گفت که باید به بیمارستان برود. به او گفته شد که ممکن است پایش را از دست بدهد.

تشخیص داده شد که او مبتلا به فاسییت نکروزان، که به عنوان بیماری گوشتخواری نیز شناخته می شود، و ذات الریه بود.

اما بازگشت به کانادا برای مراقبت های فوری که او نیاز داشت ممکن نبود.

استوک به سی‌بی‌سی نیوز گفت: «ما با یک دکتر در کانادا هم صحبت می‌کردیم تا مرا به خانه برگرداند. او گفت، “فقط باید همین الان آن را داشته باشی… الان به آن نیاز داری”، وگرنه ممکن است پایم را از دست بدهم.”

مادر استاک، بارب ویلکینسون، 24 ساعت آینده را صرف تلاش کرد تا مطمئن شود که جراحی می تواند انجام شود.

اولین عمل جراحی استاک، در بیمارستان پورتو والارتا، در روز باکسینگ بود. او به دو عمل دیگر نیاز داشت که آخرین آن در 2 ژانویه بود.

ویلکینسون گفت: «پیمایش بسیار سخت است.

تلاش برای یافتن اینکه واقعاً چه اتفاقی افتاده است و چه اشتباهی در مورد مایا رخ داده است، و سپس با بیمه و مدیران بیمارستان مذاکره می‌کنیم، و سپس با پزشک در کانادا و به ویژه بحران صحبت می‌کنیم. [Stock’s diagnosis] در روز کریسمس.”

کار برای بازگرداندن سهام به کانادا از طریق پرواز medevac در 26 دسامبر، قبل از عمل جراحی دوم او آغاز شده بود.

ویلکینسون گفت: “آنها می خواستند او را به خانه برسانند. من در واقع ساده لوحانه تصور می کردم که این اتفاق می افتد.”

امید این بود که استوک را به خانه برسانم تا قبل از سومین عمل جراحی او به متخصص بیماری های عفونی مراجعه کند.

شرکت بیمه مسافرتی خانواده، TuGo، یک پرواز مدواک ترتیب داده بود. اما به استاک و والدینش گفته شد که باید در مکزیک بمانند زیرا تخت بیمارستانی برای او در ادمونتون وجود ندارد.

خدمات بهداشت آلبرتا به درخواست CBC News برای اظهار نظر پاسخ داد.

یکی از سخنگویان در این باره گفت: “زمانی که خانواده ای درخواست انتقال به خارج از کشور را دارد و به شرطی که بیمار به اندازه کافی پایدار باشد تا بتواند منتقل شود، ما تمام تلاش خود را می کنیم تا با خانواده و ارائه دهندگان بیمه درمانی برای بازگرداندن بیماران به آلبرتا همکاری کنیم.” بیانیه ایمیل شده

با این حال، یک مرکز AHS ممکن است تنها در صورتی بپذیرد که منابع در دسترس برای ارائه مراقبت داشته باشد.

دکتر Ripenjot Rai، یک پزشک مشاور کانادایی که از طرف Stock با ارائه دهنده بیمه مسافرتی خانواده کار می کرد، گفت که فصل ویروس زمستانی باعث ایجاد مشکلاتی در سراسر سیستم مراقبت های بهداشتی کانادا شده است.

رای گفت: “زمانی که می خواستیم بیمار را به عقب برگردانیم، بسیار شلوغ بود.” من فکر می‌کنم، به طور کلی، تخت‌ها در سراسر صفحه کمیاب بودند.»

او گفت که داشتن بیمه مسافرتی می تواند تضمین کند که بیمار در هر کجا که باشد از مراقبت های کافی برخوردار می شود.

اما به طور کلی، این کمبود تخت، استرس ها و فشارهای موجود در سیستم مراقبت های بهداشتی در حال حاضر، مطمئناً می تواند بر آن تأثیر بگذارد.

تاکا کاتسوبه، مدیر مدیریت هزینه و کمک های پزشکی TuGo، گفت که کمبود تخت یک مسئله تکراری است.

کاتسوبه در بیانیه‌ای گفت: «در حال حاضر به‌ویژه چالش‌برانگیز است؛ بیماری‌های فصلی زمستان، کووید و سایر بیماری‌های تنفسی باعث می‌شوند تخت‌های بیمارستانی حتی کمیاب‌تر شوند».

ما شاهد هستیم که بسیاری از موارد برای چندین روز، حتی یک هفته، قبل از اینکه تخت در دسترس باشد یا بیمار بهبود یابد و مرخص شود، ادامه می یابد.

شیلا برنز، مدیر سیاست سلامت و ناتوانی در انجمن بیمه زندگی و سلامت کانادا، گفت که مسافران باید کمبود تخت بیمارستان را در نظر داشته باشند.

برنز در مصاحبه ای گفت: «خوب است بدانید که اگر به مراقبت مداوم در بیمارستانی در اینجا نیاز دارید، ممکن است بیشتر از حد معمول طول بکشد تا به کانادا برگردید.

استوک روز سه شنبه از بیمارستان مرخص شد.

او و مادرش یک پرواز تجاری برای بازگشت به ادمونتون در روز جمعه رزرو کرده اند.

زخم استاک به مراقبت بیشتری نیاز دارد، به این معنی که آنها باید یک صندلی با فضای پای کافی پیدا کنند. با فصل شلوغ توریستی، این یک چالش بوده است.

اما سهام به جنبه روشن نگاه می کند.

“این ترسناک بود اما… من هر دو پایم را دارم، پس این یک برد است.”