مطالعه نشان می‌دهد که اکثر اثرات طولانی کووید در عرض یک سال پس از عفونت خفیف برطرف می‌شوند

یک مطالعه بزرگ از اسرائیل منتشر شده نشان می دهد که اکثر علائم یا شرایطی که پس از عفونت خفیف COVID-19 ایجاد می شوند برای چندین ماه باقی می مانند اما ظرف یک سال به حالت عادی باز می گردند. BMJ امروز.

به ویژه، افراد واکسینه شده در مقایسه با افراد واکسینه نشده در معرض خطر کمتری برای مشکلات تنفسی قرار داشتند – شایع ترین اثری که پس از عفونت خفیف ایجاد می شود.

به گفته محققان، این یافته‌ها نشان می‌دهد که اگرچه پدیده طولانی کووید از ابتدای همه‌گیری هراس بوده و مورد بحث قرار گرفته است، اما اکثریت قریب به اتفاق بیماران مبتلا به بیماری خفیف از بیماری طولانی‌مدت جدی یا مزمن رنج نمی‌برند.

کووید طولانی مدت به عنوان علائم تداوم یا علائم جدیدی که بیش از چهار هفته پس از عفونت اولیه ظاهر می شوند، تعریف می شود. در مارس 2022، حدود 1.5 میلیون نفر در بریتانیا (2.4٪ از جمعیت) علائم طولانی COVID، عمدتاً خستگی، تنگی نفس، از دست دادن بویایی، از دست دادن چشایی و مشکل در تمرکز را گزارش کردند.

اما اثرات بالینی کووید طولانی یک سال پس از عفونت خفیف و ارتباط آن با سن، جنس، انواع کووید-19 و وضعیت واکسیناسیون هنوز نامشخص است.

برای رفع این مشکل، محققان سلامت افراد غیر آلوده را با افرادی که یک سال پس از ابتلا از کووید-19 خفیف بهبود یافته بودند، مقایسه کردند.

آنها از سوابق الکترونیکی یک سازمان بزرگ مراقبت های بهداشتی عمومی در اسرائیل استفاده کردند که در آن تقریباً 2 میلیون عضو بین 1 مارس 2020 تا 1 اکتبر 2021 برای COVID-19 آزمایش شدند. بیش از 70 بیماری طولانی مدت COVID در گروهی از افراد آلوده و همسان تجزیه و تحلیل شد. اعضای غیر آلوده (میانگین سن 25 سال؛ 51٪ زن).

محققان شرایط را در افراد واکسینه نشده، با و بدون عفونت COVID-19، با کنترل سن، جنس و انواع COVID-19، در دوره های زمانی اولیه (30-180 روز) و اواخر (180-360 روز) پس از عفونت مقایسه کردند. شرایط افراد واکسینه شده با افراد واکسینه نشده مبتلا به کووید-19 نیز در دوره های زمانی مشابه مقایسه شد.

برای اطمینان از ارزیابی فقط بیماری خفیف، آنها بیماران بستری شده در بیمارستان با بیماری جدی تر را حذف کردند. سایر عوامل بالقوه تأثیرگذار، مانند مصرف الکل، وضعیت سیگار کشیدن، سطح اجتماعی-اقتصادی، و طیف وسیعی از شرایط مزمن از قبل موجود نیز در نظر گرفته شدند.

عفونت COVID-19 به طور قابل توجهی با افزایش خطرات چندین بیماری از جمله از دست دادن بویایی و چشایی، اختلال تمرکز و حافظه، مشکلات تنفسی، ضعف، تپش قلب، لوزه استرپتوکوکی و سرگیجه در هر دو دوره اولیه و دیررس همراه بود، در حالی که ریزش مو، درد قفسه سینه سرفه، دردهای عضلانی و اختلالات تنفسی در اواخر دوره برطرف شد.

به عنوان مثال، در مقایسه با افراد غیر آلوده، عفونت خفیف COVID-19 با 4.5 برابر خطر کاهش بویایی و چشایی (20 نفر دیگر در هر 10000) در دوره اولیه و تقریباً 3 برابر خطر بیشتر مرتبط بود. 11 در هر 10000 نفر) در اواخر دوره.

بار کلی شرایط پس از عفونت در طول دوره مطالعه 12 ماهه برای ضعف (136 نفر در هر 10000 نفر) و مشکلات تنفسی (107 در هر 10000) بالاترین میزان بود.

هنگامی که شرایط بر اساس سن ارزیابی شد، مشکلات تنفسی شایع ترین بود، که در پنج گروه از شش گروه سنی ظاهر شد، اما در طول سال اول پس از عفونت در گروه های سنی 19-40، 41-60 و بالای 60 سال باقی ماند.

ضعف در چهار گروه از شش گروه سنی ظاهر شد و در اواخر مرحله فقط در گروه‌های سنی 19-40 و 41-60 سال باقی ماند.

بیماران مرد و زن تفاوت‌های جزئی نشان دادند و کودکان در مرحله اولیه کووید-19 پیامدهای کمتری نسبت به بزرگسالان داشتند که عمدتاً در اواخر دوره برطرف شد. یافته‌ها در انواع وحشی، آلفا و دلتا COVID-19 مشابه بود.

افرادی که واکسینه شده بودند و آلوده شدند، نسبت به بیماران آلوده واکسینه نشده، در معرض خطر کمتری برای مشکلات تنفسی و خطر مشابهی برای سایر شرایط بودند.

محققان به برخی محدودیت‌ها، مانند اندازه‌گیری ناقص در پرونده‌های پزشکی اشاره می‌کنند، بنابراین داده‌ها ممکن است به طور کامل تشخیص‌ها و نتایج گزارش‌شده را منعکس نکنند. و آن‌ها نمی‌توانند این احتمال را رد کنند که بیماران کووید-19 ممکن است بیشتر از خدمات مراقبت‌های بهداشتی استفاده کنند، که منجر به گزارش‌دهی بیشتر و افزایش غربالگری برای پیامدهای بالقوه مرتبط با کووید در این بیماران می‌شود.

با این وجود، این یک تجزیه و تحلیل دقیق بزرگ از سوابق بهداشتی در سراسر جمعیت متنوع بود که یکی از طولانی‌ترین مطالعات پیگیری در بیماران مبتلا به COVID-19 خفیف تا به امروز را نشان می‌دهد. یافته‌ها باید برای جمعیت‌های مشابه غربی در سراسر جهان اعمال شود.

محققان می‌گویند: «مطالعه ما نشان می‌دهد که بیماران خفیف COVID-19 در معرض خطر تعداد کمی از پیامدهای سلامتی هستند و بیشتر آنها ظرف یک سال پس از تشخیص برطرف می‌شوند.»

آنها می‌افزایند: «نکته مهم، خطر تنگی نفس طولانی‌مدت در بیماران واکسینه شده مبتلا به عفونت پیشرو در مقایسه با افراد واکسینه نشده کاهش یافت، در حالی که خطرات سایر پیامدها قابل مقایسه بود».