“احساس می کردم بدنم مرا ناامید کرده است”

پس از توصیه به شروع استفاده از پیشگیری از بارداری هورمونی، مایز تصمیم گرفت یک دستگاه داخل رحمی – که بیشتر به عنوان کویل شناخته می شود – نصب کند. این باید یک رویه معمولی می بود، اما برای مایز به یک “تجربه وحشتناک” تبدیل شد.

او می‌گوید: «از آنجایی که یک قایق‌ران عقب هستم، واقعاً با درد خوب هستم، اما این سطح دیگری بود. “هر روز به مدت یک ماه بعد، درد طاقت‌فرسا بود. یادم می‌آید که یک جلسه تماس انجام دادم و یکی از دخترها به زیر شکمم زد و من جیغ زدم چون خیلی درد داشت. من حدود سه ماه متوالی پریود شدم که مشخصا از نظر جسمی و روحی برای بدن شما خوب نیست.

خوشبختانه شدت علائم مایز دوام نیاورد، اما کمبود تحقیقات در مورد چگونگی تأثیر چرخه قاعدگی – و استفاده از روش‌های پیشگیری از بارداری هورمونی – بر عملکرد ورزشی در حال تبدیل شدن به منبع فزاینده‌ای از ناامیدی برای ورزشکاران زن است. دینا اشر اسمیت دونده بریتانیایی در مسابقات قهرمانی اروپا سال گذشته، جایی که گرفتگی قاعدگی مانع عملکرد او در فینال 200 متر شد، گفت: “من احساس می کنم اگر مسئله مردانه بود، میلیون ها راه مختلف برای مبارزه با چیزها وجود داشت.”

“این یک تغییر دهنده بازی است”

به همین دلیل است که Mayes از تحقیقات جدیدی که تا حدی توسط اتحادیه فوتبال راگبی در مورد تأثیر استفاده از داروهای ضد بارداری خوراکی در بازیکنان برتر 15 و مسابقات قهرمانی تامین شده است، استقبال کرده است.

این مطالعه که ماه گذشته در مجله Science and Medicine in Football منتشر شد، نشان داد بازیکنانی که از روش‌های ضد بارداری غیر هورمونی استفاده می‌کردند، نسبت به بازیکنانی که استفاده می‌کردند، علائم منفی قاعدگی از جمله کمردرد، تهوع و درد سینه‌ها را بیشتر تجربه کردند. پیشگیری از بارداری خوراکی

عمر هیوارد، پژوهشگر فوق دکترا در این زمینه می گوید: «تغییر زیادی از بازیکنی به بازیکن دیگر وجود داشت، بنابراین من فکر نمی کنم این منصفانه باشد که بگوییم، اگر از یک قرص ضد بارداری خوراکی استفاده می کنید، خوب می شوید. دانشگاه لیدز بکت که این مطالعه را رهبری کرد. “این نقطه شروعی است برای درک آنچه در راگبی زنان داخلی رخ می دهد، چه نوع چیزهایی را بازیکنان تجربه می کنند و چه برخی از چالش ها وجود دارد.”

از 238 بازیکنی که در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند، تنها 12 درصد با کارکنان در مورد دوره خود صحبت کرده بودند، با “کارکنان مرد” و “فرهنگ باشگاهی” دو مانع اصلی برای باز کردن بازیکنان در مورد چنین مسائلی.

مایز، با این حال، احساس خوشبختی می کند که بخشی از باشگاهی است که در آن سلامت قاعدگی بخشی جدایی ناپذیر از برنامه های بازیکنان است. هنگامی که زنان بریستول فصل گذشته به مرکز با عملکرد بالا باشگاه نقل مکان کردند تا بخشی از یک مجموعه حرفه ای تر باشند، بازیکنان شروع به ثبت علائم قاعدگی خود در “پرسشنامه های رفاه” هفتگی کردند. اطلاعات به تیم پزشکی باشگاه منتقل می شود، بنابراین آنها از بازیکنانی که ممکن است تلاش های تمرینی آنها با مشکل مواجه شود، آگاه هستند.

میز اذعان می‌کند: «این یک بازی را تغییر می‌دهد، زیرا چرخه قاعدگی من بسیار روی من تأثیر می‌گذارد. “اگر من به عنوان *** جلسه تمرینی داشته باشم، نیازی به توضیح ندارم، زیرا تیم از نظرسنجی سلامتی من می داند که من درد زیادی دارم، من واقعا نفخ کرده ام و پریود من واقعا سنگین است.”

دیو وارد، سرمربی زنان بریستول می‌گوید: «سعی کرده‌ام در مورد دوره‌های زمانی در جلسات تیم کاملاً باز باشم – این چیزی نیست که اغلب مطرح شود، اما وقتی انجام می‌شود، مطمئناً از آن اجتناب نمی‌کنیم.»

RFU امیدوار است که بودجه ای را برای تحقیقات آینده در مورد سلامت قاعدگی تامین کند و هدف نهایی این است که افرادی مانند Mayes بهتر حمایت شوند تا بتوانند علائم خود را در حول بازی مدیریت کنند. او می‌گوید: «به‌گونه‌ای احساس می‌کنم که دارم آب را زیر پا می‌گذارم، شما باید سعی کنید فقط بالای آن بمانید و غرق نشوید.