محققان دریافتند که تاری نزدیک بینی شبیه سازی شده رنگی ممکن است به عنوان یک درمان کنترل نزدیک بینی مفید باشد

تنها در 50 سال گذشته، تعداد آمریکایی‌های نزدیک‌بین از حدود 25 درصد به 42 درصد افزایش یافته است و محققان پیش‌بینی می‌کنند که این روند در آینده نیز ادامه پیدا کند. محققان دانشگاه آلاباما در بیرمنگام مطالعه‌ای را در تحقیقات تجربی چشم که آنها معتقدند می تواند مبنایی برای درمان های آینده برای کنترل یا جلوگیری از ایجاد نزدیک بینی باشد.

در غیر این صورت نزدیک‌بینی نامیده می‌شود، نزدیک‌بینی بیشتر زمانی رخ می‌دهد که کره چشم نسبت به قدرت تمرکز قرنیه، که به عنوان جلوی شفاف چشم شناخته می‌شود، بیش از حد طولانی باشد و عدسی، تصاویری خارج از فوکوس روی شبکیه ایجاد کند. به طور اساسی، یک چشم نزدیک بینی شبکیه را کشیده و یک عامل خطر اصلی برای بیماری های بعدی است که بینایی را تهدید می کند. عینک، لنزهای تماسی و جراحی انکساری به افراد نزدیک‌بین اجازه می‌دهد به وضوح ببینند. اما خطر ابتلا به بیماری های چشمی را کاهش نمی دهند.

اگرچه برخی عوامل ژنتیکی در ایجاد نزدیک بینی نقش دارند، تیموتی گاون، دکترای پروفسور، و توماس نورتون، دکترای دکترای ممتاز، هر دو در دانشکده بینایی سنجی UAB، می گویند که محیط بصری مدرن همان محیط بصری است. علت اصلی اپیدمی نزدیک بینی است و یافته های اخیر آنها نشان می دهد که خطر نزدیک بینی را می توان با تغییر برخی نشانه های بصری در دوران کودکی کاهش داد.

نورتون گفت: “مطالعه ما بیشتر ثابت کرد که نزدیک بینی در اصل ژنتیکی نیست و می توان آن را دستکاری کرد.” “ما فکر می کنیم که با تغییر ساختار رنگی یک تصویر در یک نمایشگر کامپیوتر، تقریباً می توانیم با چشم صحبت کنیم و به آن بگوییم که طولانی تر نشود. ما فرض می کنیم که خطر نزدیک بینی را می توان با تغییر نشانه های بصری در دوران کودکی کاهش داد. ”

نشانه های بصری نقش زیادی در رشد چشم دارند. در طول رشد پس از تولد، مکانیسم بازخورد آمتروپیزاسیون، که یک مکانیسم تنظیمی است که به هدایت چشم ها کمک می کند تا تمرکز خوبی داشته باشند، از نشانه های بصری برای تنظیم رشد چشم استفاده می کند. اگر نشانه‌های بصری نشان دهند که چشم خیلی کوتاه است، مکانیسم سیگنال‌های «برو» تولید می‌کند که طول چشم را تسریع می‌کند. اگر آنها نشان دهند که چشم بیش از حد طولانی شده است، مکانیسم سیگنال های “توقف” را برای کاهش رشد و کشیدگی چشم ایجاد می کند.

برای این مطالعه، گاون و نورتون بررسی کردند که چگونه طول موج نور می تواند بر رشد چشم تأثیر بگذارد. اگرچه تمام تابش های الکترومغناطیسی نور هستند، اما چشم انسان می تواند تنها بخش کوچکی از این تابش را ببیند. سلول های مخروطی شکل در چشم به عنوان گیرنده عمل می کنند و با طول موج های نور تنظیم می شوند. نور به رنگ های مختلفی تقسیم می شود که هر کدام دارای طول موج های متفاوتی هستند و می توانند رشد چشم را در طول سال های رشد تحت تاثیر قرار دهند.

گاون گفت: «چشم مانند تلسکوپ است و باید دائماً با محیط خود سازگار شود. طول چشم باید دقیقاً با قدرت اپتیکی چشم تنظیم شود و این کار را عمدتاً با استفاده از نشانه های رنگی برای فوکوس انجام می دهد. به طور قابل توجهی طولانی تر از آنچه باید باشد.”

گاون و نورتون یک مدل حیوانی پیش بالینی را مطالعه کردند تا یاد بگیرند که چگونه تنظیم نشانه های بصری ممکن است پیشرفت نزدیک بینی را کند کند. به گفته محققان، قبل از این مطالعه، اکثر تحقیقات نزدیک بینی از نور پهن باند استفاده می کردند. آنها برای تحقیقات خود، تأثیر نوارهای باریک نور بر رشد چشم را مطالعه کردند و دریافتند که نشانه‌های تمرکززدایی برای رشد چشم بسیار مهم است.

نورتون می‌گوید: برخلاف لنزهای دوربین‌ها و تلفن‌های همراه، چشم نور همه رنگ‌ها را در یک نقطه متمرکز نمی‌کند. “طول موج‌های کوتاه‌تر، مانند آنهایی که در رنگ آبی یافت می‌شوند، در مقابل طول‌موج‌های طولانی‌تر تمرکز می‌کنند، مانند آنهایی که در رنگ قرمز یافت می‌شوند. بنابراین، با مقایسه وضوح نسبی در طول موج‌های کوتاه و بلند، چشم می‌تواند تعیین کند که آیا بیش از حد طولانی است یا نه. خیلی کوتاه است و در حالت ایده آل، رشد آن را برای دستیابی و حفظ تمرکز خوب تنظیم کنید.”

در جدیدترین مطالعه خود، آنها از یک نمایشگر ویدیویی استفاده کردند که سیگنال های رنگی را که توسط چشمی بسیار بلند یا نزدیک بینی تولید می شود، شبیه سازی کرد و نشان داد که این کار بر اثرات یک محیط محرک نزدیک بینی غلبه می کند. محققان می‌گویند این نتایج نشان‌دهنده قدرت بالای نشانه‌های رنگی در تنظیم انکسار است و ممکن است مبنایی برای درمان‌هایی برای جلوگیری یا کند کردن رشد نزدیک‌بینی در کودکان باشد.