ترویج رویکرد سلامت واحد می تواند سلامت انسان-حیوان و یکپارچگی محیطی را تا حد زیادی بهبود بخشد

در مطالعه اخیر منتشر شده در لانستمحققان شواهد معاصری را دنبال کردند که نشان می‌دهد چگونه رویکردهای One Health می‌تواند امنیت سلامت را در مقیاس جهانی در برابر خطرات بهداشتی بی‌سابقه‌ای مانند خطر ناشی از بیماری همه‌گیر کروناویروس 2019 (COVID-19) بهبود بخشد.

علاوه بر این، آنها زیرساخت ها و سیستم های نظارت-پاسخ خدمات مشترک بهداشتی را برای نشان دادن مزایای افزایشی رویکردهای One Health بررسی کردند. علاوه بر این، آنها بر نیاز فوری به تقویت هماهنگی در سطوح محلی، ملی و جهانی برای بهبود عملیاتی‌سازی One Health و گسترش و به حداکثر رساندن مزایای آن تأکید کردند.

زمینه

محققان روش‌های نظری و مطالعات موردی One Health را غربالگری و بررسی کردند. این به آنها کمک کرد تا درک کنند که خدمات بهداشتی مشترک تا چه اندازه رویکرد یک سلامت را به سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (UN) (FAO) گزارش کرده اند. علاوه بر این، آنها ارزیابی کردند که آیا این گزارش به چارچوب‌های نظارت و ارزیابی (MEF) مقررات بین‌المللی بهداشت سازمان جهانی بهداشت (WHO) و عملکرد خدمات دامپزشکی سازمان جهانی بهداشت حیوانات (WOAH) پایبند است یا خیر. نام سابق WOAH دفتر بین‌المللی Epizooties (OIE) بود.

مقررات بین‌المللی بهداشت (IHR)، یک چارچوب بین‌المللی که در سال 2007 بازنگری شد، همه کشورهای عضو سازمان ملل را موظف می‌کند تا ظرفیت‌های اصلی را برای پیشگیری، شناسایی و واکنش به فوریت‌های بهداشت عمومی (PHEs)، از جمله کنترل بیماری‌های مشترک انسان و دام، توسعه دهند، زیرا می‌تواند بر سلامت افراد تأثیر منفی بگذارد. سفر و تجارت جهانی

گروه چهارجانبه آژانس‌های بین‌المللی اکنون بر روی راه‌اندازی و اجرای برنامه اقدام مشترک جهانی یک سلامت برای سال‌های 2022 تا 2026 کار می‌کند و از اختیارات قانونی IHR استفاده می‌کند. به همین ترتیب، WOAH یک ابزار نظارت و ارزیابی به نام عملکرد خدمات دامپزشکی (PVS) را برای ارزیابی خدمات دامپزشکی توسعه داده است.

متأسفانه، هر دو IHE MEF و PVS، به دلیل عملیاتی سازی ناکارآمد خود، نتوانستند پاسخ مناسبی به همه گیری COVID-19 ارائه دهند. به عبارت دیگر، همه‌گیری کووید-19 نقص‌هایی را در عملکرد همه آژانس‌های جهانی امنیت سلامت آشکار کرد. در همان زمان، به ایجاد قابلیت‌هایی برای مقابله با تهدیدات در رابط انسان-حیوان (هم خانگی و هم حیات وحش)-محیط کمک کرد. مهمتر از همه، دوباره ارزش عملیاتی رویکردهای یکپارچه مانند One Health را به منصه ظهور رساند.

در مورد مطالعه

در مطالعه حاضر، محققان ادبیات موجود را با رعایت طبقه‌بندی خطرات برای امنیت بهداشت جهانی که در چارچوب مدیریت ریسک بلایا و اورژانس بهداشت WHO مشخص شده است، بررسی کردند تا خطرات خاصی را که از رویکرد یک سلامت بیشترین سود را می‌برد، ارزیابی کنند. این یک بررسی چهار سری است که در آن اولین مورد شواهدی از مزایای رویکرد One Health را بررسی می‌کند. بخش دوم بر روشی برای ترسیم شبکه های بهداشتی وان در سطح جهانی تمرکز دارد. همچنین ویژگی‌های همکاری چندبخشی پررونق و گسترش آن را بررسی می‌کند.

بخش سوم ابزارهای نظارت و ارزیابی برای ارزیابی آمادگی PHE در سطح ملی را تجزیه و تحلیل می‌کند و توصیه‌هایی برای تقویت آنها با استفاده از رویکرد یک سلامت فراگیر ارائه می‌کند. در بخش چهارم، محققان چالش های اولیه در حاکمیت One Health را مورد بحث قرار داده و راه حل هایی را بر این اساس پیشنهاد می کنند.

تاریخچه مختصری از مفهوم One Health

کالوین شواب، اپیدمیولوژیست دامپزشکی، اصطلاح یک دارو را در دهه 1960 برای جلب توجه به انسجام سلامت انسان و حیوان ابداع کرد. مدت‌ها بعد، عبارت – One World, One Health توسط انجمن حفاظت از حیات وحش در سال 2004 ابداع شد. این عبارت اهمیت حفاظت از سلامت انسان و حیوانات و یکپارچگی کل اکوسیستم را تحت اعلامیه اصول منهتن که با برلین به‌روزرسانی شده است، مشخص کرد. اصول در سال 2019

اصول برلین یک سلامت به موضوعات معاصر مانند تغییرات آب و هوا و مقاومت ضد میکروبی می پردازد و بر پیوند آنها با توسعه پایدار تأکید می کند. در ادبیات پزشکی، اصطلاح One Health برای اولین بار در سال 2005 ظاهر شد تا بر ارزش افزوده همکاری بیشتر بین سلامت حیوانات و انسان تأکید کند، که تنها با رویکردهای تنبیهی دست نیافتنی نیست.

در این زمینه، Zinsstag و همکاران. بر ضرورت اصلاح سیستم‌های دام خرده‌مالک و بازارهای حیوانات زنده در حین تحقیق برای واکسن‌هایی برای محدود کردن تعاملات بین حیات وحش و دام‌ها در پیشگیری از همه‌گیری آنفلوانزای انسانی در آینده تاکید کرد.

مزایای رویکرد یک سلامت

One Health یک رویکرد منطقی برای شناسایی تهدیدهای بالقوه سلامت در اسرع وقت و تراز کردن منابع برای مقابله با پیامدهای بلند مدت است. یک نمونه قابل توجه از این مزایا، خدمات مشترک واکسیناسیون معمول انسان و حیوان برای دامداران سیار در چاد است. این باعث صرفه جویی در منابع مالی به عنوان زنجیره سرد مشترک و حمل و نقل شد. مثال دیگر، واکسیناسیون انبوه دام در برابر بروسلوز در مغولستان است.

با این حال، بارزترین مثال، برنامه یکپارچه کانادایی برای نظارت بر مقاومت ضد میکروبی (CIPARS) است که باعث صرفه جویی در منابع زیرساختی شد، مقرون به صرفه بود و مهمتر از همه، زمان صرف شده برای تشخیص مقاومت ضد میکروبی را کاهش داد. در سال 2013، این سیستم نظارتی یکپارچه اثرات مثبت تنظیم استفاده از ضد میکروبی را بر جدایه‌های سالمونلای شناسایی شده در انسان و مرغ نشان داد. بر اساس برآورد سازمان جهانی بهداشت (WHO) در سال 2012، 23 درصد از مرگ و میرهای انسانی در جهان به دلیل کمبود آب آشامیدنی تمیز، بهداشت، آلودگی هوا و صدا و زیر پا گذاشتن قوانین ایمنی جاده ها است که همه عوامل قابل تغییر هستند.

این نشان می دهد که چگونه یکپارچه سازی بهتر بخش زیست محیطی، مانند اجرای آزمایشی و افزایش برنامه های کنترل بیولوژیکی علیه بیماری های عفونی بومی، می تواند امنیت بهداشت جهانی را تقویت کند. معرفی میگوهای رودخانه ای که cercariae (گونه میزبان آن) را می خورند می تواند به کنترل شیستوزومیازیس، یک بیماری بومی نادیده گرفته شده کمک کند. به طور مشابه، غلاف های شکارچی می توانند به جلوگیری از تب دنگی کمک کنند، همانطور که در ویتنام نشان داده شد.

نتیجه گیری

همه‌گیری COVID-19 ارتباط بین تراکم جمعیت و شیوع بیماری همه‌گیر و چگونگی مدیریت کیفیت هوا برای کنترل بیماری‌های تنفسی و بیماری‌های همراه بسیار مهم است. از این رو، تحقیقات باید بر اقداماتی برای جلوگیری از همه گیری های آینده تمرکز کند و نه فقط بر روی تحقیقات سودآور واکسن و دارو.

پتانسیل مشترک بین انسان و دام بروسلا ملیتنسیس 100 برابر بیشتر از سل گاوی ناشی از مایکوباکتریوم بوویس بنابراین، کنترل بروسلوز در مخزن دام نسبت سود به هزینه 3: 1 بالاتر از کنترل سل گاوی، یعنی کمتر از یک است. در واقع، رویکرد یک سلامت بیشتر به پرداختن به برخی از خطرات و خطرات بر اساس شواهدی از اثربخشی آن مرتبط است.

One Health به احتمال زیاد امنیت بهداشت جهانی را برای همه بهبود می بخشد، به خصوص در تنظیمات محدود به منابع. عملیاتی شدن گسترده‌تر One Health می‌تواند مزایای آن را به حداکثر برساند و گسترش دهد. بنابراین، باید بودجه و در برنامه های ملی برای پیشگیری از بیماری همه گیر گنجانده شود تا به واکنش بهتر به همه گیری(های) آینده کمک کند.