بر اساس تحقیقات جدید، فنوتیپ های بدن چیزهای زیادی را در مورد سلامت افراد می گویند، اما نه همه چیز

محققان کنکوردیا با مطالعه فنوتیپ‌های بدن – ویژگی‌های قابل مشاهده مانند قد، رفتار، ظاهر و موارد دیگر – دریافتند که صرف‌نظر از ماهیچه‌ای که دارند، سطح بالای توده چربی در یک فرد با سلامت کلی ضعیف‌تر مرتبط است.

یافته ها، در مجله منتشر شده است طب پیشگیری، از داده های یک مطالعه طولی ایالات متحده استفاده کرد. آنها نشان می‌دهند که تأثیر منفی چربی بیش از حد – بافت چربی – بر سلامت متابولیک قلبی یک فرد حتی با سطوح بالای توده عضلانی خنثی نمی‌شود.

محققان مطالعه خود را بر اساس داده‌های NHANES، یک نمونه مقطعی از جمعیت ایالات متحده که بین سال‌های 1999 تا 2006 جمع‌آوری شده است، انجام دادند. . بر اساس اینکه کدام سمت از صدک 50 را رتبه بندی کردند، افراد به یکی از چهار فنوتیپ پیشنهادی طبقه بندی شدند: کم چربی/عضله زیاد، پرچاق/عضله بالا، کم چربی/عضله زیاد یا کم چاقی/کم. -ماهیچه.

محققان به بررسی چگونگی ارتباط فنوتیپ‌های چربی/عضله با سطوح لیپید، از جمله کلسترول و تری گلیسیرید، و همچنین قند خون و فشار خون پرداختند. نتایج همچنین برای سن، جنس، نژاد و تحصیلات تنظیم شد.

سیلویا سانتوسا، دانشیار دپارتمان سلامت، حرکت شناسی و فیزیولوژی کاربردی و یکی از محققان می گوید: «ما می خواستیم ببینیم که آیا این دسته بندی پیشنهادی در پیش بینی همه این پیامدهای متابولیک قلبی بهتر از شاخص توده بدنی سنتی (BMI) است یا خیر. نویسندگان مقاله

با کمال تعجب، آنها دریافتند که BMI، اگرچه دور از کامل بودن است، اما در برخی موارد پیش بینی کننده بهتری برای خطرات متابولیک قلبی مانند دیابت و فشار خون است.

دانشیار لیزا کاکینامی، فارغ التحصیل کنکوردیا و محقق فعلی رودز، سابین پلامر، BSc 22، Ph.D. جسیکا مورفی دانشجو و تامارا کوهن از دانشگاه بریتیش کلمبیا این مقاله را با هم نویسندگی کردند.

مزایای BMI

با این وجود، داده ها چندین یافته قابل توجه را نشان دادند. در مقایسه با گروه کم‌چاقی/عضلانی بالا، که سالم‌ترین گروه از این چهار گروه بودند، محققان به نتایج زیر اشاره کردند:

• دو گروه با چاقی بالا کمتر از نظر جسمی فعال بودند و به احتمال زیاد لیپیدهای غیر طبیعی و رژیم غذایی سالم کمتری داشتند.
• گروه با چربی بالا/کم عضله دارای سطوح کلسترول تام بالاتر، سطوح پایین تر لیپوپروتئین با چگالی بالا (کلسترول “خوب”) و دریافت مواد مغذی کمتری بود. این گروه همچنین 56 تا 66 درصد کمتر به توصیه‌های فعالیت بدنی هفتگی عمل می‌کردند.
• گروه پرچاقی/عضلانی بالا دارای مقادیر نامطلوب برای تمام اقدامات متابولیک قلبی و چربی بود. مصرف مواد مغذی نیز کمتر بود. این گروه همچنین 49 تا 67 درصد کمتر به توصیه‌های فعالیت بدنی عمل می‌کردند، تقریباً 80 درصد بیشتر در معرض فشار خون بالا و 23 تا 35 درصد بیشتر از میزان مصرف چربی‌های اشباع توصیه شده بیشتر بودند. به طور کلی، فنوتیپ با چاقی/عضله بالا کمترین احتمال را داشت که فعالیت بدنی و توصیه‌های مواد مغذی را برآورده کند و در معرض بیشترین خطر سلامت قلبی متابولیک ضعیف بود.
• گروه کم چرب/کم عضله دارای شاخص توده بدنی و دور کمر به طور قابل توجهی کمتر بود. این گروه همچنین کمترین قدرت چنگ زدن را در بین چهار فنوتیپ داشتند.

سانتوسا می‌گوید: «اگر به خطر متابولیک قلبی در سطح جمعیت نگاه می‌کنیم، BMI می‌تواند به شما ایده‌ای ارزان و سریع درباره آنچه اتفاق می‌افتد بدهد.